
کشتی ایرانی «مکران» تهدیدی جدید برای آمریکا
نیروی دریایی ونزوئلا می تواند از قایق های تندرو ایرانی استفاده زیادی ببرد که مهمترین آن، ایجاد مزاحمت برای کشتی های جنگی کلمبیایی است که عمدتا در آب های جنوب دریای کارائیب فعالیت دارند.
ادامه مطلبنیروی دریایی ونزوئلا می تواند از قایق های تندرو ایرانی استفاده زیادی ببرد که مهمترین آن، ایجاد مزاحمت برای کشتی های جنگی کلمبیایی است که عمدتا در آب های جنوب دریای کارائیب فعالیت دارند.
ادامه مطلبالکساندرا دِ هوپ شِفِر در گفت وگو با استندارد می گوید: بایدن موضوعات مورد بحث آمریکا را به طور پایدار در سه مورد تغییر داده است: تجارت، چین و حاکمیت. وی هنوز هم به طور عمده در حال پیگیری دستور کار «اول آمریکا» است، به ویژه در زمینه های تجارت، اقتصاد و صنعت. او از دولت خود خواسته است که چگونگی سرمایه گذاری مجدد ایالات متحده در صنعت و فن آوری آمریکا، نحوه بازگرداندن تولیدات آمریکایی به داخل خاک این کشور و امکان وابستگی کم تر به چین را بررسی کند. اروپایی ها در مورد حاکمیت دیجیتال و صنعتی اروپا بحث های مشابهی دارند. سوال اینجاست که آیا این شباهت نظر کم و بیش به یک همکاری منجر خواهد شد؟
ادامه مطلب«پولیتیکو» هفته گذشته از حرکت دو کشتی ایرانی در مسیر اقیانوس اطلس خبر داد. مقامات امنیت ملی ایالات متحده ابراز نگرانی کردند که این کشتی ها با محموله هایی که تحریم های آمریکا علیه ونزوئلا را نقض می کنند، به این کشور خواهند رسید. سناتور مارکو روبیو از دولت جو بایدن خواسته است تا مسیر این کشتی ها را سد کند، اما هر اقدام ایالات متحده علیه این کشتی ها غیرقانونی خواهد بود و یک اصل اساسی نظم بین المللی یعنی مصونیت حاکمیتی را تضعیف می کند. هزینه اقدام مستقیم آمریکا بسیار سنگین خواهد بود و این کشور را در در معرض اتهام درهم شکستن نظم مبتنی بر قوانین قرار می دهد و به طور بالقوه، خطر مواجهه کشتی های نیروی دریایی آن با مشکل مشابه را در پی خواهد داشت.
ادامه مطلباز جمله مهم ترین مسائلی که دولت جدید نفتالی بنت در اسرائیل با آن روبرو خواهد شد، نحوه مدیریت هماهنگی سیاسی، نظامی و اطلاعاتی با دولت جو بایدن در ایالت متحده است چرا که این مساله بر نحوه رسیدگی به سایر چالش های سیاست خارجی، امنیت ملی و اقتصادی تاثیر می گذارد. در کانون گفتمان فعلی نیز مساله توافق هسته ای ایران قرار دارد که انتظار می رود به زودی احیا شود.
ادامه مطلبموضع دفاعی کنونی واشنگتن نه مفهومی نظامی بلکه مفهومی سیاسی دارد و این وضعیت میتواند ادامه داشته باشد. از دیرباز، ایالات متحده فقط زمانی به نوسازی ارتشش پرداخته که دشمنانش ضعف ارتش آمریکا را در میدان جنگ به نمایش گذاشتهاند. ممکن است این کشور بار دیگر به سمت چنین فاجعهای پیش برود.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون بعد از گذشت حدود ۳ ماه از آن مصاحبه جنجالی بایدن علیه پوتین، قرار است که به زودی (۱۵ و ۱۶ ژوئن برابر با ۲۵ و ۲۶ خرداد ماه در ژنو سوئیس) ولادیمیر پوتین و جو بایدن رؤسای جمهور روسیه و آمریکا با یکدیگر دیداری رسمی داشته باشند. هر چند این دیدار را نمیتوان پایان تقابل و دشمنی دو کشور در نظام جهانی قلمداد کرد، اما شاید بتواند روزنهای به چرخشی قابل توجه در سیاست خارجی ستیزهجویانه و برتریجویانه دو کشور در صحنه بینالمللی باشد.
ادامه مطلباکنون در آمریکا، مجارستان، ترکیه، برزیل و سایر کشورهای جهان بحث آزاد و واکاوی صادقانه مورد استقبال قرار نمیگیرد. رهبران این کشورها تمایلی به پذیرش حقایق ناخوشایند، اشتباهات و درس گرفتن از تجربیات گذشته ندارند.
ادامه مطلبهدف اصلی اجلاس ناتو احیای اتحاد نظامی و لغو سیاست دونالد ترامپ است. بایدن می خواهد هر گونه تنش باقی مانده را برطرف کند. بایدن همچنین اولویت اصلی سیاست خارجی خود را احیای برجام قرار داده است.
ادامه مطلبدر حالی که مذاکرات هسته ای غیرمستقیم بین ایالات متحده و ایران در وین به خوبی پیش می رود، احتمال دستیابی به توافق و از دست رفتن اهرم فشار واشنگتن بر تهران بسیاری را در کنگره نگران ساخته است. جمهوری خواهان سنا اینطور استدلال می کنند که تحریم های دونالد ترامپ مقدار زیادی اهرم فشار بر جمهوری اسلامی ایجاد کرده و دولت جو بایدن نباید «صرفا برای بازگشت به توافق هسته ای ۲۰۱۵» از این اهرم فشار چشم پوشی کند. حتی اعضای حزب دموکرات رئیس جمهوری هم روند بازگشت به توافق دوره باراک اوباما را کند کرده اند. اما واقعیت کاملا برعکس است. دولت بایدن تنها با بازگشت به انطباق با برجام می تواند اهرم های فشار ایالات متحده بر ایران را احیا و منافع آمریکا را تضمین کند.
ادامه مطلباستفان والت می نویسد: امروزه، دهه ها کنترل بیرحمانه اسرائیل، همان توجیه اخلاقی برای حمایت بی قید و شرط آمریکا را هم از میان برده است. دولت های اسرائیلی از جناح های مختلف، شهرک های یهودی نشین را گسترش داده، فلسطینی ها را از حقوق سیاسی مشروعشان محروم کرده، با آنان به عنوان شهروندان درجه دوم حتی در داخل خود اسرائیل رفتار کرده است و قدرت برتر نظامی اسرائیل را با مصونیت کامل، برای کشتن و به دهشت افکندن مردمان غزه، کرانه باختری و لبنان به کار گرفته اند.
ادامه مطلب