آمریکا

کسی که به زور می خواهد نجنگد!

ترامپ، دیکتاتورِ مصلح؟ جدید

اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پایان خصومت و برقراری آتش‌بس بین روسیه و اوکراین پس از سه سال جنگ خونین، با پیشنهاد واشینگتن در حال اتفاق افتادن است. ولادیمیر پوتین آمادگی خود برای پذیرش آتش‌بس را اعلام کرده است و زلنسکی نیز چاره ای جز قبول آتش‌بس ندارد. این ابتکار الزام آور توسط یک قلدر تمام بنام ترامپ ایجاد شد. نتیجه آن نیز صلح خواهد بود. هر چند خوشایند دو طرف نباشد اما از کشتار و تجاوزگری خواهد کاست.

ادامه مطلب

ادعاهایی که ترامپ علیه اروپایی ها دارد

آمریکا رو در روی اتحادیه اروپا

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترامپ ادعا می کند که ایالات متحده آمریکا هزینه زیادی برای امنیت اروپا در چارچوب سازمان پیمان آتلانتیک شمالی هزینه می کند و لازم است که اعضای نانو بودجه نظامی خود را از حدود دو درصد کنونی از کل تولید ناخالص داخلی، به دو برابر افزایش دهند.

ادامه مطلب

جدالی که به پاست

نبرد میان دموکراسی و جمهوریت در ایالات متحده

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری‌ هایی مانند ایالات متحده به‌عنوان دموکراسی‌ های نمایندگی عمل می‌ کنند که در آن دموکراسی و جمهوریت در کنار یکدیگر و با هم پیش می‌ روند. در آمریکا، سناتورها و نمایندگان توسط مردم انتخاب می‌شوند، رئیس‌ جمهور نقش مجری منتخب را دارد و قانون اساسی به‌ عنوان منشور رسمی این نظام عمل می‌کند. اینکه دادگاه‌های آمریکا می‌ توانند علیه رئیس‌ جمهور یا تصمیمات او رأی صادر کنند، ناشی از همین ساختار است که مانع از تمرکز قدرت در دست اکثریت و مجری آن می‌شود—اکثریت اجازه دارد حکومت را در دست بگیرد، اما اجازه ندارد قدرت را قبضه کند! اکثریت اجازه دارد قوانین را تصویب کند اما اجازه ندارد حقوق اقلیت را زیر پا بگذارد. تقابل دولت کنونی ایالات متحده با اقلیت‌ها که شاهد آن هستیم یا از رسانه ها دنبال می کنیم در همین چارچوب قابل بررسی است که اکثریت، به لطف قدرت گیری هرچه بیش تر دموکراسی در برابر جمهوریت در حال به گوشه راندن اقلیت است.

ادامه مطلب

تلاش برای افزایش ثروت قدرت نئومرکانتیلیستی

ترامپ و کشورهای در حال توسعه

کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: در هنگامه شدت‌گرفتن رقابت‌های ژئوپلیتیک و اقتصادی، آمریکای ترامپ و راست افراطی در اروپا در تلاش برای افزایش ثروت و قدرت خود به سیاست‌هایی روی آورده‌اند که می‌توان آن را نئومرکانتیلیستی نامید.

ادامه مطلب

جنگ تجاری و بازی ژئوپلیتیک

استراتژی‌های نوین در روابط چین، اروپا و آمریکا

پویا داوری منزه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تشدید تنش‌های تجاری میان ایالات متحده و شرکای اصلی آن، از جمله چین و اتحادیه اروپا، نه تنها بازتابی از اختلافات اقتصادی، بلکه نشانه‌ای از رقابت استراتژیک برای تعیین قواعد بازی جهانی است. در این میان، سیاست‌های تهاجمی دونالد ترامپ در اعمال تعرفه‌های سنگین بر فولاد و آلومینیوم، که از سال ۲۰۱۸ آغاز شد و اخیراً با طرح تعرفه‌های جدید تشدید شده، به نقطه اوجی در این تنش‌ها تبدیل شده است. پاسخ متحد چین و اتحادیه اروپا به این سیاست‌ها، همراه با تلاش آمریکا برای نزدیکی به روسیه در بحران اوکراین، نشان می‌دهد که جهان در حال تجربه بازآرایی بلوک‌های قدرت است؛ بازآرایی‌ای که یادآور استراتژی تاریخی هنری کیسینجر در دوره جنگ سرد برای ایجاد شکاف بین چین و شوروی است. این مقاله به تحلیل ابعاد این تحولات، پیوندهای تاریخی، و پیامدهای احتمالی آن بر نظم جهانی می‌پردازد.

ادامه مطلب

تهدید ۶۰ دانشگاه آمریکا برای مبارزه با یهودی ستیزی

ترامپ دانشگاه‌ها را تهدید می‌کند

دانشگاه هاروارد نیز به فهرست دانشگاه‌هایی پیوسته است که به دلیل شرایط نامشخص ناشی از اقدامات دولت ترامپ علیه دانشگاه‌هایی که اعتراضات حامیان فلسطین را شاهد بوده‌اند، استخدام کارکنان جدید را متوقف کرده‌اند. به گزارش نیویورک تایمز، گربر، رئیس دانشگاه هاروارد، این تعلیق را به اطلاع جامعه دانشگاهی رسانده است. 

ادامه مطلب

فرصتی که از دست رفت

خطاهای استراتژیک زلینسکی و آموزه‌هایی برای ایران

مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران در تعامل با ابرقدرت‌ها باید با درک توانایی تأثیرگذاری آن‌ها بر سیاست‌های داخلی و خارجی کشورها در مقیاس منطقه‌ای و جهانی با برنامه‌ریزی دقیق، استفاده هوشمندانه از فرصت‌ها و تمرکز بر اهداف استراتژیک عمل کند و تحت تأثیر رفتارهای احساسی، شخصی و ایدئولوژیکی یا بازی‌های سیاسی داخلی و بین‌المللی قدرت‌های بزرگ قرار نگیرد و از هر فرصتی برای پیشبرد منافع ملی خود استفاده کند.

ادامه مطلب

مرگ یک امید:

الگوی تحقق وعده‌های آمریکایی (ویتنام ۱۹۷۵ - اوکراین ۲۰۲۵)

رضا معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تحولات اوکراین نشان می‌دهد که وابستگی بیش از حد به حمایت خارجی، بدون توجه به پویایی‌های داخلی متحدان، می‌تواند هزینه‌های سنگینی داشته باشد. تصمیمات سیاست خارجی آمریکا اغلب بر اساس منافع مقطعی تنظیم می‌شود، نه تعهدات بلندمدت.

ادامه مطلب

تحولی در نگاه تهران!

تبادل نظر یا مذاکره

کوروش احمدی می نویسد: در پی اظهارات اخیر ترامپ درباره ارسال نامه به رهبری و صحبت از معامله یا منازعه، شاهد اظهارات مهم رهبری در دیدار رمضانی ایشان بودیم؛ اظهاراتی که با برداشت‌های متفاوتی همراه شد. یک برداشت این است که ایشان در این اظهارات مذاکره درباره برنامه هسته‌ای را رد نکردند. ایشان خاطرنشان ساختند: «مسئله آنها فقط مسئله هسته‌ای نیست، بلکه مذاکره برای آنها راه و مسیری برای طرح توقعات جدید از‌جمله در زمینه امکانات دفاعی و توانایی‌های بین‌المللی و برد موشک و‌... است که قطعا پذیرفته و برآورده نمی‌شود». توییت نمایندگی ایران در سازمان ملل دایر بر اینکه «اگر مقصود از مذاکره دستیابی به هدف رفع نگرانی از احتمال نظامی‌شدن برنامه هسته‌ای ایران باشد، قابل بررسی است»، منعکس‌کننده برداشت مشابهی است و می‌تواند تأییدی بر شکل‌گیری تحولی در موضع ایران باشد.

ادامه مطلب

مردی که می‌خواهد خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک" نشان دهد

ترامپ؛ جامانده در جنگ سرد

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: دیر نیست که ترامپ در داخل و بیرون از ایالات متحده با مقاومت کم بدیل روبه‌رو شود؛ درحالی که  او خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک" نمایش می‌دهد.

ادامه مطلب