سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصور جهان بدون هنری کیسینجر دشوار است. نه تنها به این دلیل که ۱۰۰ سال عمر کرد، بلکه به این دلیل که بیش از نیم قرن در سیاست خارجی و روابط بین‌الملل آمریکا جایگاهی تأثیرگذار - و گاه غالب - داشت.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی می‌گویند که دست کیسینجر به خون هزاران نفر در کشورهای مختلف آلوده‌است. برخی می‌گویند او یک آمریکایی میهن پرست بود. برخی می‌گویند او توانست با دیپلماسی مانع جنگ‌های بزرگ شود. شاید طنز ماجرا همین جمله باشد که متهم به ارتکاب جنایت جنگی برنده جایزه صلح نوبل بوده‌است.
ادامه مطلب
یکی از مباحث رایج میان سیاستمداران، دیپلمات ها و ناظران سیاست بین‌المللی این است که جهان به زودی چندقطبی می‌شود. این ایده ی نادرست و گمراه کننده ای است که پیامدهای زیانباری در سیاست گذاری دارد.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرچه قدرت توضیح اصلی ترین معیار ارزیابی یک نظریه است. اما نظریه ای که بر مفروضات غیر واقع بینانه یا غلط مبتنی باشد، نمی تواند در مورد حقایق جهان و نحوه عملکرد آن توضیح چندان دقیقی ارائه کند. در نتیجه نظریه های محکم بر مفروضات محکم استوارند.
ادامه مطلب
کالدر والتون در گفت و گو با هاروارد گزته می گوید: برای کرملین، جنگ سرد هرگز تمام نشده است. یکی از نکات مهمی که از کتاب به دست آوردم این است که غرب فکر می‌کرد که جنگ سرد، در سال‌های ۱۹۹۰-۱۹۹۱ تمام شده است. اما برای کرملین، به ویژه سرویس های اطلاعاتی آن، این تصور صدق نمی‌کرد. آنها تحت تأثیر نوعی تحقیر و انتقام جویی در صحنه جهانی قرار داشتند و دقیقاً از دل آن رسوایی تلخ و انتقام‌جویی روسیه است که پوتین دهه ۱۹۹۰ بیرون آمده به قدرت می‌رسد. به نظر من، امروز هم این تحقیر و انتقام جویی را در قضیه اوکراین می‌بینیم که در حال اجراست.
ادامه مطلب
نیروهای آمریکایی هنوز در خاورمیانه در تلاش برای بازدارندگی ایران و حزب الله از دخالت در جنگ اسرائیل با حماس هستند و این خطر وجود دارد که به یک جنگ بزرگ دیگر در خاورمیانه کشانده شوند. در شرق اروپا هم آمریکا اساسا در یک جنگ نیابتی با روسیه بر سر تهاجم مسکو به اوکراین درگیر است. در شرق آسیا نیز آمریکا با ریسک یک رویارویی فاجعه بار با چین بر سر تایوان روبه روست.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: ترازنامه دوران نظامیان از یک طرف ایجاد هیجان و مشارکت در تظاهرات و شنیدن سخنرانـی هـای آتـشین تـوسـط مـردم و بهـره مـندی نـاچـیز از اصـلاحـات اجـتماعـی و از طرف دیـگر تـنزل رتـبه کشور بـه یک کـشور جـهان سـومـی فـقیر و بـرخـوردار از نـرخ های تـورم بـالا و بدهی خارجی فراوان و ژنرال ها و اولـیگارشی ثـروتـمندی بـود، کـه پـس از اعـلام عـفو عـمومـی بـرای جـنایـات خـود، بـتدریـج و بـدون سـر و صـدا در پـناه حـسابـهای بـانـکی خـود در امـریـکا و اروپـا خـزیـدنـد و به تدریج فراموش شدند و کمتر کسی نیز شعارهای مقابله با نفوذ امریکای آنها را بیاد آورد.
ادامه مطلب
استفان والت در یادداشتی می نویسد: از نگاه برخی ناظران، همچون البریج کولبی Elbridge Colby، مقابله با چین، بالاترین اولویت آمریکاست و رهبران ایالات متحده نباید به خود اجازه دهند جنگ اوکراین یا هر مسئله دیگر سیاست خارجی، توجه آنها را از چین دور کند. جان میرشایمر John Mearsheimer ، و گراهام الیسون Graham Allison هم به همین اندازه نگران چالش چین هستند، به خصوص به خاطر آنچه از نگاه آنها ریسک فزاینده جنگ است. اخیرا یک گروه کاری در اندیشکده شورای روابط خارجی استدلال کرده که روندهای نظامی در آسیا به سود چین در حال تغییر است و خواهان دو برابر شدن تلاش‌ها برای تقویت بازدارندگی، به ویژه در تنگه تایوان شده اند. هال برندز Hal Brands و مایکل بکلی Michael Beckley فکر می‌کنند که فواره قدرت چین در حال نزدیک شدن به اوج خود است و بیش از پیش به نظر می‌رسد که پکن نمی تواند کار چندانی برای جلوگیری از افول نهایی خود انجام دهد. اما آنها این روزنه فرصت آینده را بیشتر به عنوان یک نشانه نگرانی و نه آرامش خیال می‌بینند. بر عکس این دیدگاه، مایکل سواین Michael Swaine همکار موسسه کوئینسی و نیز جسیکا چن وایس Jessica Chen Weiss از دانشگاه کورنل، فکر می‌کنند که ما خطر چین را بیش از حد بزرگ می‌کنیم و نگران این هستند که دو کشور به یک چرخه بدگمانی متقابل فروافتند که به سود هیچ کدام نخواهد بود، صرف نظر از اینکه کدام کشور در سکوی نخست جهان قرار گیرد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: رابطه آمریکا و چین، رابطه‌ای بسیار جدی، در ابعاد دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی است. شاید اغراق‌آمیز باشد اگر بیان شود این رابطه، مهمترین رابطه دوجانبه در دنیای کنونی است که اثرات عمیقی بر تمام مناطق جهان و همچنین در نهایت بر ماهیت نظام بین‌المللی در حال شکل‌گیری جهانی دارد. این رابطه‌ای است که به لحاظ اقتصادی آنچنان بهم تنیده است که فرگسن، استاد دانشگاه هاروارد، آمریکا و چین را یک مجموعه بهم پیوسته اقتصادی بنام چیمریکا می‌خواند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رئیس‌جمهوری آمریکا با خطاب کردن دیکتاتور به رهبری کشوری که برایشان اهمیت دارد خطاب به کشورهایی که در چالش با امریکا هستند پیام می دهد که اگر «نظم انگلوساکسونی» را پذیرا باشید نه تنها مقبولیت و مشروعیت ما را خواهید داشت بلکه در داخل نیز آزاد هستید هرطور که مایلید؛ حکومت کنید.
ادامه مطلب