این گروه کوچک غیرمعمول شامل استیو ویتکوف، دوست قدیمی ترامپ در حوزه املاک و مستغلات، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، جی دی ونس، معاون رئیس جمهوری، پیت هگست، وزیر دفاع و سوزی وایلز، رئیس دفتر او میشود.
ادامه مطلب
این سند اتحادیه اروپا «و سایر نهادهای فراملی» را به تضعیف «آزادی سیاسی» و «حاکمیت» و سانسور «آزادی بیان» متهم میکند.
ادامه مطلب
چند ماه پس از آغاز یک کارزار فشار که طی آن ارتش آمریکا هزاران سرباز و یک ناوگروه هواپیمابر را به منطقه کارائیب اعزام کرده و دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا، بارها نیکولاس مادورو، رهبر ونزوئلا را تهدید کرده است، دولت ترامپ در حال تدوین برنامههایی برای روز پس از سقوط احتمالی مادورو است.
ادامه مطلب
با وجود گزارشهایی مبنی بر اینکه ترامپ به توقف مذاکرات دیپلماتیک با مادورو دستور داده، ارتباط بین رژیم ونزوئلا و ایالات متحده ادامه داشته است. رئیس جمهور در اول دسامبر تأیید کرد که با مادورو تماس تلفنی داشته است. قبل از این تماس، ترامپ گفته بود که آماده گفتوگو با مادورو است و اظهار داشت: "اگر بتوانیم جان انسانها را نجات دهیم، میتوانیم کارها را به روش آسان انجام دهیم – این خوب است. و اگر مجبور باشیم آن را به روش سخت انجام دهیم، این هم خوب است."
ادامه مطلب
سید رضا تقوینژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: واقعیت این است که ظهور یک اجماع فراحزبی نوین علیه چین، ایران را از یک «تهدید اصلی» و یک محور راهبردی مستقل، به یک «مسئله منطقهای ثانویه» تبدیل کرده است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: به گفته کارشناسان آمریکایی، ترامپ، پیرکودکی است که علیرغم سن بالا مانند کودکی احساس محور حرف میزند، تصمیم میگیرد و رفتار میکند. در همین چارچوب است که محیط بینالمللی بخاطر جایگاه آمریکا و رفتار ترامپ، پرنوسان شده است.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در خصوص نحوه شکل گیری نظام بین الملل بواسطه معاهده وستفالی از ۱۶۴۸ تا کنسرت اروپا در ۱۸۱۵ و سیستم سرکوب مترنیخ، سیستم اتحاد بیسمارک، و سیستم تئوفیل دلکسه وزیر خارجه فرانسه با عنوان توافق قلبی The Entente Cordiale بعنوان اتحادهای شکننده و نافرجامی یاد می کند که به واسطه عدم وجود یک نهاد مقتدر بین المللی و تنها به ابتکار شخصیت های مقتدرِ دول بزرگ جهت ایجاد یک ثبات هژمونیک بنا می شد و امروز نیز پس از هشتاد سال که از تأسیس سازمان ملل متحد می گذرد، بواسطه افول این سازمان، جهان در وضعیت ثبات آشفته و آنارشیک گونه هژمونیک به سر می برد و تلاش های ترامپ، اتحادیه اروپا، هند، روسیه و چین هر یک در این میان از جنس همان تلاش های قرن نوزدهمی است. ائتلاف هایی درون نظم آنارشیک که ماهیت و ذات دوران گذار از یک نظم لیبرال جهانی به یک نظم محافظه کار و ملی گراست.
ادامه مطلب
محسن شریفخدائی می نویسد: اروپا همچنان متحد کلیدی آمریکا باقی مانده است، اما سند تأکید دارد که کشورهای اروپایی باید سهم بیشتری در هزینههای دفاعی ناتو بپردازند. واشنگتن دیگر حاضر نیست بار اصلی امنیت اروپا را به دوش بکشد و انتظار دارد اروپا مسئولیت بیشتری برعهده گیرد. کاهش وابستگی اروپا به انرژی روسیه و تقویت منابع جایگزین نیز بخشی از این راهبرد است. اروپا دیگر «محور» سیاست اصلی امنیتی آمریکا نیست؛ بلکه شریکی امنیتی است که باید بار بیشتری بر دوش گیرد.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: رفتار اقتصادی ترامپ نسبت به کشورهای نفتی و حوزه انرژی نیز ماهیتی مرکانتیلیستی یافته است. او اعتقاد دارد که آمریکا باید از «واردات انرژی خارجی» بهطور کامل بینیاز شود و این بینیازی را یکی از پایههای اصلی استقلال اقتصادی آمریکا میداند.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: واشینگتن امروز بیش از هر زمان دیگری مصمم به بازتعریف آینده ونزوئلاست—آیندهای که نه تنها بر سرنوشت یک کشور، بلکه بر معماری قدرت در نیمکره غربی نیز اثرگذار خواهد بود.
ادامه مطلب