پرونده هسته ای

تهدیدها و فرصت‌های ایران متفاوت از گذشته اند

مفهوم سیاست راهبردی واشنگتن - اروپا در برابر تهران جدید

جلال خوش‌چهره  در یادداشتی می نویسد: ابهام، فشار و تهدید" مفهوم سیاست راهبردی "واشنگتن - اروپا" در قبال تهران است. این سیاست در چارچوب رویکرد راهبردی تحمیل الگوی "مذاکره(توافق) یا جنگ" عمل می‌کند. دو راهکار نیز در دستور قرار دارد: فشار از بیرون، شکاف اندازی در داخل. هدف ایجاد سرگیجگی و شتابزدگی در تصمیم سازی تهران است. در مدل سازی جدید دیگر خبری از نقش‌های بازیگر خوب و بد نیست که پیش از این میان واشنگتن و تروئیکای اروپایی تقسیم شده بود. حالا خواست‌ها در یک هم‌سویی روشن اعلام می‌شود.

ادامه مطلب

وضعیتی که کار را به اینجا رساند

تاریخچه تشدید تنش امریکا و اسرائیل با ایران

در سال ۲۰۲۴، رویارویی بین اسرائیل و ایران از خصومت‌های غیرمستقیم و نیابتی به تبادل مستقیم حملات تغییر یافت. در اول آوریل، یک حمله هوایی مشکوک به اسرائیل علیه ساختمان کنسولگری ایران در دمشق، سوریه، به کشته شدن دو ژنرال و پنج مشاور نظامی ایران منجر شد. ایران با انجام بیش از سیصد حمله پهپادی و موشکی تلافی کرد، که اولین باری بود که ایران مستقیماً اسرائیل را هدف قرار می‌داد.

ادامه مطلب

وقتی دیپلماسی به گور می‌رود

مکانیسم ماشه: دیپلماسی یک‌جانبه غرب و فروپاشی اعتماد بین‌المللی

رضا حاجی محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به بررسی این پرسش می‌پردازد که چگونه مکانیسم ماشه، به عنوان محصول طراحی‌شده توسط غرب، اعتماد لازم برای توافق‌های آتی را به طور سیستماتیک تخریب کرده و دیپلماسی هسته‌ای را به بن‌بست کشانده است.

ادامه مطلب

سیاست خارجی و افت دوقطبی سازی

برجام و ضرورت میان‌داری

غلامرضا نظربلند می نویسد: مدخل «میان‌داری» به گونه‌های مختلف تعریف شده و بعضا به‌عنوان حرفه در زمینه‌های گوناگون کاربرد یافته است. مفهوم واژه کلیدی مزبور در این نوشتار وساطت یا اصلاح ذات‌البین نیست، بل داوری تخصصی و حرفه‌ای افراد شاخص، ماهر و مستقل در امری اختلافی است، به نحوی که مرجعیت یابد و خواه ناخواه فصل‌الخطاب قرار گیرد.

ادامه مطلب

پس از بازگشت غیر قانونی تحریم‌ها و فعال شدن اسنپ‌بک

اکنون چه باید کرد؟

سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: با تمسک به ریسمان لایزال الهی و تکیه بر اصول عزت، حکمت و مصلحت، باید شرایط را به گونه‌ای پیش برد که دشمن از خیال امکان دستیابی به اهدافش از طریق تهدید و فشار مایوس شده و بفهمد که تنها راه تعامل با ایران، تجدیدنظر در روش تحکمی خود و توجه به خواسته‌های این ملت بزرگ است.

ادامه مطلب

بن بست مذاکراتی در شرایط فعلی

تهران و چرخه‌ «فشار ـ تهدید ـ بن‌بست»

بازگشت تحریم‌های موسوم به «ماشه» در هفته ای که گذشت و پیش تر از آن، تجربه تلخ جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، صحنه خاورمیانه را به نقطه‌ای پرابهام و متزلزل رسانده است؛ نقطه‌ای که بسیاری از تحلیلگران آن را «بن‌بست دیپلماتیک» می‌نامند. هرچند غرب در موضع‌گیری‌های علنی خود همچنان از «باز بودن درِ مذاکره» سخن می‌گوید، اما در عمل، پیش‌شرط‌های سختی را مطرح کرده که ایران آنها را غیرقابل‌پذیرش می‌داند.

ادامه مطلب

ضرورت سیاست‌ورزی هوشمندانه

ایران در بزنگاه سخت

محسن هاشمی رفسنجانی می نویسد: اینکه بگوییم ایران در یکی از پیچیده‌ترین دوره‌های معاصر خود قرار گرفته است، گزاره‌ای اغراق‌آمیز نیست. دهه‌ها انباشت مسائل و بی‌توجهی به نیازهای واقعی جامعه، امروز ما را با گره‌هایی روبه‌رو کرده است که دیگر با روش‌های کهنه یا مدیران بی‌ابتکار گشوده نمی‌شوند.

ادامه مطلب

چالش‌ها و راه‌کارهای پیش‌رو

آینده روابط ایران و اروپا در سایه فعال‌سازی مکانیسم ماشه

علی رضوانپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: فعال‌سازی مکانیسم ماشه، صفحه شطرنج روابط ایران و اروپا را به کلی تغییر داده است. این رابطه اکنون در تاریک‌ترین و پیچیده‌ترین مرحله خود در دهه‌های اخیر قرار دارد. آینده این رابطه نه تنها به اقدامات و عکس‌العمل‌های تهران و بروکسل، بلکه به تحولات گسترده‌تری مانند نتیجه انتخابات آینده در آمریکا، تحولات امنیتی در خاورمیانه و همچنین تحولات داخلی در ایران وابسته است. با این حال، یک واقعیت غیرقابل انکار است: اروپا و ایران به عنوان همسایگان ژئوپلیتیکی، ناگزیر از همزیستی در یک جهان پرآشوب هستند.

ادامه مطلب

احتمالی بعید

در کوتاه مدت آیا سایه جنگ همچنان بر سر ایران باقی است؟

رسول عبدالهیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: با توجه به مجموعه شرایط موجود می‌توان گفت که احتمال وقوع جنگ مستقیم جدید میان ایران و آمریکا و اسرائیل در کوتاه‌مدت پایین است.

ادامه مطلب

چه باید کرد؟

تدبیری برای پسابرجام بی‌فرجام

غلامرضا نظربلند می نویسد: برجام هم به سر آمد و فرجام بدی به دنبال آورد. در این بدفرجامی همه دست‌اندرکاران بازیگری کردند و نقش آفریدند. برجام نه یک‌شبه خلق شد و نه زادروز او ۱۰ سال پیش در چنین موقعی بود. اگر نگوییم برجام روزی چشم به جهان گشود که برنامه هسته‌ای ایران کلید زده شد، عمری کوتاه‌تر از بیست‌وچند سال هم نمی‌توان برای آن قائل شد.

ادامه مطلب