سید رضا تقوینژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: واقعیت این است که ظهور یک اجماع فراحزبی نوین علیه چین، ایران را از یک «تهدید اصلی» و یک محور راهبردی مستقل، به یک «مسئله منطقهای ثانویه» تبدیل کرده است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: به گفته کارشناسان آمریکایی، ترامپ، پیرکودکی است که علیرغم سن بالا مانند کودکی احساس محور حرف میزند، تصمیم میگیرد و رفتار میکند. در همین چارچوب است که محیط بینالمللی بخاطر جایگاه آمریکا و رفتار ترامپ، پرنوسان شده است.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در خصوص نحوه شکل گیری نظام بین الملل بواسطه معاهده وستفالی از ۱۶۴۸ تا کنسرت اروپا در ۱۸۱۵ و سیستم سرکوب مترنیخ، سیستم اتحاد بیسمارک، و سیستم تئوفیل دلکسه وزیر خارجه فرانسه با عنوان توافق قلبی The Entente Cordiale بعنوان اتحادهای شکننده و نافرجامی یاد می کند که به واسطه عدم وجود یک نهاد مقتدر بین المللی و تنها به ابتکار شخصیت های مقتدرِ دول بزرگ جهت ایجاد یک ثبات هژمونیک بنا می شد و امروز نیز پس از هشتاد سال که از تأسیس سازمان ملل متحد می گذرد، بواسطه افول این سازمان، جهان در وضعیت ثبات آشفته و آنارشیک گونه هژمونیک به سر می برد و تلاش های ترامپ، اتحادیه اروپا، هند، روسیه و چین هر یک در این میان از جنس همان تلاش های قرن نوزدهمی است. ائتلاف هایی درون نظم آنارشیک که ماهیت و ذات دوران گذار از یک نظم لیبرال جهانی به یک نظم محافظه کار و ملی گراست.
ادامه مطلب
فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بیش از ۶۴ هزار نفر همچنان آوارهاند و نتوانستهاند به خانههای خود بازگردند. این وضعیت پرسش اساسی را مطرح میکند: چگونه یک توافق صلح رسمی، امضاشده و با ضمانت بینالمللی، به یک “آتشبس کاغذی” تبدیل شد؟
ادامه مطلب
جلال خوش چهره می نویسد: اروپائیان در برابر دو گزینه قرار دارند: قبول چیرگی یا برقراری توازن قدرت. این وضع همانگونه است که تهران اکنون و در منازعه با واشنگتن با آن روبروست. اروپا برای برقراری توازن قدرت به الزامهایی نیازمند است که یکی از اصلیترین آنها وجود همپیمانان یا شریکان منطقهای؛ به ویژه در نقطهای از جهان مانند خلیج فارس است. تهران نیز با نگاه به تجربههای چهاردهه گذشته و حتی تجربه خروج واشنگتن از برجام، میتوانست در این هنگام به "همدلی" _ و نه حتی همسویی_ اروپا در کاستن از حلقه فشار واشنگتن امیدوار باشد؛ شاید اگر روابط تهران و بروکسل(پایتخت اتحادیه اروپا) متفاوت بود از آنچه امروز هست.
ادامه مطلب
با وجود تعدد مسائل دوجانبه بین بغداد و آنکارا، آنچه دیدار فؤاد حسین و هاکان فیدان را در سطح منطقهای برجسته کرد، «پرونده ایران» بود؛ پروندهای که عملا فراتر از موضوعی عادی و بهنوعی به ستون خاورمیانه امروز تبدیل شده است. هر دو کشور بهخوبی میدانند که نقش ایران در تحولات عراق و سوریه بهحدی تعیینکننده است که هیچ ساختار امنیت پایداری بدون مشارکت تهران به نتیجه نخواهد رسید. این واقعیت باعث شد محور ایران به یکی از اصلیترین بخشهای گفتوگو تبدیل شود.
ادامه مطلب
ایلان برمن در یادداشتی مینویسد: پیام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واضح است: دریا دیگر یک حائل امن برای دشمنان نیست و دامنه اقدامات تلافیجویانه دیگر به مرزهای ایران محدود نمیشود.
ادامه مطلب
طبق گزارشهای منتشر شده توسط چندین رسانه ایرانی در ۵ دسامبر ۲۰۲۵، نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از مرحله دوم رزمایش اقتدار خود برای نمایش آنچه آن را یک بسته عملیاتی موشکهای ضد کشتی نامید، استفاده کرد. پرتابهای هماهنگ، ترکیبی از موشکهای کروز زمینی و سیستمهای بالستیک کوتاهبرد، از سایتهای پراکنده داخلی به سمت اهداف تعیین شده در دریای عمان شلیک شدند. فرماندهان ایرانی این رویداد را به عنوان پیامی استراتژیک برای اسرائیل و شرکای ایالات متحده در منطقه مطرح کردند، در حالی که تحلیلگران خارجی خاطرنشان کردند که این تصویر نشان دهنده تلاش مداوم تهران برای به کارگیری گزینههای تهاجمی دریایی برد بلند و قابل بقاست.
ادامه مطلب