محسن روحی صفت در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون دلایل سفر عمران خان به ایران بر این نکته تاکید دارد: نخست وزیر پاکستان با دو هدف افزایش وزن سیاسی در داخل پاکستان و تضمین منافع اقتصادی در تلاش برای میانجی گری بین ایران وعربستان سعودی است.
ادامه مطلب
هادی طاهرخانی در یادداشتی می نویسد: هنگ کنگ می تواند پاشنه آشیل چین باشد. چین در قبال مدیریت تحولات این کشور به نوعی شتابزده به نظر می رسد و در سوی دیگر آمریکا در اجرایی کردن برنامه هایش در هنگ کنگ به بهترین شکل از فرصت سوءاستفاده کرده است.
ادامه مطلب
باید گفت که یکی از هراس های قزاقستان، تحریم های غرب علیه روسیه است. با توجه به این که ایران در رویارویی مستقیم با غرب قرار دارد، این هراس قزاقستان شدت بیشتری می یابد.
ادامه مطلب
محمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نا متناسب و نا همگن بودن تحلیل های سیاسی با نظرات و پیشنهادها. عدم وجود سازمان و تشکیلات فکری سازمان یافته در کشور حتی در سطح مدیریت یک جلسه. خود عرضه کردن افراد و این که هر کس می خواهد خودش را جلو انداخته و کار خود را پیش ببرد و توجهی به سایر بخش ها ندارد. بالاخره اولویت های موجود در روابط ایران و چین با توجه محدودیت های موجود چیست؟
ادامه مطلب
محمد زارع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وجود چنین بدبینی نسبت به چین و قدرتیابی این کشور تنها منحصر به مقامات دولت ترامپ نیست و دیگر متفکرین و استراتژیستهای این کشور چه در طیف رئالیستهای بدبین که معتقدند قدرتیابی سریع چین و روابط خارجی تهاجمی این کشور یک تهدید جدی برای نظم بین الملل پسا جنگ سرد است و چه در طیف لیبرالهای بدبین که معتقدند موفقیت اقتصادی چین توانایی و اعتماد به نفس بیشتری به این کشور برای اجرایی کردن بین المللی مدل چین به خصوص در کشورهای در حال توسعه در اختیار این کشور قرار داده است، قابل مشاهده است.
ادامه مطلب
پیرمحمد ملازهی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون مذاکرات ایران و طالبان بر این باور است: مسئله صلح افغانستان می تواند نقطه آغازی برای شکل گیری تفاهم میان تهران با ریاض و ابوظبی در دیگر مسائل و مناقشات خود باشد. اما متاسفانه اکنون تحرکات چندان جدی دیپلماتیک از جانب وزارت امور خارجه در این خصوص وجود ندارد و تنها چند دیدار با هیات های طالبان و رایزنی با دولت کابل صورت گرفته است.
ادامه مطلب
مسعود رضائی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: باید توجه داشت که منطق دیپلماسی دفاعی چین در قبال جمهوری اسلامی ایران، قبل از هر چیز در تصویر بزرگتر خاورمیانه و به‌طور اجتناب‌ناپذیر در رقابت با ایالات متحده آمریکا تعریف شده است. چین در میان قدرت‌های خارجیِ حاضر در خاورمیانه واجد جایگاه استثنایی و بازیگری ژئوپلیتیک است؛ به‌گونه‌ای که با تمام کشورهای این منطقه روابط مطلوب خود را حفظ کرده و مایل نیست که این جایگاه را با بیان مواضع سیاسی صریح یا یک راهبرد مشخص منطقه‌ای در چارچوب اتحاد و ائتلاف با ایران به خطر اندازد.
ادامه مطلب
اکبر قاسمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تجربه دومین انتخابات ریاست جمهوری یک شگفتی کامل با نه بزرگ به احزاب قدرتمند و ایجاد یک طیف جدیدی از دولتمردانی است که موفقیت شان، متکی بر زبان گفتمانی با مردم و عقل سیاسی و گفتار صادقانه با آنها و ارائه طرح های مردم باور بدون تجربه عملی حزبی است که در نهایت سرخوردگی شدید از تحزب گرایی با سابقه ۶۰ سال در سه طیف و خانواده های ریشه دار بن علی و السبسی و غنوشی اسلامگری اصلاحگرا را آشکار می کند.
ادامه مطلب
مصطفی زندیه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد ترامپ تصمیمی برای کنار گذاشتن تعهد کمپین خود برای مردم آمریکا دال بر اینکه او نیروهای آمریکایی را سال آینده از افغانستان به خانه برمی‌گرداند، ندارد. بنابراین، می توان انتظار داشت که پس از تبادل صحبت‌های جدی بین طرف های متخاصم همزمان با شدت حملات علیه نیروهای یکدیگر در افغانستان، آنها مایل خواهند بود که گفت وگوها را زودتر یا دیرتر از سر بگیرند.
ادامه مطلب
مهدی تدینی می نویسد: ۱۸۸۰ (۱۲۵۹ شمسی) برای نخستین بار دیپلمات‌های ژاپنی به ایران آمدند. یوشیدا ماساهارو، نفر اصلی بود و سفرنامه‌ای هم نوشته است. یوشیدا دو بار با ناصرالدین‌شاه دیدار کرد. بار اول رسمی و بار دوم گفت وگویی صمیمانه و چندساعته با شاه داشته است. کنجکاوی شاه و پرسش‌های دقیق و مهم او در این گفت وگو بسیار جالب است.
ادامه مطلب