آسیا و آفریقا

پایان پس از جنگ سرد و آغاز جنگ گرم جدید
مسابقه تسلیحاتی شتاب می‌گیرد

پایان پس از جنگ سرد و آغاز جنگ گرم جدید جدید

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: ماه عسل روسیه-ایالات متحده به پایان رسید ولی عامل اصلی فروپاشی شوروی که اقتصادی بود همچنان مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این عامل کشاندن روسیه به مسابقه تسلیحاتی بود.

ادامه مطلب
ارزیابی انتقادی از محور ایران، روسیه و چین در پرتو منطق وابستگی متقابل محدود
شرقِ موقت؛

ارزیابی انتقادی از محور ایران، روسیه و چین در پرتو منطق وابستگی متقابل محدود جدید

فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: شرق برای تهران، نه قدرت جذب‌کننده‌ای ذاتی، بلکه گزینه‌ای تاکتیکی در شرایط فشار حداکثری است. تحلیل حاضر تلاش می‌کند نشان دهد که چرا محور ایران، روسیه و چین صرفاً در قالب «وابستگی متقابل محدود» قابل فهم است و چرا این وابستگی، ایران را به مرحله‌ای موسوم به شرقِ موقت وارد کرده است – مرحله‌ای که ضرورت دارد پیش از تثبیت به عنوان الگوی پایدار، بازاندیشی شود.

ادامه مطلب
وضعیت بغرنج پیرترین کشور جهان
خانم نخست‌وزیر چه کار می‌تواند انجام دهد؟

وضعیت بغرنج پیرترین کشور جهان جدید

ژاپن باید در یک محیط ژئوپلیتیکی به طور فزاینده پیچیده که توسط روابطش با قدرت‌های بزرگی مانند ایالات متحده و چین شکل گرفته است، حرکت کند. این مباحث در میزگردی با عنوان «نگاهی به ژاپن: چهارراه سیاسی و اقتصادی» که توسط موسسه امور بین‌الملل سنگاپور (SIIA) و با حضور هیروشی ایشیکاوا، سفیر ژاپن در سنگاپور و دکتر اندرو استیپلز مدیر GeoPol Asi برگزار شد، بررسی شدند.

ادامه مطلب
یک گام تا بحران
انفجار در اسلام‌آباد؛ پایتخت در وضعیت جنگی و مناسبات حساس برای تهران

یک گام تا بحران جدید

در شرایطی که پاکستان به‌صورت رسمی وارد وضعیت جنگی شده و خطر گسترش خشونت‌ها به مرزهای شرقی ایران جدی است، تعجیل در ورود دیپلماسی ایرانی به میدان، ضرورتی امنیتی و نه صرفاً سیاسی و دیپلماتیک تلقی می‌شود. تداوم انفعال، ممکن است ایران را در برابر تحولات ناگهانی در جنوب شرق، در موضع واکنشی قرار دهد.

ادامه مطلب
نشست مسکو و معماری تازهٔ امنیتی در اورآسیا
بازیگران قدرت خود را به رخ می‌کشند

نشست مسکو و معماری تازهٔ امنیتی در اورآسیا

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این نشست، روسیه تلاش کرد تا در میانهٔ رقابت سخت شرق و غرب، با نمایش یک هم‌گرایی نوپا اما حساب‌شده، طرح تازه‌ای از «امنیت اورآسیایی» را به نمایش بگذارد. پیام مسکو روشن بود: بازیگران فرامنطقه‌ای، به‌ویژه ایالات متحده، نباید گمان کنند که افغانستان همچنان میدان بی‌هزینه‌ای برای بازگشت و مدیریت بحران از دور باقی مانده است.

ادامه مطلب
چرا نباید پیوستن قزاقستان به پروژه مشترک ترامپ ـ نتانیاهو را کم اهمیت دانست؟
تأملی بر پیوستن قزاقستان به «پیمان ابراهیم»

چرا نباید پیوستن قزاقستان به پروژه مشترک ترامپ ـ نتانیاهو را کم اهمیت دانست؟

حسام‌الدین حجت‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ونس که در جلسه ترامپ با رهبران آسیای مرکزی حضور داشت، تصمیم توکایف برای پیوستن به پیمان ابراهیم را یک «سیگنال» توصیف کرد. می‌توان گفت که سیگنال مورد اشاره ونس، فقط برای رهبران کشورهایی همچون عربستان، سوریه یا لبنان ارسال نشده است، بلکه سران دیگر کشورهای آسیای مرکزی را نیز عملاً به پیوستن به پیمان ابراهیم به مثابه مقدمه اجرای گام به گام پروژه خاورمیانه جدید فرامی‌خواند.

ادامه مطلب
خط صلح تهران
شکست دور دوم مذاکرات طالبان و پاکستان و ضرورت نقش‌آفرینی جدی‌ و فوری‌ ایران

خط صلح تهران

سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران و محمد اسحاق‌دار، وزیر امور خارجه پاکستان، طی تماسی تلفنی به بررسی روابط دوجانبه و تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی پرداختند. عراقچی ضمن تأکید بر اهمیت روابط دیرپا و دوستانه دو کشور، بر عزم ایران برای توسعه مناسبات در حوزه‌های مختلف تأکید کرد.

ادامه مطلب
قتل‌عام‌های وحشیانه در دارفور
چه چیز پای غارتگران خارجی را به سودان می‌کشاند؟

قتل‌عام‌های وحشیانه در دارفور

محمدعلی مهتدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مهم‌ترین عامل برق طلاست که چشم‌ها را خیره می‌کند. سودان پس از جنوب آفریقا و کشور غنا، سومین کشور در استخراج طلاست.

ادامه مطلب
سازمان کشورهای ترک در پرتو واقعیات ژئوپلیتیک
نقدی بر روایت‌های تهدیدمحور

سازمان کشورهای ترک در پرتو واقعیات ژئوپلیتیک

رضا خدابنده‌لو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پیچیدگی‌های ژئوپلیتیک آسیای مرکزی و قفقاز، هرچند از دیرباز در تحلیل‌های امنیتی ایران موردتوجه بوده، اما نحوه تفسیر و ارزیابی تحولات این منطقه همواره چالش‌برانگیز بوده است. برخی تحلیل‌های اخیر درباره نشست سازمان کشورهای ترک در شهر قبله، با تمرکز بر دستورکار تهدیدمحور، پیچیدگی‌های منطقه را به دوگانه‌های ساده تقلیل داده و فرصت‌های راهبردی پیش روی ایران را نادیده انگاشته‌اند. این جستار با هدف بازخوانی انتقادی فرضیات نظری، مستندات تجربی و پیشنهادهای راهبردی چنین رویکردهایی، کوشیده است تا با بهره‌گیری از ادبیات تطبیقی روابط بین‌الملل، واقعیات ژئواکونومیک منطقه و داده‌های معتبر، چارچوبی جایگزین برای درک رویکردهای منطقه‌گرا در آسیای مرکزی و راهبردهای متناسب با منافع ملی ایران ارائه کند.

ادامه مطلب