آمریکا

بازگشت ناگزیر دولت منتخب بایدن به توافق هسته ای

سیاست ایران در نگاه به شرق می تواند آمریکا را به تجدید نظر وادارد

تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، به خروج از توافق هسته ای ایران در سال ۲۰۱۸ یک فاجعه بود چون تنها عواقب منفی داشت و به تغییر شکل ادامه دار خطوط سیاست خاورمیانه انجامید. محاسبات ترامپ مبتنی بر آن بود که برجام به اندازه کافی خوب نبوده چون نه به برنامه موشکی ایران پرداخته و نه به «رفتارهای بی ثبات کننده این کشور در منطقه» و تصور می کرد سیاست «اعمال فشار حداکثری» با اعمال تحریم علیه صادرات نفت ایران، این کشور را به دادن امتیازات گسترده درباره این مسائل وا می دارد.

ادامه مطلب

عقب نشینی ناوهای آمریکایی از منطقه

استراتژی ترامپ در قبال ایران تغییر کرده است؟

پنتاگون به طور ناگهانی تصمیم گرفت ناو هواپیمابر «نیمیتز» را از منطقه خاورمیانه و آفریقا به خانه فرا بخواند که این امر نشان از تغییر استراتژی طولانی مدت با رویکرد «بازدارندگی» از حمله احتمالی ایران به نیروها و دیپلمات های آمریکایی در خلیج فارس داشت.

ادامه مطلب

جعبه حقه های سیاست خارجی آمریکا

ترامپ پیش از خداحافظی به ایران حمله می کند؟

هیچ کسی فکر نمی کرد و فکر نمی کند رئیس جمهوری دونالد ترامپ کاخ سفید را بی سر و صدا ترک کند. اما آیا تا آنجا پیش می رود که در هنگام خداحافظی ایالات متحده را وارد یک درگیری نظامی با ایران کند؟ تحرکات اخیر نظامی پنتاگون در خاورمیانه (ظاهرا با هدف جلوگیری از حمله ایران به سربازان آمریکایی در سالگرد ترور سردار قاسم سلیمانی) به علاوه گزارش رسانه های اسرائیلی درباره فشار عربستان و اسرائیل به ترامپ برای بمباران ایران قبل از خروج از کاخ سفید به گمانه زنی ها مبنی بر اینکه ترامپ ممکن است بزرگ ترین و احتمالا فاجعه بارترین شیرین کاری خود را در روزهای پایانی ریاست جمهوری انجام دهد، دامن زده است.

ادامه مطلب

مسیر دشوار احیای برجام

سیاست بایدن در قبال ایران بخت موفقیت دارد؟

روابط ایالات متحده با ایران هرگز آسان نخواهد بود. حتی آمادگی رئیس جمهوری منتخب جو بایدن برای پیوستن دوباره به توافق هسته ای ایران موسوم به برجام نیز کمک چندانی نخواهد کرد. بایدن به وضوح اعلام کرده هدفش ترغیب ایران به بازگشت به تعهدات هسته ایست. اما آیا خشم ایران از ترور دکتر محسن فخری زاده، دانشمند هسته ای، و فرصت ناچیز باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری ماه ژوئن، احتمال دیپلماسی در کوتاه مدت را از بین می برد؟ بعید است، چون ایران به خوبی می داند به رفع تحریم ها نیاز دارد.

ادامه مطلب

فینال بزرگ

ترامپ آنقدری خطرناک هست که جنگ جدیدی آغاز کند؟

در سال ۱۹۷۴ که کمیته قضایی مجلس نمایندگان بر سر بندهای استیضاح رای گیری می کرد و ریچارد نیکسون آخرین روزهای ریاست جمهوری خود را می گذراند، آنهایی که در دولت او و ناظر روحیات و رفتار رئیس جمهوری بودند، از بابت احتمال اقدامات نامناسب و خطرناک توسط او به ویژه در رابطه با استفاده از نیروی نظامی نگرانی داشتند. جیمز شلسینجر، وزیر دفاع وقت آمریکا، در خفا به ارتش گفته بود هیچ دستوری مربوط به عملیات نظامی از کاخ سفید را بدون هماهنگی با او یا هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه وقت، اجرا نکنند. در رابطه با روزهای پایانی دونالد ترامپ در کاخ سفید نیز نگرانی های مشابهی وجود دارد و این مرتبه، این نگرانی از مشکل دور زدن سطوح ارشد زنجیره فرماندهی یا مشکل اعتیاد به مشروبات الکلی به مثابه نیکسون ناشی نمی شود، بلکه ریشه آسیب شناسی روانی دارد.

ادامه مطلب

انتخابات اسرائیل و مشکلات رئیس جمهوری منتخب آمریکا

دشمن راست افراطی بی بی چالشی برای بایدن خواهد بود

اسرائیل برای چهارمین مرتبه در دو سال اخیر به سمت یک انتخابات جدید پیش می رود و احتمالا این آخرین مرتبه نخواهد بود. به احتمال زیاد، این انتخابات مانند سه انتخابات پیشین بدون وجود نامزدی که مسیر مشخصی برای تشکیل یک ائتلاف حاکم داشته باشد، پایان خواهد یافت. اما این انتخابات با دفعات قبلی دو تفاوت اساسی دارد. اول، دونالد ترامپ دیگر در کاخ سفید نیست. شیوه برخورد نخست وزیر احتمالی با مهم ترین متحد و حامی اسرائیل همیشه یک مساله اساسی بوده و جو بایدن کاخ سفید را بسیار متفاوت از ترامپ اداره خواهد کرد. دوم، بنی گانتز که در سه دور گذشته نقش رقیب اصلی نخست وزیر بنیامین نتانیاهو را بازی کرده، بیشتر حمایت ها را از دست داده و رقیب جدیدی از جناح راست افراطی روی کار آمده که همان گیدیون سائر، فرد شماره ۲ در حزب لیکود پیشین از حزب «تیکوا هاداشا (به معنی امید جدید)» است.

ادامه مطلب

تنش های  استراتژیک بین المللی در سال  ۲۰۲۱؛ افزایشی یا کاهشی

چرا نمی توان به کاهش تنش در دوره بایدن امیدوار بود؟

ابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف خوشبینی های افراطی که اخیرا در نتیجه به ریاست جمهوری رسیدن جو بایدن در بین کارشناسان روابط بین الملل شکل گرفته است، سطح تنش ها و بحران ها نه تنها در بیشتر کانون های بحران کمتر نخواهد شد که متاسفانه بیشتر نیز خواهد شد.

ادامه مطلب

در بررسی دوره انتقالی ریاست جمهوری در آمریکا

ترامپ تا چه اندازه در سیاست خارجی برای بایدن اهرم فشار فراهم آورده است؟

تا انتقال ریاست جمهوری از دونالد ترامپ به جو بایدن زمان زیادی باقی نمانده است. آیا سیاست های سختگیرانه رئیس جمهوری ترامپ مسیر را برای موفقیت های بزرگ دیپلماتیک رئیس جمهوری منتخب بایدن هموار ساخته اند؟ تعرفه های وارداتی اعمالی علیه چین، سیاست اعمال فشار حداکثری علیه ایران و کنار گذاشتن چندین توافقنامه بین المللی همگی در تئوری یک اهرم فشار دیپلماتیک برای بایدن ایجاد کرده و امکان بازی نقش «پلیس خوب» در برابر «پلیس بد» که ترامپ بود را فراهم آورده اند. اما این اهرم فشار در عمل به اندازه تئوری جالب توجه نیست.

ادامه مطلب

بازیگران منطقه ای اهمیتی به منافع ایالات متحده نمی دهند

محدودیت های دیپلماسی چندجانبه آمریکا در خاورمیانه

شاید در میان چالش های متعدد پیش روی دولت جدید جو بایدن احیای روحیه و عملکرد دیپلماسی چندجانبه در مناطقی که رهبران صرفا بی توجه به قدرت و خواسته های آمریکا به دنبال منافع خود هستند، دشوارترین آنها باشد. خاورمیانه یکی از این موارد است. افراد قدرت طلبی مانند محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری مصر، محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد امارات متحده عربی، و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، احتمالا به گونه ای به چینش شطرنج ژئو استراتژیک ادامه می دهند که تلاش های ایالات متحده و اروپا برای ایجاد راه حل های منطقه ای را دشوار خواهند کرد. شاید تلاش برای احیای چندجانبه گرایی با واقعیت خاورمیانه نخواند، اما قطعا باید صورت بگیرد.

ادامه مطلب

آمریکا به تجدیدنظر در قوانین استفاده از نیروی نظامی نیاز دارد

قدرت جنگی در عصر جو بایدن

پس از آنکه جو بایدن، رئیس جمهوری منتخب آمریکا، تصمیم گرفت آستین لوید، ژنرال بازنشسته، را برای سمت وزیر دفاع بعدی نامزد کند، بیشتر واکنش ها روی موضوع روابط نظامی-غیر نظامی متمرکز شد. آیا آستین، یک افسر بازنشسته ارتش، حقیقتا قادر به پروراندن ذهنیت لازم برای کسب اطمینان از کنترل غیرنظامی بر نیروی نظامی آمریکا را خواهد داشت؟ این مساله اهمیت زیادی دارد، اما شاید بتوان گفت مساله مهم تر به بررسی ها و برقراری تعادل در چگونگی استفاده یک کشور از قدرت نظامی مربوط می شود. 

ادامه مطلب