فرید زکریا می نویسد: او باید تحریم های دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا علیه ونزوئلا و ایران را تعلیق کند. در صورت امکان، واشنگتن باید با ایران همکاری کند تا چند شکاف باقیمانده را ببندد و دوباره به توافق هسته ای وارد شود که تمام نفت ایران را به بازار برگرداند.
ادامه مطلب
عدم اطمینان درباره نتیجه احتمالی انتخابات ریاست جمهوری نوامبر ۲۰۲۰ آمریکا در منطقه خاورمیانه به وضوح در روند عادی سازی روابط بین اسرائیل، امارات و بحرین و امضای «توافق ابراهیم» در مراسمی به میزبانی رئیس جمهوری ترامپ در ماه سپتامبر آشکار شد. عادی سازی روابط اسرائیل و امارات که دو متحد مهم آمریکا در منطقه خاورمیانه به شمار می روند، اگرچه تحت حمایت هر دو حزب اصلی دموکرات و واشنگتن رخ داد، اما تا اندازه زیادی نشان دهنده نگرانی منطقه درباره نقش آتی ایالات متحده در خاورمیانه بود.
ادامه مطلب
به صراحت می توان گفت که هر توافق جدیدی که در خصوص برنامه هسته ای ایران به دست آید، ممکن است سرنوشت آن به موضع کنگره گره نخورد، زیرا قوانین آمریکایی با وجود پیچیدگی هایی که دارد، راه هایی برای خروج از این وضعیت دارد که کاخ سفید می تواند از طریق آن عبور کند. نزاع میان قوای مجریه و قانونگذاری در آمریکا یک نزاع تاریخی و مستمر است، موارد فراوانی وجود داشته که روسای جمهور تصمیمات سرنوشت سازی را بدون موافقت کنگره اتخاذ کرده اند.
ادامه مطلب
کارشناسان موسسه کارنگی با ارزیابی یک سال گذشته سیاست خارجی ایالات متحده سیاست دولت جو بایدن در یک سال آینده را بررسی کرده اند.
ادامه مطلب
اعتراض ریچارد نفیو که از او به عنوان معمار ساختمان تحریم های ایران یاد می شود، به قاطع نبودن مذاکره کنندگان آمریکایی در برابر ایران، نشان دهنده میزان انعطاف آمریکا در برابر ایران از زمان به قدرت رسیدن جو بایدن است به طوری که طرف آمریکایی بیش از ایران برای دستیابی به توافق اصرار دارد و ایران با استفاده از این شرایط، به دنبال کسب بیشترین امتیاز است.
ادامه مطلب
مخالفان مذاکره به‌طور کلی اغلب پرسروصداترین افراد حاضر در اتاق گفت وگو هستند. پیشرفت کشورها در چنین فضایی به درجه بسیار بالایی از آرامش، انضباط و شکیبایی نیازمند است. در واقع دشوارترین بخش مذاکره، شروع آن در وهله نخست است.
ادامه مطلب
مهدی پورباقر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه با اتکا به «سیاست های سخت» و با دخالت های نظامی محدود، به ویژه با تمرکز بر «جنگ های نیابتی، هیبریدی و تبلیغاتی»، به رقابت با آمریکا ادامه خواهد داد. مسکو نشان داده بیش از هر بازیگر دیگری – حداقل در عمل – آماده به چالش کشیدن قدرت هژمونی ِآمریکاست؛ اما حد این کنش های روسیه نیز حائز اهمیت است؛ چرا که آمریکا همواره بنا به «استراتژی کلان جهانی» و تعریف گسترده خود از «منافع ملی» زمین بازی را تبیین و مبتنی بر گزاره های فوق عمل می کند.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون هژمون های قدیمی به تلاش برای یارکشی در نظم جدید اقدام کرده اند تا جایی که به ظن برخی ها یارکشی های مختلف به خصوص چند ابر قدرت در سطح مناسبات بین المللی بسیار پررنگ شده است. امریکا و اروپا در یک محور و سپس چین و روسیه در محور همگرایی بیشتر قرار گرفته اند و روز به روز این همگرایی بارزتر می شود. در این بین هژمون های منطقه ای نیز روال گذشته را از بین برده اند و به میان آمده اند تا در گذار به نظم جدید تاثیرگذار باشند.
ادامه مطلب
سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هیچ کس نمی تواند در مورد مسیر آینده قدرت نرم هیچ کشوری مطمئن باشد اما شکی نیست که نفوذ از طریق جذب، جزء مهمی از سیاست جهانی باقی خواهد ماند.
ادامه مطلب
استقرار گسترده نظامی روسیه در نزدیکی مرز خود با اوکراین، نگرانی‌ها از حمله روسیه به اوکراین را افزایش داده است. اگر پوتین تصمیم به این کار بگیرد، طیف گسترده‌ای از گزینه‌ها را برای تضعیف اوکراین و در نتیجه حفظ این کشور در حوزه نفوذ روسیه و به عنوان یک حائل قابل اعتماد در برابر ناتو دارد. افزایش حمایت سیاسی و نظامی آمریکا و ناتو از اوکراین یا تقابل نزدیک در دریای سیاه بین نیروهای روسیه و ناتو ممکن است پوتین را وسوسه کند که غرب را به چالش بکشد.
ادامه مطلب