پس از عملکرد ضعیف جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا در مناظره با دونالد ترامپ، بسیاری از دموکرات‌ها و رسانه‌های حامی آنها از جمله نیویورک‌تایمز آشکارا این سؤال را مطرح کردند که آیا برای او باید جایگزینی انتخاب شود یا نه.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: مناظره ترامپ و بایدن سخن از فرسایش نخبگان سیاسی در آمریکا می‌گوید. بدین معنی که برجسته‌ترین نخبگان سیاسی که در نردبان قدرت بالا رفته و به عنوان کاندیداهایی در حزب معرفی شده‌اند، از نظر اخلاقی و هنجاری فرسوده‌اند.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بایدن و ترامپ در طول این مناظره در مورد موضوعاتی نظیر اقتصاد آمریکا و تورم، حق سقط جنین، مهاجرت، جنگ‌های اوکراین، غزه، فساد جنسی ترامپ، فساد مالی پسر بایدن و حتی بازی‌های گلف، یکدیگر را مورد انتقاد قرار دادند و درگیری‌های لفظی شدیدی میان آنها درگرفت اما بایدن در نهایت یک بازنده بود.
ادامه مطلب
امیر بی‌پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حقوق بین‌الملل شکنجه به صورت مطلق ممنوع است و ممنوعیت شکنجه یک قاعده آمره است و در اسناد لازم‌الاجراء متعدد چون میثاق حقوق مدنی و سیاسی وکنوانسیون منع شکنجه ممنوع است.
ادامه مطلب
نرگس خان گل زاده سنگرودی و محمد عذیری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: آیا فرهنگ های مختلف می توانند طبق فرهنگ بومی کشور خود عمل کنند؟ متن اعلامیه های حقوق بشر در خصوص تنوع فرهنگی چه دیدگاهی مطرح کرده است؟ چگونه می توان اصول حقوق بشر و فرهنگ بومی را توامان حفظ کرد؟
ادامه مطلب
امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کنوانسیون منع شکنجه تحت عنوان کلی "کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده"، در ۱۰ دسامبر ۱۹۸۴ توسط مجمع عمومی پذیرفت شد. پذیرش این کنوانسیون یک دست آورد جهانی برای حمایت بین المللی از قربانیان شکنجه است که همه کشورها را به جرم انگاری شکنجه و همچنین اعمال صلاحیت جهانی نسبت به شکنجه به عنوان یک جنایت بین المللی ملزم می کند. کنوانسیون منع شکنجه در سال ۱۹۸۷ لازم الاجرا شد و ۱۶۲ کشور کنوانسیون را امضا و تضویب کرده اند.
ادامه مطلب
علی اسدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایالات متحده آمریکا ید طولایی در سرنگونی مخالفین منافع خود در کشورهای مختلف دارد و به عنوان حامی به اصطلاح بشر هر جنایتی را انجام می‌دهد و به هیچ کس هم پاسخگو نیست.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه مبرهن است این است که حمایت بدون قید و شرط آمریکا از اسرائیل و مشارکت در نسل کشی رژیم، باعث افزایش انزوای سیاسی داخلی و خارجی واشینگتن شده است.
ادامه مطلب
خانم گرینبرگ کال، نخستین مقام شناخته شده یهودی است که در اعتراض به حمایت بایدن از اسرائیل، کناره گیری می کند.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید از نگاه برخی صاحبنظران عنوان «لیبرالیسم کیش و مات رئالیسم» یک عنوان اغراق آمیز باشد اما اروپایی ها مبتنی بر همین سطح تحلیل تا لحظه آخر امکان حمله روسیه به اوکراین را غیر ممکن می دانستند. نکته استراتژیک اینجاست که غلبه رئالیسم به منزله نفی کامل یا فروپاشی مطلق لیبرالیسم نیست؛ سطوح تحلیل لیبرالی مبتنی بر فشارهای هنجاری علیه روسیه و انسجام واکنشی علیه جبهه شرقی قابل تحلیل و ارزیابی است.
ادامه مطلب