پرونده هسته ای

برای ایران، شرق جایگزین اتحادیه اروپا می شود؟ (بخش بیست و هفتم)

ناتوانی اروپا در عمل به تعهدات برجامی بود که ایران را به اقدام واداشت

ایران در نهایت در پاسخ به ناکارآمدی اقدامات اتحادیه اروپا و ناتوانی آن در اجرای صحیح برجام از طریق ارائه مشوق های اقتصادی به ایران، به سیاست «صبر راهبردی» خود پایان داد و سیاست «مقاومت حداکثری» را آغاز کرد. اعمال فشار آمریکا سبب شد ایران به طور تدریجی از تعهدات برجامی خود عقب نیشینی کند و استراتژی افزایش سهم در بازی برای وادار کردن اتحادیه اروپا به یافتن راهی برای اطمینان از اجرای صحیح توافق و بازگرداندن ایالات متحده را به آن در پیش بگیرد.

ادامه مطلب

تهران به دنبال امتیاز حداکثری است

تلاش ایران برای مهار طرح «ب» اسرائیل و امریکا

اکنون ایران برای تغییر اوضاع و بستن راه به روی طرح «بی» تلاش می کند و هدفش سردرگم کردن واشنگتن و متحدانش در مذاکرات وین و دریافت بیشترین امتیازات از آنان است. ایران در مذاکره با آمریکا نیم نگاهی به مذاکرات قبلی واشنگتن با طالبان دارد و بر این باور است که آمریکا حاضر است به هر قیمتی به توافق با ایران دست یابد. 

ادامه مطلب

با وجود رایزنی ها در سازمان ملل

امیدها به احیای برجام کاهش یافته است

اندیشکده گروه سیاست اوراسیا هفته گذشته اعلام کرد بعید است که در سال جاری میلادی توافقی در زمینه برنامه هسته ای ایران به دست آید. این گروه احتمال دستیابی به توافق هسته ای را که ماه گذشته ۷۰ درصد ارزیابی کرده بود به ۴۵ درصد کاهش داده است.

ادامه مطلب

دستگاه دیپلماسی و نظریه منحصر به فرد زنده یاد عسگرخانی

مردی که معتقد بود ایران حتما باید بمب اتم داشته باشد

هادی دادمهر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دکتر عسگرخانی در  پاسخ به سوالات منتقدان درباره منطقی و عملی نبودن سیاست دستیابی ایران به سلاح هسته ای، با خونسردی مثال زدنی و حوصله بسیار، اصول سیاست بازدارندگی در روابط بین الملل را برای مخاطب تشریح می کرد تا دامنه دانش آکادمیک خود درباره نحوه کنشگری دولت ها به عنوان بازیگران عقلانی را در دنیای قدرت محور و فاقد اقتدار مرکزی به تصویر بکشد و در نهایت اثبات کند که دولت ها برای پرهیز از جنگ باید مولفه های قدرت سخت را افزایش بدهند. 

ادامه مطلب

برای ایران، شرق جایگزین اتحادیه اروپا می شود؟ (بخش بیست و ششم)

اروپا در همکاری با ایران منافع استراتژیک دارد

اختلاف دیرینه در دو سوی اقیانوس اطلس بر سر نحوه برخورد با ایران ناشی از برداشت های مختلف در واشنگتن و بروکسل درباره چگونگی دستیابی به ثبات در خاورمیانه، منافع مشترک اتحادیه اروپا و آمریکا، است. جدای از طرح گفتمان دولت باراک اوباما، برنامه امنیتی ایالات متحده در این منطقه اساسا قدرتمندسازی متحدان منطقه ای خود به ویژه اسرائیل و عربستان سعودی به عنوان ستون های اصلی این استراتژی، و به موازات آن تلاش برای انزوای ایران به عنوان منبع همه بی نظمی ها در منطقه، بوده است. در مقابل، رویکرد بروکسل مبتنی بر در نظر گرفتن تهران در میان گفت و گو کنندگان اصلی در منطقه بوده است: از نظر اروپا، ایران سهم زیادی در امور منطقه دارد و بنابراین، دستیابی به راه حل طولانی مدت بدون دخالت آن ممکن نیست. به علاوه، پشت رویکرد «تعامل سازنده» اتحادیه اروپا، اعتقاد به تاثیر تعدیل کننده تعامل وجود دارد: اعتقاد به اینکه ارائه مشوق های اقتصادی، سیاسی و سایر اقدامات به ایران، نظام جمهوری اسلامی به «بازی مطابق قوانین» تشویق می شود.

ادامه مطلب

اعتمادی که در مذاکرات هسته ای نیست

لحظه واقعی برای توافق هسته ای ایران

اعتماد متقابل یکی از ضروریات هر مذاکره ای است که در گفت وگوهای هسته ای ایران دیده نمی شود. اگر اعتماد در میان نباشد، حتی در صورت رسیدن به توافق، طرف ها به نیات و پایبندی یکدیگر به توافق بدبین خواهند ماند.

ادامه مطلب

در باب گفت وگوهای هسته ای با ایران

توپ در زمین امریکا و اروپاست

با گذشت هفت ماه از زمان آغاز مذاکرات وین به نظر می رسد این مذاکرات برای ایران صرفا سرپوشی بوده است تا زیر سایه آن بتواند به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد. به این ترتیب اکنون توپ در زمین ایران نیست بلکه در زمین آمریکا و شرکای اروپایی آن است. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند به مذاکرات هسته ای با ایران ادامه دهند و آن را به نتیجه برسانند یا آن را رها کنند و اجازه دهند فضا بیش از آن تنش آلود و بحرانی شود.

ادامه مطلب

انتظار دور شدن سایه تنش ها

امید به مذاکرات هسته ای بر می گردد؟

به نظر می رسید که تمامی پیش بینی هایی که رسانه ها انجام داده بودند، از این موضوع حکایت داشته باشد که تهران بعد از تغییر دولت دیگر علاقه ای به توافق با آمریکا نداشته باشد. 

ادامه مطلب

برای ایران، شرق جایگزین اتحادیه اروپا می شود؟ (بخش بیست و پنجم)

اختلاف در دو سوی اقیانوس اطلس و روابط ایران و اروپا

برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که در ژوئیه ۲۰۱۵ در وین امضا شد، اغلب یکی از مهمترین موفقیت های دیپلماتیک اتحادیه اروپا قلمداد می شود که ثابت می کند بروکسل توانایی ایفای نقش «یک اتحادیه قوی با توانایی تفکر استراتژیک» را دارد. در حقیقت، اتحادیه اروپا نقش مهمی در تسهیل و میانجی گری مذاکرات منجر به توافق و در مرحله اول اجرای آن ایفا کرد. با این حال، خروج ایالات متحده از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ توانایی اتحادیه اروپا برای ادامه اجرای صحیح توافق را به شدت به چالش کشید: بازگشت تحریم های ثانویه ایالات متحده انگیزه های اقتصادی را که به عنوان اهرمی برای ترغیب ایران به محدود کردن برنامه هسته ای در نظر گرفته شده بود، از بین برد. به رغم اظهارات حمایت کننده و متعهدانه اتحادیه اروپا در محافظت از برجام، اقداماتی که بروکسل برای محافظت از خود در برابر تحریم های واشنگتن انجام داد، نتیجه چندانی نداشتند و نتوانستند روابط اقتصادی اتحادیه اروپا و ایران را حفظ کنند. در حقیقت، به دلیل ناتوانی اروپا در عمل به وعده هایش بود و نه به دلیل خروج آمریکا از توافق، که ایران در ماه مه ۲۰۱۹ شروع به عقب نشینی از تعهدات هسته ای خود کرد. درام برجام به طور کلی نشان دهنده محدودیت های اتحادیه اروپا به عنوان یک بازیگر جهانی است.

ادامه مطلب

تشدید فشارها بر ایران در پرتو گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی

غرب چه در سر دارد؟

فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اصرار برای احیای برجام در اسرع وقت و صدور بیانیه احتمالی در نشست پیش روی شورای حکام علیه ایران می تواند مقدمه صدور قطعنامه در نشست های بعدی و زمینه‌سازی برای معرفی کردن جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان مسئول شکست مذاکرات باشد.

ادامه مطلب