در روزی که اتحادیه اروپا نام ایالات متحده را از فهرست کشورهای امن از کرونا حذف کرد، استقبال سرد شورای امنیت از پمپئو نیز انزوای روزافزون آمریکا را بیشتر به تصویر کشید و بی‌تفاوتی سایر کشورها به دولت ترامپ را با توجه به ابهام درباره چشم‌انداز انتخاب دوباره او نشان داد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: نشست کنونی شورای امنیت سازمان ملل متحد برای بررسی قطعنامه ۲۲۳۱ در واقع عرصه‌ای است‌که تهران و واشنگتن آخرین بخت خود را در رودررویی دیپلماتیک با یکدیگر در جامعه بین‌المللی می‌آزمایند. ترامپ تا نوامبر آینده (آبان۹۹) فرصت دارد که پرونده منازعه‌اش با برجام و نظام سیاسی ایران را به نتیجه دلخواه نزدیک کند.
ادامه مطلب
جان بولتون، مشاور جنگ طلب امنیت ملی پیشین دولت دونالد ترامپ، در خاطرات خود درباره مدت فعالیتش در کاخ سفید از رئیس جمهوری سخن گفته که به طور همزمان سعی دارد هم سخت و خشن به نظر به رسد و هم به توافقی، هر گونه توافقی، با ایران یا کره شمالی دست یابد و آن را به مثابه یک پیروزی به تصویر بکشد.
ادامه مطلب
اروپا نگران قدرت گرفتن طیف اصول گرا در ایران و تهدیدهای آن برای دیپلماسی است و یک توافق بهبودیافته اقتصادی را راه حلی برای تقویت اصلاح طلبان و میانه رو ها می داند.
ادامه مطلب
سال آینده این موقع بایدن می تواند در کاخ سفید باشد و ایالات متحده و ایران هر دو به تعهداتشان در برجام عمل کنند و به دنبال تقویت آن از طریق مذاکرات بیشتر باشند.
ادامه مطلب
هیئت حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی ۲۰ ژوئن با تصویب قطعنامه ای از ایران خواست با تحقیقات آژانس درباره مواد و فعالیت های هسته ای اعلام نشده احتمالی همکاری کند. اگر شورای حکام نتواند در پرونده ایران اقدام و این کشور را به همکاری بیشتر ترغیب کند، آنگاه ادعای دیگر کشورها مبنی بر اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی نتوانسته از ایران اطلاعات لازم برای تایید اینکه همه مواد هسته ای در اهداف صلح آمیز بوده اند را دریافت کند، تقویت می شود.
ادامه مطلب
احد رضایان قیه باشی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که اگر پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت برود بهتر از آن است که در شورای حکام بماند، در تحلیل سیاست اورپایی ها در برابر ایران بر این باور است که اکنون ایالات متحده آمریکا، کشورهای اروپایی، آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام نیز به این باور رسیده اند که دیگر دولت و وزارت امور خارجه کنشگر نیستند و اتفاقاً خود تصویب قطعنامه جمعه گذشته شورای حکام مویدی بر همین واقعیت است. چون این قطعنامه شکست مذاکره با وزارت امور خارجه و محمدجواد ظریف را تداعی می کند. یعنی اروپا دیگر تمایلی ندارد که بخواهد از طریق مذاکره با وزارت امور خارجه منافع خود را پیش ببرد. اکنون دیگر فضا به سمت عدم مذاکره و امتیاز گیری به واسطه فشار، ذیل تصویب قطعنامه در حال پیشروی است. از این رو اروپا سعی می کند با یک سری قطعنامه و اقدامات عملی با ایران برخورد کند و دیگر تلاشی برای مذاکره با شخصی مانند ظریف را در دستور کار قرار نمی‌دهد. پس در مجموع باید گفت دیگر دیپلماسی در حال رنگ باختن است و به موازاتش قدرت گیری نظام برای تعیین تکلیف پرونده های سیاست خارجی در حال پررنگ شدن.
ادامه مطلب
وحید جلال زاده در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون واکنش کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یازدهم به قطعنامه شورای حکام و طرح این کمیسیون پیرامون الزام دولت جمهوری اسلامی ایران به توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی بر این باور است که ما به عنوان نمایندگان مجلس شورای اسلامی و وکلای ملت باید از حقوق ایران اسلامی صیانت کنیم. لذا صیانت از حقوق حقه مردم عزیر ایران ارتباطی به تبعات سیاسی طرح کمیسیون امنیت ملی ندارد. البته که ما به عنوان اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی تمام جوانب را برای انجام واکنش قاطع جمهوری اسلامی ایران پیرامون تصویب قطعنامه شورای حکام آژانش بررس کردیم و در نهایت طرح مذکور برای الزام دولت به توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی در صحن ارائه شد. ما وظیفه داریم در شرایط کنونی واکنش قاطعی از خود در برابر رفتار مخرب آژانس و شورای حکام نشان دهیم تا شاهد تکرار این دست رفتار مخرب غرب و زیاده خواهی های بیشتری در پرونده فعالیت های صلح امیز هسته ای نباشیم.
ادامه مطلب
اتحاد غیرمتداول میان کشورهای اروپایی، روسیه و چین در چند ماه گذشته شاهد پیشروی ایالات متحده به سمت تشدید تحریم ها علیه ایران بودند؛ آمریکا روی این استدلال حقوقی شرط بسته که به رغم خروج دولت ترامپ از توافق هسته ای سال ۲۰۱۵، هنوز در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت یکی از طرفین برجام به شمار می رود و می تواند از این مساله برای بازگشت تحریم ها علیه ایران استفاده کند.
ادامه مطلب
سعید محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترامپ بر ادامه مسیر عدم التزام به رعایت آداب دیپلماسی برای ایجاد فضای لازم در جهت انجام مذاکره و توافق سیاسی اصرار دارد، چرا که پیش از این که او یک رئیس جمهور باشد، فردی تاجر، افراطی و نابردبار است. تاجری که با دست یافتن به میز ریاست جمهوری آمریکا و دسترسی به قدرتی وسوسه کننده، روش چانه زنی بازاری، تهدید و شانتاژ به سبک کُشتی کج را برای تنظیم روابط خارجی خود انتخاب می کند.
ادامه مطلب