علی سلیمانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بعید به نظر می رسد مجموعه اروپا و امریکا؛ قصد عدم تاثیرگذاری بر انتخابات را نداشته باشند و "توافقی صادقانه" با دولتی را که سه ماه به پایان عمر خود وقت دارد را داشته باشند مگر، امتیازهای خوبی کسب کنند. اگر توپ در زمین ایران است؛ بگذاریم دولت ۱۴۰۰ شوت بزند؛ عجله نکنیم.
ادامه مطلب
مجید خورشیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق میان جمهوری اسلامی ایران و شش کشور که در ادامه با بدعهدی و کژرفتاری ایالات متحده به پنج کشور تبدیل شدند، برای پایان دادن به تضییعاتی بود که به واسطه تحریم های مربوط به برنامه هسته ای بر کشور وارد شده بود. از آفاتی که در همان روزهای نخستین طلوع برجام از سوی برخی صاحب نظران عنوان می شد، این معنا بود که در اذهان چنین باوری پدید آید که چرخ اقتصاد ما به سامان و قاعده بوده و تنها تحریم های هسته ای حرکتش را کند یا آهسته کرده است و با وقوع توافق و امضای برجام همه گیر و گرفت ها رفع و اقتصاد چابک و پویا می شود. این در حالی بود که اقتصاد ایران برای سال ها از تک محصولی بودن و وابستگی به ارز حاصل از خام فروشی در کنار تورم و بیکاری رنج می برد و در بازه هایی بسته به وفور درآمدهای نفتی و نحوه بازتوزیع آن در جامعه گشایش یا تنگی بیشتری را متحمل می شد. اما قفل تحریم های هسته ای تنها همان روند پیشین اقتصاد متورم و نفتی کشور را دچار مشکل و رکود می کرد و توافق و گشایش تنها برای بازگشت به شرایط قبل بود و نوعی صیانت از امر "ممکن" و نه امر "مطلوب".
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی شک توافق با مدیرکل آژانس نتیجه نرمشی غیراعلامی است که در صورت فراهم شدن زمینه ها نقطه آغاز برای خروج از بن بستی خواهد بود که رهایی از آن عامل ورود قدرتمند ایران به معادلات نه بر اساس رویا بلکه بر مبنای ظرفیت خواهد شد.
ادامه مطلب
سید جلال ساداتیان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که مجلس با اعتراض به توافق سازمان انرژی اتمی با اژانس به دنبال یک بازی سیاسی است تا از یک طرف مانع از احیای برجام در آستانه انتخابات شود و بدین صورت اعتبار سیاسی آن به جریان رقیب نرسد و هم این که با این تلاش ها تنش های دیپلماتیک و حقوقی برجامی برای دولت حسن روحانی پررنگ‌تر شود، بدون آنکه مجلس و جریان حامی آن مقصر این شرایط شناخته شود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره می نویسد: درخواست اعتراضی مجلس در جلسه دوشنبه که در کمتر یک دقیقه به رأی گذاشته و تصویب شد؛ بدون حضور نماینده‌ای از سوی دولت در این جلسه و به‌رغم اعلام رسمی سخنگویان شورای‌عالی امنیت ملی و سازمان انرژی هسته‌ای درباره ماهیت و شکل توافق انجام گرفت. سکوت دولت تا آخرین ساعات بعدازظهر دوشنبه (۴ اسفند ۹۹) از دو حال خارج نیست؛ امضای این توافق نمی‌توانسته بیرون از حوزه اختیاراتی که نظام سیاسی به دولت واگذار کرده، باشد و یا دولت در برابر اعتراض سنگین مجلسیان پاسخ روشن ندارد.
ادامه مطلب
محمدصادق کوشکی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که توافق یکشنبه سازمان انرژی اتمی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نه تنها نادیده گرفتن مصوبه مجلس یازدهم موسوم به اقدام راهبردی برای لغو تحریم است، بلکه زیر پا گذاشتن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.
ادامه مطلب
در رابطه با سیاست رئیس جمهوری جو بایدن در قبال ایران یک مشکل بزرگ وجود دارد و دلیل آن روشن نیست. تا زمانی که بایدن مسیر خود را اصلاح نکند، خطر از دست رفتن توافق و بازگشت دو کشور به مسیر درگیری در میانه بحران های داخلی متعدد آمریکا وجود خواهد داشت.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است اقدامی که در چارچوب توافق میان سازمان انرژی اتمی با آژانس صورت گرفت می‌تواند بهترین سناریو و یک گام مرضی الطرفین برای مدیریت شرایط باشد.
ادامه مطلب
وی سپس با پرسش خبرنگاران پاسخ گفت و در پاسخ به سوال دیپلماسی ایرانی درباره حملات اخیر صورت گرفته به کاروان ها و پایگاه های امریکایی مستقر در عراق گفت: ما بارها گفته ایم که نسبت به چنین حملاتی مشکوکیم. چنین روش هایی به نظر ما دام افکنی در روابط ایران و عراق است و بسیار مشکوک است. چنین اقداماتی ضمن این که صلح و ثبات در عراق را به خطر می اندازد به نظر می رسد که تله آفرینی هایی برای تخریب روابط خوب ایران و عراق است و از دولت عراق هم به صراحت خواسته ایم که به طور طبیعی به کشف حقیقت بپردازد و عاملان آن را دستگیر کند. به اعتقاد ما آنچه مهم است خروج نیروهای خارجی از این کشور است و به اعتقاد ما چنین حملات مشکوکی برای مشروعیت دادن به حضور بیگانگان در عراق است که استقلال و ثبات آن را به خطر انداخته است.
ادامه مطلب
توافق هسته ای ایران دولت دونالد ترامپ را دوام آورد و اکنون امکان پیوستن دولت جدید جو بایدن به آن وجود دارد؛ اما این بدان معنا نیست که می توان به وضعیت پیش از خروج واشنگتن از توافق بازگشت. سال ها تحریم و قلدری نه تنها به موضع گیری شدیدتر پایتخت های سراسر جهان در برابر واشنگتن انجامیده، بلکه حقایقی را آشکار ساخته که باید با دیپلماسی فزاینده حل و فصل شوند که یعنی به رغم آنکه اروپایی ها و ایالات متحده بر سر اصول دستیابی به یک توافق دیگر با ایران اتفاق نظر دارند، اما هنوز مجبور به چانه زنی در مورد چگونگی انجام این کار هستند.
ادامه مطلب