از انقلاب به آشوب مداوم
رضا حاجی محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: لیبی، که زمانی نماد ثبات نسبی در آفریقا بود، حالا به مثالی از پیچیدگیهای گذار پسااستبدادی تبدیل شده است.
ادامه مطلب
رضا حاجی محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: لیبی، که زمانی نماد ثبات نسبی در آفریقا بود، حالا به مثالی از پیچیدگیهای گذار پسااستبدادی تبدیل شده است.
ادامه مطلب
پوشش رسانههای دولتی چین از رژه در پکن، به صراحت توجه را به این واقعیت جلب کرد و این رژه را به عنوان رونمایی از «سهگانه هستهای برای اولین بار» توصیف کرد. در میان انبوه سامانههای متعارف و هستهای که رسماً رونمایی شدند، موشک JL-۱/惊雷-۱ (CH-AS-X-۱۳) نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق، یک موشک آیروبالستیک با کلاهک هستهای، قرار داشت که ظاهر آن نشان میدهد به زودی به خدمت اسکادران درخواهد آمد.
ادامه مطلب
این نشست با حضور رهبرانی مانند شی جینپینگ، رئیسجمهوری چین، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه، نارندرا مودی، نخستوزیر هند و بیش از ۲۰ رهبر دیگر از کشورهای "جنوب جهانی"، بر یک نظم جهانی جدید تمرکز داشت که چالش مستقیمی برای ساختارهای غربیمحور فعلی به شمار میرود.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ایران و روسیه عمدتاً به واسطه نزدیکیهای سیاسی و امنیتی در یک جبهه قرار دارند، اما روابط اقتصادی دو کشور هنوز به سطحی نرسیده که مکمل یا پایدار باشد. در مقابل، روابط تجاری ایران با چین طی دو دهه اخیر نه تنها گسترش یافته، بلکه بر پایه نیازهای واقعی و متقابل اقتصادی شکل گرفته است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: برگزاری اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای، دیدار سران چین، روسیه و هند و رژه نظامی هشتادمین سالگرد پایان جنگ دوم جهانی و پیروزی بر ژاپن، توجه مراکز سیاسی و تحلیلی دنیا را به خود جلب کرد.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: نگارنده بر این باور است که حتی رسیدن چین به جایگاه یک ابرقدرت بلامنازع که بتواند نظم جهانی را به سود خود شکل دهد، امری بسیار بسیار بعید است و ممکن است نیم قرن یا حتی بیشتر تا تحقق چنین سناریویی فاصله داشته باشیم چه برسد به هژمون شدن این کشور . در ادامه به بررسی دلایل این مدعا و ابعاد رقابت استراتژیک بین پکن و واشنگتن خواهیم پرداخت.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: نشست شانگهای و رژه نظامی چین را باید نقطه عطفی در تاریخ تحولات ژئوپلیتیک معاصر دانست. پیامی که از پکن به جهان مخابره شد، ساده اما قدرتمند است؛ عصر تکقطبی به پایان رسیده و نظم بینالملل آینده، نظمی چندقطبی خواهد بود که در آن ایالات متحده دیگر هژمون بلامنازع نخواهد بود.
ادامه مطلب
علیرضا محمدی نیگجه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: روابط ایران و اتیوپی بهعنوان دو کشور مهم در خاورمیانه و شاخ آفریقا، طی دهههای اخیر روندی پر فراز و نشیب داشته است. موقعیت ژئوپلیتیک اتیوپی در شاخ آفریقا، نزدیکی به دریای سرخ و بابالمندب، و جمعیت بالای این کشور، آن را به یک بازیگر مهم منطقهای تبدیل کرده است. از سوی دیگر، ایران بهدلیل جایگاه ژئواستراتژیک در خلیج فارس و غرب آسیا، همواره به دنبال گسترش روابط خود با کشورهای آفریقایی، بهویژه اتیوپی، بوده است.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: اجلاس ۲۰۲۵ شانگهای و تصمیمات کلیدی آن، نشانگر تحولی عمیق در نقش چین به عنوان «سازنده نظم» در نظام بین الملل است.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: پیام دونالد ترامپ به رهبران چین، روسیه و کره شمالی با در هم تنیدن ارجاعات تاریخی، تمجیدهای دوپهلو و طعنههای سیاسی تند، اهداف چندگانهای را دنبال میکند: یادآوری نقش تاریخی آمریکا به چین، هشدار به شکلگیری یک بلوک ضدآمریکایی و تقویت تصویر خود به عنوان یک رهبر قاطع.
ادامه مطلب