سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مناقشه بر سر نام «خلیج فارس» صرفاً یک جدال واژگانی نیست؛ بلکه تجسمی از تلاقی حقوق، تاریخ و هویت بین‌المللی است؛ عرصه‌ای که در آن مشروعیت یک نام به معنای مشروعیت حافظه تاریخی است.
ادامه مطلب
نیویورک دهه‌هاست که به پایتخت پول و سرمایه بدل شده است. به همین دلیل وقتی زهران ممدانی به عنوان یک سوسیالیست وارد گود رقابت برای به دست گرفتن ساختمان شهرداری آن شد، موجی از ناباوری و سپس حمله به او از سوی رسانه‌های جریان اصلی در ایالات متحده شکل گرفت.
ادامه مطلب
غلامرضا نظربلند می نویسد: در جنگ خانمان‌سوز سودان، دو کشور عمده عربی، مصر و عربستان، از ارتش و امارات از نیروهای واکنش سریع حمایت می‌کنند. تقابل بین کشورهای عربی در جنگ داخلی کشور عربی دیگری غریب می‌نماید؛ به‌ویژه آنکه مقابل دو کشور ریشه‌دار عربی نام‌برده، کشورکی عربی است که ریشه ندارد و از‌قضا به قرار معلوم با حمایت‌های مالی و لجستیکی سنگین خود از RSF، دست‌کم در این فاز از جنگ نقش پررنگ‌تری ایفا می‌کند. این ظاهر شگفت‌آور اما باطنی غیر از این دارد. امعان نظر در تاریخِ نداشته یا دست‌کم تاریخ تاریک امارات و سیاست خارجی در‌پیش‌گرفته آن، رویکرد جاری او را در قبال تحولات منطقه و حتی فراتر از آن توجیه می‌کند.
ادامه مطلب
حسن فتاحی و ایران سیدی در یادداشت مشترکی می‌نویسند: ضرورت این مقاله آنجاست که بسیاری از ایرانی‌ها گمان می‌کنند در اروپا پیشرفت دانش سرراست بوده و در ایرانِ زمان قاجار، میلِ به آن به‌کل ازمیان‌رفته بود. این دیدگاه‌های خام و صفر و یکی سبب می‌شود که به ریشه‌یابی دلایل جاماندگی ایران خوب پرداخته نشود. دلایل جاماندگی ایران بسیار است و درباره‌اش بسیار نوشته‌اند؛ اما به باور ما نخستین گام در حل این مسئله دو چیز است: نخست اینکه بپذیریم جامانده‌ایم و دیگر آنکه باور داشته باشیم می‌توانیم بار دیگر این جاماندگی را جبران کنیم.
ادامه مطلب
ایشان تأکید کردند: اختلاف جمهوری اسلامی و آمریکا، اختلافی ذاتی و تقابل منافع دو جریان آمریکا و جمهوری اسلامی است و تنها در صورتی که آمریکا پشتیبانی خود را از رژیم ملعون صهیونیستی به‌طور کامل قطع و پایگاه های نظامی خود را از منطقه جمع‌آوری کند و در امور آن نیز دخالت نکند، درخواست آمریکایی ها برای همکاری با ایران نه در آینده نزدیک بلکه برای بعدها، قابل بررسی خواهد بود.
ادامه مطلب
کیومرث اشتریان می نویسد: آن‌گاه که رفتار سیاسی از رقابت به دشمنی می‌رسد، پای امر مهمی در میان است و اگر منشأ آن از اظهارات مقامات «روس و انگلیس» باشد، نشان از تلاش بیگانگان برای تسخیر آینده نظام و کشور دارد. آیا جریان اصلی فعالیت‌های سیاسی در ایران، دشمنی است یا رقابت؟
ادامه مطلب
تحلیلگر مسائل غرب آسیا گفت: «تحولات اخیر نشان می‌دهد که روابط دمشق و مسکو در دوره احمد الشرع، بیش از آنکه حاکی از شراکتی راهبردی باشد، ابزاری برای امتیازگیری متقابل است.»
ادامه مطلب
جیان دو مینکو پیکو، دستیار خاویر پرز دکوئیار، دیپلمات سرشناس ایتالیایی به دیپلماسی بین المللی جنگ ایران و عراق گره خورده است. کتاب او با نام مرد بدون اسلحه به شرح اقدامات ارکان و مقامات سازمان ملل متحد و دیگر دیپلمات ها در رابطه با جنگ ایران و عراق پرداخته و یک منبع ارزشمند در این زمینه است.
ادامه مطلب
حقوق آب در حوضه‌های رودخانه‌ای مشترک در سراسر منطقه مورد مناقشه است و عراق و سوریه به ویژه در شام تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.
ادامه مطلب
باور اشتباه اسرائیل مبنی بر اینکه برتری استراتژیک دائمی بر دشمنان خود ایجاد کرده است، تقریباً مطمئناً به انجام اقدامات تحریک‌آمیز فزاینده‌ای منجر خواهد شد که مستقیماً اهداف کاخ سفید را به چالش می‌کشد.
ادامه مطلب