محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: بی‌تردید تحول در روابط ایران و عربستان، وزش سیاسی قابل ملاحظه‌ای نه فقط در روابط دوجانبه بلکه در سطح منطقه‌ای است. همه انبار کلان منطقه غرب آسیا از این وزش سیاسی متأثر خواهند شد. هرچند که در مورد این وزش سیاسی نباید انتظارات را بیش از حد بالا برد ولی به نقطه عطف بودگی آن هم نمی‌توان بی‌توجه بود.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: می توان گفت در حالیکه تحولات منطقه نوید شکل گیری یک سیستم امنیت درون منطقه ای و ارتقای جایگاه ایران در این نظم جدید را می دهند، دولت آمریکا که پیش از این اعلام کرده بود دیگر تمایلی برای مداخله در مسائل منطقه غرب آسیا ندارد، حال به تکاپو افتاده تا بار دیگر در فرایند شکل گیری سیستم امنیتی جدید اثرگذار باشد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایجاد تعادل و توازن در روابط خارجی کشور، سنگین نکردن ناموزون وزنه تعادلی سیاست خارجی به سمت شرق یا غرب و بازی متعادل با کارت همه کشورها و قدرتهای اثرگذار بین المللی به منظور ایجاد رقابت بین آنها برای همکاری با ایران و بهره‌گیری حداکثری از توافقات راهبردی با روسیه و چین از دیگر اولویتهای راهبردی سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ است. گذاشتن همه تخم مرغها در سبد شرق و تحریک و دادن بهانه به غرب جهت دشمنی و خصومت ورزی بیشتر علیه کشورمان، نه تنها فشار تحریمها و قطعنامه های سلسله‌وار بین المللی علیه ایران را بیشتر می کند و به تضعیف جایگاه کشورمان در سازمانهای معتبر بین المللی منجر می شود، بلکه چین و روسیه را نیز به سمت بدعهدی در تعهداتشان با ایران و امتیاز گیری از کشورمان سوق می دهد.
ادامه مطلب
مصطفی علایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران نیازمند طراحی سیاست خارجی و امنیتی متوازن در همه ابعاد است تا بتواند به عنوان یک بازیگر مطمئن در روابط بین‌الملل ظاهر شود. سیاست خارجی که بتواند مقتدرانه از هر جهت و در هر شرایطی از امنیت ملی و منافع ملی صیانت کند. سیاست متوازن به این معنا که اولاً هیچ صاحب قدرت و عنصر تاثیر گذار در رقابت های ژئوپلیتک در شرق و غرب جهان از دایره تعامل بین المللی حذف نشود و ثانیا از تمامی ابعاد اساسی ژئوپلیتیک کشور از جمله «ژئوپلیتیک جغرافیای تمدن»، «ژئوپلیتیک انرژی» و «ژئوپلیتیک موقعیت» بهره برداری کامل کند و برای هر کدام برنامه مشخص داشته باشد. لذا بر اساس محاسبات عرفی می توان گفت جمهوری اسلامی ایران بطور ماهوی و زیربنایی از بسیاری از منابع قدرت در جهان و منطقه برخوردار است و با این وصف می تواند بشرط اصلاح در چشم انداز سیاست خارجی و امنیتی خود بیشترین منفعت را از هرگونه تعامل منطقه‌ای از جمله تفاهم اخیر با عربستان سعودی کسب کند.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل در حال حاضر در تمامی جبهه ها در حال جنگ است و این یک شعار نیست. حملات با سلاح گرم و یا با سلاح سرد، سوء قصد با بمب و یا اتومبیل بمب گذاری شده، در شهرهای بزرگ و یا در جاده های منتهی به بیت المقدس همواره رخ می دهد. همچنین شلیک راکت و خمپاره از لبنان، سوریه و یا نوار غزه به طور معمول صورت می گیرد. به تمامی این وضعیت ها، باید حملات پهپادی از لبنان و یا سوریه را نیز اضافه کرد.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اصلاحات ساختاری در عربستان سعودی بعد از ورود و تثبیت محمد بن سلمان در راس هرم مدیریتی این کشور در دستور کار قرار گرفته و ضمن تغییرات عمده در برخی ویژگی های مهم آن نظام سلطنتی، از جمله وضعیت حضور و فعالیت های مختلف زنان در جامعه عربستان، رویکرد جدی و متفاوت در مناسبات بین المللی نیز در اولویت کار ایشان است.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: موقعیت ایران در این پهنه آبی که تنها پنجره ما به آب‌های آزاد و راه اصلی تجارت ما با جهان خارج است، به‌‌طور نسبی در حال ضعیف‌شدن است.
ادامه مطلب
سید محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: در چند دهه گذشته، آفریقا، علیرغم زخمی بودن از گذشته ناعادلانه، به مرور جنبش‌ها و مبارزات ضد استعماری و ضد آپارتایدی، نه فقط هویت نوینی را یافته، بلکه بعضاً با اتکا به تجارب فرهنگی و تمدنی خود، تعریف و توصیفی متفاوت از گذشته خود ارائه داده است، بی‌تردید یکی از پیشتازان این روند، مرحوم علی مزروعی، استاد برجسته علوم اجتماعی دانشگاه نیویورک بود که با ساختن مستند بسیار دیدنی «آفریقایی‌ها: میراثی سه‌گانه» در ۱۹۸۶ برای دو شبکهBBC انگلیس وPBS آمریکا، تصویری متفاوت از آفریقا به غرب و جهانیان ارائه داد. او که آمریکایی کنیایی‌تبار بود با نگاهی از درون به آفریقا روشن کرد که آفریقا میراث‌دار تمدن‌های مسلمانان، مسیحیان و بومیان است.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ادامه دولت دمکرات آقای جو بایدن برای سال های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۸ میلادی در کشور امریکا، نکات مثبت و منفی بسیاری دارد. ادامه سیاست فعلی و کم رنگ امریکا در روابط بین الملل از جمله نکات مثبت اما "چندجانبه گرایی" امریکا که زمینه اغفال امریکا توسط اروپا و اسرائیل فراهم می شود از جمله نکات منفی است. برای غرب آسیا، جمهوریخواهان که در مقایسه با دمکرات ها در سیاست خارجی تک رو و "انجام دهنده" هستند بهتر است اما این تفاوت می تواند تفاوت بین جنگ و صلح باشد.
ادامه مطلب
سید محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: آخرین تنش خونین این منطقه تنش ویتنام و چین در ۱۹۷۹ بود و از بعد از آن علیرغم افزایش توجه جهانی مخصوصاً بروز رقابت استراتژیک بین چین و آمریکا، شرق آسیا همچنان از آرامش و رشد برخوردار است. چگونه می‌توان ماهیت این دگردیسی منطقه‌ای را فهمید؟ در پاسخ باید گفت عوامل و متغیرهای گوناگونی در برپائی این شرایط قابل شناسائی هستند که ماهیت‌های متفاوت جهانی، منطقه‌ای و ملی در کشورهای این حوزه دارند.
ادامه مطلب