بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: پنج قدرت هسته ای عضو دائم و دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل، اگرچه برای تضمین و تامین امنیت جهانی تعریف شده اند، ولی متاسفانه در سده ۲۱ با استفاده از این قدرت حقوقی خود به ناقض امنیت بین الملل تبدیل شده اند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه کشورهای غربی در مورد عملیات تهاجمی اوکراین به خاک روسیه اظهار بی اطلاعی می‌کنند و روس ها نیز کاملا غافلگیر شده‌اند و ارتش اوکراین با به اسارت گرفتن صدها نیروهای روسی و تصرف هزاران کیلومتر مربع از اراضی این کشور بدون مواجهه با مقاومت ملموس ضربه حیثیتی به دومین ارتش جهان وارد کرده است. اخبار حکایت از آن دارد که نیروهای روسی مستقر در منطقه از آمادگی رزمی سطح پایین برخوردار بوده اند. در حال حاضر ارزیابی دقیق عملیات تهاجمی اوکراین دشوار است و بر کسی پوشیده نیست که محور یورآتلانتیک و مرکز فرماندهی ناتو در نحوه مقابله ارتش اوکراین با ارتش روسیه و انواع عملیلت تهاجمی زمینی، هوایی و دریایی کی‌یف مشارکت دارد و کمک های جدید تسلیحاتی غرب به اوکراین تشدید حملات تاکتیکی به عمق خاک روسیه و هدف قراردادن پایگاه های مهم هوایی و دریایی و تاسیسات زیر بنایی روسیه را موجب شده است.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت و شبه واقعیت؛ سیاست خارجی کشورها را با چالش‌ها و البته فرصت‌های جدیدی مواجه کرده است. سیاست خارجی هر کشور، اصول، اهداف و راهبردهایی دارد که واقعیت سیاست خارجی آن کشور را می‌سازند؛ همزمان سیاست خارجی، تصویری دارد که ضرورتأ باید نمایانده شود. چنانچه کارگزار سیاست خارجی تصویری از سیاست خارجی در قالب معانی، مفاهیم، استعاره‌ها و کردارهای گفتمانی ارائه نکند؛ دیگران این تصویر را به شکلی مجعد بر می‌سازند. اینجاست که روابط عمومی نهادها، سازمان‌ها و وزارت‌خانه‌ها اهمیتی مضاعف پیدا می‌کنند.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فرسایشی شدن جنگ غزه، عدم دستیابی مقامات رژیم اسرائیل به اهدافشان در این جنگ و نیز بی اعتبار شدن آنها در اثر اقدامات غیر انسانی در جنگ غزه در کنار تحولات سیاسی مثبت در ایران و افزایش احتمال بهبود روابط خارجی ایران با کشورهای مختلف مقامات رژیم اسرائیل را تشویق کرد تا با انجام این ترور، سرعت تحولاتی که بر ضدشان بود را کاهش و جمهوری اسلامی ایران را به سمت اقدامات تهاجمی و پرهزینه سوق دهند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز اگر از یک سیاستمدار ملی گرای هندی از انتقاد غربی ها و به‌اصطلاح نگرانی آنها از نقض مبانی دموکراسی و حقوق بشر در هند سوال کنی، مانند ما ایرانیان پاسخ آمادۀ توام با عصبانیت دارند: "شما چهل سال بی محابا با چینِ اقتدارگرا تجارت کردید. همین‌طور روابط شما با عربستان سعودی و یا ایجاد طالبانیسم. موقعی که منفعت در میان باشد، کسی سراغی از دموکراسی نمی گیرد".
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در بین کشورهای همسایه؛ ترکیه قدرتمند، در سیاست خارجی مستقل تر، به ما قرابت بیشتر و پیشرفته است. هرچند ترکیه عضو ناتو است و محدودیت هایی دارد ولی نقطه مثبت است و از حق وتو در تصمیمات ناتو برخوردار است. شاید مثال اتحاد سیاسی آلمان و فرانسه مناسب حال منطقه ما در غرب آسیا باشد. تا وقتی که آلمان و فرانسه منفصل در سیاست های اروپایی بودند تنش در اروپا در پی دو جنگ محتمل به نظر می رسید. هیچ کدام از دو کشور به تنهایی قادر بر مدیریت بر اروپا نبودند. در غرب آسیا نیز به تجربه ثابت شد که به تنهایی نمی توان بر معضلات جاری در غرب آسیا فائق آمد.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران با آرامش و طمانینه همراه با قاطعیت و صلابت ابتکار عمل را در دست دارد و صحنه را مدیریت می کند. واقعیت این است که در مقابل جنایت انجام شده، هم اقدام و هم عدم اقدام، تبعات و هزینه های خود را دارد. مساله پیچیدگی ها و لایه های خود را دارد و طبعا ایران همه جوانب و سود و زیان ها را در نظر خواهد گرفت. در این راستا آغاز ریاست جمهوری جناب آقای پزشکیان و تیم جدید دیپلماسی یک فرصت و امکان است که نباید کم اهمیت تلقی شود.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: یکی از مناقشه بر انگیزترین دریاهای جهان، دریای چین جنوبی است که در یک سوی آن جمهوری خلق چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، با جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر و در سوی دیگر کشورهایی قرار دارند که در محدوده دریای چین جنوبی و در شمال آن ژاپن و کره شمالی در دریای چین شرقی وابسته به دریای چین جنوبی هستند که بزرگترین شاهراه دریایی در شرق آسیا و در غرب اقیانوس آرام واقع است.
ادامه مطلب
محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: ترور هنیه یک زلزله ژئوپلیتیکی با پتانسیل تغییر پویایی منطقه بود. حمایت ایران از “محور مقاومت” با افزایش تنش‌ها با اسرائیل و آشکارشدن “سایه جنگ” طولانی‌مدت دو کشور، آن را به خطر انداخته است. درعین‌حال، حمایت ایران از آرمان فلسطین، تلاش‌های ایالات متحده و منطقه برای مهار تهران را مختل می‌کند و کشورهای شورای همکاری را وادار می‌کند تا در روابط خود با اسرائیل در بحبوحه واکنش عمومی علیه افزایش مرگ‌ومیر فلسطینیان بازنگری کنند.
ادامه مطلب
عباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: از زمان تاسیس اسرائیل، غرب در ابتدا با راهبری انگلیس و سپس امریکا به‌صورت مستمر و بی‌وقفه تلاش کرد تا موجودیت اسرائیل را از رهگذر مجموعه‌ای از اقدام‌های تشویقی و تنبیهی به ملت‌ها و دولت‌های منطقه منا بقبولاند. میزان موفقیت این اقدام‌ها در سطح ملت‌ها بسیار پائین و در سطح برخی دولت‌ها نیز با هزاران ترس و لرز در وضعیت لرزانی به‌پیش رفت. سیاست‌های رادیکال شخصی چون ترامپ با عنوان صلح ابراهیم نیز با عملیات ۷ اکتبر تقریبا از هم پاچید. این نشان می‌دهد جریان امنیت در منطقه منا هنوز به وضعیت تعادل پایدار نرسیده و امکان شکل‌گیری ترتیبات امنیتی مختلفی در منطقه وجود دارد. همه‌چیز به این بستگی دارد که چه جریان توسعه‌ای بتواند آینده‌ی بهتری را برای منطقه ترسیم و تضمین کند.
ادامه مطلب