سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: به گفته کارشناسان آمریکایی، ترامپ، پیرکودکی است که علیرغم سن بالا مانند کودکی احساس محور حرف میزند، تصمیم میگیرد و رفتار میکند. در همین چارچوب است که محیط بینالمللی بخاطر جایگاه آمریکا و رفتار ترامپ، پرنوسان شده است.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره می نویسد: اروپائیان در برابر دو گزینه قرار دارند: قبول چیرگی یا برقراری توازن قدرت. این وضع همانگونه است که تهران اکنون و در منازعه با واشنگتن با آن روبروست. اروپا برای برقراری توازن قدرت به الزامهایی نیازمند است که یکی از اصلیترین آنها وجود همپیمانان یا شریکان منطقهای؛ به ویژه در نقطهای از جهان مانند خلیج فارس است. تهران نیز با نگاه به تجربههای چهاردهه گذشته و حتی تجربه خروج واشنگتن از برجام، میتوانست در این هنگام به "همدلی" _ و نه حتی همسویی_ اروپا در کاستن از حلقه فشار واشنگتن امیدوار باشد؛ شاید اگر روابط تهران و بروکسل(پایتخت اتحادیه اروپا) متفاوت بود از آنچه امروز هست.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: امریکا تاکنون در عراق بازی دوگانهای در قبال دولت مرکزی و کردها ایفاء کرده است. کردهای عراق از سال ۱۹۹۱ به یک متحد قابل اعتنا برای آمریکا بدل شدهاند. ایران و آمریکا از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ یعنی زمان سقوط صدام درباره حمایت از کردهای عراق در مقابل حکومت مرکزی بغداد اشتراک نظر داشتند و هر دو کشور با حمایتهای خود سبب تقویت هویت کردی به عنوان بازیگر متمایز شدند.
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به حمایتهای لفظی چین، روسیه، اتحادیه اروپا و آمریکا دلخوش نباشند. این کشورها بدانند که ایران اگر فقط از مهمترین موضوع اعراب نه صرف نظر بلکه نزدیک به مواضع آنان موضعگیری کند، گشایشی ایجاد خواهد شد که در صف سفر به ایران بایستند. این تغییرات دور نیست، پس کشورهای شورای همکاری خلیج فارس کارنامه خود را از این سیاهتر نکنند.
ادامه مطلب
محسن شریفخدائی می نویسد: اروپا همچنان متحد کلیدی آمریکا باقی مانده است، اما سند تأکید دارد که کشورهای اروپایی باید سهم بیشتری در هزینههای دفاعی ناتو بپردازند. واشنگتن دیگر حاضر نیست بار اصلی امنیت اروپا را به دوش بکشد و انتظار دارد اروپا مسئولیت بیشتری برعهده گیرد. کاهش وابستگی اروپا به انرژی روسیه و تقویت منابع جایگزین نیز بخشی از این راهبرد است. اروپا دیگر «محور» سیاست اصلی امنیتی آمریکا نیست؛ بلکه شریکی امنیتی است که باید بار بیشتری بر دوش گیرد.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: رفتار اقتصادی ترامپ نسبت به کشورهای نفتی و حوزه انرژی نیز ماهیتی مرکانتیلیستی یافته است. او اعتقاد دارد که آمریکا باید از «واردات انرژی خارجی» بهطور کامل بینیاز شود و این بینیازی را یکی از پایههای اصلی استقلال اقتصادی آمریکا میداند.
ادامه مطلب
محسن شریف خدائی می نویسد: بازدارندگی در روابط بینالملل همواره بهعنوان یکی از ابزارهای اصلی برای جلوگیری از جنگ و حفظ ثبات جهانی مطرح بوده است. در دوران جنگ سرد، این مفهوم بیش از هر چیز با زرادخانههای هستهای و تهدید متقابل تعریف میشد.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی فهرستوار ۱۷ نکته از سفر محمد بن سلمان به امریکا و توافقات او با امریکاییها را برشمرده است.
ادامه مطلب
کوروش احمدی می نویسد: با توجه به نقش تعیینکنندهای که سیاست خارجی در شرایط حال و آینده کشور یافته و نظر به تعلیقی که از این رهگذر مبتلابه اقتصاد شده و شرایط «نه جنگ، نه صلحی» که توصیه به رفع آن شده است، در چند ماه گذشته سیاست خارجی و عملکرد وزارت خارجه بیش از پیش زیر ذرهبین بوده است.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سؤال مهمتر این است که در صورت بروز جنگ بین مقاومت لبنان و ارتش صهیونیستی، آیا این جنگ در محدوده لبنان محصور خواهد ماند یا ابعاد منطقه ای به خود خواهد گرفت. احتمال قوی این است که جنگ، منطقه ای خواهد شد.
ادامه مطلب