نگاه ایرانی - آرشیو

اروپا و استفاده آمریکا از سازوکار ماشه
غرب از رفتارهای احتمالی امریکا می ترسد

اروپا و استفاده آمریکا از سازوکار ماشه

حسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از پیامدهای مخاطره آمیز این کنش آمریکا در نظر اروپا، تضعیف شدید نهاد شورای امنیت است. در نگاه اروپا، خسارتی که این کنش آمریکا می تواند به شورای امنیت وارد کند بسیار فراتر از پرونده ایران است. ضمن آنکه در نظر اروپا این کنش آمریکا، موقعیت غرب را نیز در کلیت خود تضعیف می کند.

ادامه مطلب
ریشه های تصمیم سازی امارات برای رابطه با اسرائیل
آنچه شاهزادگان نسل جدید عرب را متفاوت می کند

ریشه های تصمیم سازی امارات برای رابطه با اسرائیل

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: شاهزاده های جوان و میان سال از پان عربیسم جمال عبدالناصر، وحدت عربی و دیگر ایسم ها فاصله گرفته اند و بیشتر به فکر کشور خودشان و آیندۀ اقتصادی آن هستند. از این زاویه، با نسل های گذشته و پدران خود تفاوت هایِ جدی استنباطی دارند. رهیافت های جدید سیاست خارجی و امنیت ملی این کشورها تحتِ تاثیرِ تلقیات سیاست مداران آنها ازشرایط میان مدتِ منطقه، غرب، آمریکا، چالش های سیاسی – اقتصادیِ نظامِ بین الملل، تعریفِ جدیدِ قدرتِ ملی و شبکه سازی های جهانی است.

ادامه مطلب
چرا انگلیس با امریکا علیه ایران همراه نشد؟
پایان کار ترامپ، نگاه غالب لندن در این روزها

چرا انگلیس با امریکا علیه ایران همراه نشد؟

سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در عدم همراهی انگلیس با قطعنامه پیشنهادی امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، احتمالا انگلیسی ها کار ترامپ را تمام شده می بینند. انگلیس اگر همراهی می کرد به نشانه اطمینان دادن به دولت ترامپ برای اقدام نظامی منظور می شد که، از نظر انگلیس شرایط مهیا نیست.

ادامه مطلب
ترامپ زخمی در فکر ضربه به ایران و جامعه جهانی است
بعد از ناکامی تلخ در شورای امنیت

ترامپ زخمی در فکر ضربه به ایران و جامعه جهانی است

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: در نگاه ترامپ، متحدان سنتی امریکا با رأی مخالف خود به طرح پیشنهادی‌اش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، غرور او را شکستند. در باور ترامپ، اروپائیان و دیگر اعضای شورای امنیت سازمان ملل در راستای تضعیف او در آستانه انتخابات نوامبر آینده عمل کردند. از این رو نباید زخم عمیق ترامپ را در این ماجرا نادیده گرفت. 

ادامه مطلب
زورآزمایی واشنگتن با پکن در آب های چین
دریای جنوبی چین عرصه مبارزه قدرت در آسیا

زورآزمایی واشنگتن با پکن در آب های چین

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین که ادعای مالکیت بر بیش از ۸۰٪ از منطقه دریای چین جنوبی را دارد، این مانور را به عنوان هشداری علیه خود تلقی کرده است. در مقابل ایالات متحده این دریا را جزئی از آب های بین المللی می داند و بر حق قانونی کشتی ها و زیردریایی هایش در رفت وآمد در این دریا تاکید می ورزد.

ادامه مطلب
صلح امارات و اسرائیل و لزوم سیاست «هویج و چماق»
راهکار ایران برای مقابله با تهدیدات امنیتی چیست؟

صلح امارات و اسرائیل و لزوم سیاست «هویج و چماق»

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ز آنجا که شانس آمریکا برای استفاده از مکانیسم ماشه و باز گرداندن همه تحریم های پیشا برجامی علیه کشورمان نیز به دلیل خروج آمریکا از برجام چندان زیاد نیست، به نظر می رسد این کشور تلاش می کند پروژه تنگ کردن حلقه امنیتی منطقه ای به دور ایران را که با آغاز روابط دیپلماتیک رسمی امارات متحده عربی و اسرائیل کلید خورد، هر چه بیشتر به پیش ببرد. بحرین، عمان و عربستان سعودی سه گزینه بعدی هستند که احتمالا بعد از ارزیابی واکنش های جهانی و منطقه ای به توافق امارات و اسرائیل، از آغاز روابط دیپلماتیک خود با این رژیم غاصب خبر خواهند داد و در پی این امر، در ماه ها و سال های آتی شاهد رفت و آمدهای مکرر و البته پر حاشیه مقامات رژیم صهیونیستی در خلیج فارس خواهیم بود. اما در چنین شرایطی ایران چه می تواند بکند و راهکار مقابله با این تهدیدات امنیتی چیست؟

ادامه مطلب
هند را دریابیم؛ شاید قابل بازیافت باشد
پیشنهادی برای عضویت هند در اکو

هند را دریابیم؛ شاید قابل بازیافت باشد

سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد باید محور سیاست خارجی را بر مبنای منافع دراز مدت اولویت بندی کرد. باید در سیاست خارجی یک محور اصلی تعیین کرد و حول آن محور حرکت کرد. آیا هدف تعیین روابط بر مبنای رفتار هند با مسلمانان است یا امنیت جمعی آسیا؟ یا هر دو. اولویت کدام است؟ آیا هدف تامین منافع اقتصادی تحت عنوان منافع ملی است یا توجه به مسیر سیاسی هند با اسرائیل و امریکا نیز تاثیرگزار است؟ لذا مشاهده می شود جمیع خواسته ها که بعضا در تضاد با یکدیگر قرار دارند؛ حداقل در شرایط فعلی، قابل جمع نیستند.

ادامه مطلب
کرونا می تواند انفجار بیروت را به نقطه عطف تاریخی بدل کند
پیامدهای منطقه ای و بین المللی فاجعه بیروت

کرونا می تواند انفجار بیروت را به نقطه عطف تاریخی بدل کند

اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درست است که نظام سیاسی لبنان نیز همچون ساختار شهری آن نیاز به بازسازی دارد، اما این باسازی بر خلاف آنچه مکرون و سایر مقامات کشورهای غربی و عربی می اندیشند، با حذف آمرانه برخی گروههای داخلی لبنان طبق توصیه های خارجی میسر نمی شود. این مردم لبنان هستند که باید در شرایط مناسب پس از بازسازی تصمیم بگیرند به چه احزاب و گروههایی اعتماد و باور دارند و از چه گروههای خسته و دلزده شده اند. در واقع جامعه لبنانی اگر می خواهد پس از این انفجار غم انگیز به چرخه معیوب «ضعف لبنان، کمک و مداخلات خارجی، افزایش اختلافات داخلی، بی ثباتی، ضعف مجدد دولت و افزایش مداخلات خارجی» پایان دهد، پاندمی کرونا و ضعف اقتصادی همه قدرتهای منطقه ای و جهانی شرایط را برایش مهیا کرده است. 

ادامه مطلب
فرار از تعهد و فزونی توقعات اروپا
دومینو تکراری روابط در روندهای تاریخی (بخش یازدهم)

فرار از تعهد و فزونی توقعات اروپا

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موضوع مهمتر اینکه اروپا بجای تلاش برای اجرای توافقات و اسناد امضاء شده و تعهدات پیش بینی شده در برجام، با طرح توقعات غیرقانونی جدید و خارج از تعهدات توافقی ضربه مهلک دیگری به پیکر نیمه جان برجام زد و سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان با ارائه پیش نویس قطعنامه ای به شورای دوره ای آژانس بین المللی انرژی اتمی از طرفی بار دیگر بدعهدی خود را در روابط با جمهوری اسلامی ایران به نمایش گذاشتند و از سوی دیگر مهر تاییدی بر تداوم دنباله روی غیرمتعارف از سیاست های یک جانبه گرایانه آمریکا و اعمال فشار غیر قانونی و ناعادلانه بر کشورهای رقیب زدند.

ادامه مطلب
لبنان پس از انفجار
همه چیز را به انتخابات امریکا گره نزنیم

لبنان پس از انفجار

جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بی‌نظمی‌ها تا پیش از انتخابات نوامبر قرار است در دو سطح مهار و آنگاه مدیریت بستر شکل‌یابی نظم جدید در کانون‌های ناآرام خاورمیانه را فراهم کند. کوته‌نگری خواهد بود اگر دامنه تحلیل اوضاع را تنها به انتخابات نوامبر در امریکا گره زد و تأثیر بلند‌مدت آن را بر ساختار نظام‌های سیاسی منطقه و در چارچوب توافق عمومی میان قدرت‌های بزرگ نادیده گرفت.

ادامه مطلب