نگاه ایرانی

ژئواستراتژی متغیر قفقاز جنوبی

زنگزور به زور نمی شود؟!

علی‌بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: با توجه به تحولات میدانی و مواضع رسمی سران جمهوری اسلامی ایران که در سطوح مختلف و حتی در سطح مقام معظم رهبری در چند مرحله به مقامات طراز اول این کشورها از جمله روسیه، ارمنستان، آذربایجان و ترکیه اعلام شده و به نظر می رسد، چندان جایی برای عملیاتی شدن این کریدور موهوم با شرایطی که مورد نظر باکوست، وجود ندارد؛ چرا که طبیعتا هر گونه تغییر در جغرافیای منطقه، مرزها و اساسا ژئواستراتژی منطقه، به هیچ عنوان برای جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شده نیست.

ادامه مطلب

اقدامی که درمانی بدتر از درد است

اخراج افغانستانی ها از همزیستی تا تنش

حسن صفرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: * اگر ایران بتواند از ظرفیت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مهاجرین افغانستانی استفاده کند، به‌جای آنکه آنان را به دشمن تبدیل کند، می‌تواند متحدانی وفادار در افغانستان داشته باشد.

ادامه مطلب

جدول زمانی و روش کار غرب پس از تعیین ضرب الاجل برای تهران چگونه خواهد بود؟

برنامه هسته‌ای و سناریوهای پیش‌رو

کوروش احمدی می نویسد: ضرب‌الاجلی که وزیر خارجه فرانسه تا پایان ماه آگوست (۹ شهریور) برای شروع روند فعال‌کردن سازوکار ماشه اعلام کرد، تقابلات جاری درباره برنامه هسته‌ای ایران را وارد مرحله جدیدی کرد. این اعلام از آنجا که بعد از تماس وزرای خارجه آمریکا، انگیس، فرانسه و آلمان انجام شد، می‌تواند به معنی هماهنگی آنها درباره این جدول زمانی و روش کار باشد.

ادامه مطلب

ابتکار عمل دست چه کسی است؟

تهران و واشنگتن؛ بازیگران اصلی

جلال خوش چهره می نویسد: اگرچه دو بازیگر اصلی صفحه شطرنج کنونی به عوامل حاشیه نشین فرصت نظر و ایده داده‌اند اما هر دو و نیز دیگران بخوبی بر این مهم آگاهند که امضاءکنندگان پای هرگونه توافق احتمالی ، تهران و واشنگتن خواهند بود. از این رو  لازم است دو بازیگر اصلی برای برون رفت از ایستگاه "تقابل" کنونی، ابتکار عمل را همچنان در دست داشته و برای رسیدن به ایستگاه "تعادل" ابتکار به خرج دهند. روشن است که بازیگران اصلی صفحه شطرنج کنونی، تهران و واشنگتن هستند.

ادامه مطلب

نکات‌ و پیشنهادها

چگونگی رفتار با آژانس در دوره پسا-جنگ ۱۲ روزه

محمدرضا حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی پیشنهادهایی را برای تهیه یک نامه رسمی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مطرح کرده است.

ادامه مطلب

معماری ژئواکونومیک در عصر گذار از غرب‌محوری

هژمونی اقتصادی چین در جهان اسلام

عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چین در مسیر گذار به نظم چندقطبی، نه از مسیر تقابل نظامی یا تهاجم ارزشی، بلکه از مسیر توسعه‌ی سرمایه‌محور و اتصال ساختاری اقتصادها به منظومه تولیدی-تجاری خود در حال ایجاد وابستگی‌های متقابل با جهان اسلام است. هدف این مقاله تحلیل دقیق همین روند است: چگونه چین با ابزارهای اقتصادی، زیرساختی، کریدوری و سرمایه‌گذاری، در حال تثبیت موقعیت خود به‌عنوان هژمون نوظهور در بخشی از جهان است که پیش‌تر تحت نفوذ بلامنازع غرب قرار داشت.

ادامه مطلب

پوتین همچنین روی پیروزی در اوکراین حساب می‌کند

ناتو و چرخش رویکرد ترانس آتلانتیکی ترامپ

علی‌بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کارشناسان تردید دارند که اگر پوتین در کمتر از ۵۰ روز با آتش‌بس در اوکراین موافقت نکند، ترامپ ۱۰۰ درصد تعرفه بر شرکای تجاری روسیه اعمال کند.

ادامه مطلب

دویست و پنجاه سالگی آمریکا؛ استقلال‌خواهی و استثناگرایی

آنچه با روح انقلابیون امریکایی در تعارض است

سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: باور و پندار استثنایی بودن به معنای گذر از چارچوب‌های متعارف، بی‌تردید یکی از چالش‌ها و کاستی‌های اساسی آمریکاست که نه فقط در تضاد با ارزش‌های جهانی قرار دارد، بلکه با متن و روح، بیانیه‌ها و اعلامیه‌های انقلابیون آمریکایی در ۲۵۰ سال پیش در تعارض است.

ادامه مطلب

چرا رخ می‌دهد؟

جنگ از دیدگاه علوم شناختی

محمدرضا حاجی کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در پی جنگ تحمیلی ۱۲روزه علیه ایران، این روزها اندیشمندان ایرانی و تحلیل‌گران سیاست خارجی در سطح کشور، مکررا از عبارت جنگ شناختی استفاده می‌کنند. در اینجا هدف ما تعریف جنگ شناختی نیست، بلکه یک مرحله پیش از آن، یعنی دریافتن این نکته است که از دیدگاه شناختی، چرا جنگ رخ می دهد؟  

ادامه مطلب

گسترش دامنه جنگ ها، ادامه نا آرامی‌ها در جهان

تلاش برای احیای عظمت‌طلبی

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اما هیچ‌یک از سه کشور (روسیه، چین و کره شمالی) در زمان جنگ ایران و اسرائیل یا هنگام حمله نیروهای آمریکایی به تأسیسات هسته‌ای ایران، به یاری ایران نشتافتند. چین و روسیه که قدرتمندترین کشورهای این محور هستند، تنها به ابراز محکومیت‌هایی شفاهی علیه اقدام‌های آمریکا اکتفا کردند و از هرگونه کمک مادی و نظامی به ایران امتناع کردند.

ادامه مطلب