آسیا و آفریقا

پیکربندی ژئوپلیتیک جدید در قفقاز جنوبی
کنسرت اروپایی، دکترین ترومن، بازی اردوغان و واقعیت هایی که روسیه با آنها روبه‌روست

پیکربندی ژئوپلیتیک جدید در قفقاز جنوبی

قهرمان نورانی درآباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از اهداف اصلی ناتو مهار روسیه و به محاصره درآوردن آن کشور از ناحیه غرب و جنوب است تا از دامنه قدرت نوظهور آن کاسته شود. در این راستا تحرکات ترکیه در قفقاز جنوبی نمی تواند بدون هماهنگی و یا دست کم جلب رضایت ناتو صورت گرفته باشد. با چنین فرضی، منافع حیاتی پیمان ناتو، اتحادیه اروپا و آمریکا در منازعه با روسیه ایجاب می کند که آنها از حضور نظامی ترکیه به عنوان عضو مؤثر ناتو در منطقه قفقاز جنوبی پشتیبانی کنند.

ادامه مطلب
هدف ترکیه در قفقاز افزایش نقش روسیه بود
همکاری مخالفان آزادی و اقتدارگرایان

هدف ترکیه در قفقاز افزایش نقش روسیه بود

امریکا زمانی در قفقاز نقش مهمتری داشت؛ پس از تنها گذاشتن گرجستان در جنگ ۲۰۰۸، نفوذ آمریکا و اروپا در این منطقه کاهش یافت. جنگ آذربایجان و ارمنستان پایان مداخله آمریکا در قفقاز بود. در واقع هدف این بود که روسیه به عنوان میانجی به قفقاز بازگردد و منطقه از نفوذ غرب پاک شود. 

ادامه مطلب
نگاهی به قره‌باغ در تاریخ و فرهنگ ایران
وجه تسمیه و سیر تاریخی

نگاهی به قره‌باغ در تاریخ و فرهنگ ایران

رسول اسماعیل زاده دوزال در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: "قره‌باغ" از حیث فرهنگ و هنر و شخصیت‌های تاریخی برای ایران و آذربایجان بسیار اهمیت دارد، زیرا هرگونه فعالیت هنری، فرهنگی و ادبی در قره‌باغ یا در تداوم مکاتب تبریز و اردبیل و تهرانند و یا اینکه به‌ نوعی نماینده فرهنگ و تمدن ایران و آذربایجان محسوب می شوند.

ادامه مطلب
اشغال و تصرف آذربایجان توسط ترکیه؟!
پشت پرده جنگ آذربایجان و ارمنستان

اشغال و تصرف آذربایجان توسط ترکیه؟!

اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به عنوان یک جوینده علم سیاستگذاری باید به صراحت اعتراف کنم که دولت ترکیه و شخص جناب اردوغان به عنوان سیاستگذار اعظم ترکیه، یکی از هوشمندانه‌ترین و اثربخش‌ترین سیاستگذاری خارجی در آسیای جنوب غربی و قفقاز بزرگ را تدوین و در حال اجرا دارند که به راحتی و با تصویرسازی دروغین در قالب سیاستگذاری انعکاسی، اذهان عمومی شهروندان منطقه را به سوی دروغ بزرگ "پیروزی آذربایجان" منحرف کرده و در واقع اقدام به تصرف و اشغال آذربایجان کرده‌اند.

ادامه مطلب
آیا ایران، روسیه و چین می توانند علیه امریکا متحد شوند؟
امکان سنجی ایجاد یک اتحاد راهبردی

آیا ایران، روسیه و چین می توانند علیه امریکا متحد شوند؟

سید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت آن است که ایران هم درست مثل روسیه بخاطر ناکامی در عادی سازی روابطش با آمریکا و اروپا ناچار به چرخش به سمت مسکو و پکن شده و البته این موضوعی آشکار است. ایران بنا به دلائل گوناگون هنوز نتوانسته است اعتماد روسیه و چین در مسائل گوناگون را جلب کند مخصوصا که نظام دینی و اعتقادی در ایران تفاوت های فراوانی با ارزش های حاکم بر نظام های سیاسی چین و روسیه دارد بنابراین در شرایطی که نگرانی های روسیه نسبت به ایران در برخی حوزه های نظامی و امنیتی کمتر از نگرانی های اروپا و اسرائیل نیست و چین و روسیه بخاطر ترس از تحریم های آمریکائی حاضر به همکاری های بانکی با ایران نشده اند همچنین روسیه و چین هیچکدام تاکنون حاضر به تغییر عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای از عضویت ناظر به دائم نشده اند.

ادامه مطلب
آیا مناقشه قره باغ پایان یافته است؟
لزوم درک واقعیت های جاری

آیا مناقشه قره باغ پایان یافته است؟

قهرمان نورانی درآباد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: راه صلح در قره باغ کوهستانی و حل و فصل مناقشه طولانی مدت چندان هموار نیست. همان تجربه احساس شکست در طرف آذربایجان که به جنگ ۴۴ روزه منتهی شد در ارمنستان هم وجود دارد و آشوب های پساجنگ در این جمهوری قفقاز جنوبی چشم انداز نامعلومی را برای صلح در منطقه ترسیم می کند که ممکن است دور جدیدی از خشونت ها را به همراه آورد. عملکرد اروپا و آمریکا در برخورد با مناقشه قره باغ بدون تردید سازنده نیست و آنها با حمایت غیراصولی و تعصب آلود از یکی از طرفین مناقشه و نیز تشویق جدایی طلبی در منطقه عملاً آتش بیار معرکه شده اند.

ادامه مطلب
چرا نمی توان به کاهش تنش در دوره بایدن امیدوار بود؟
تنش های  استراتژیک بین المللی در سال  ۲۰۲۱؛ افزایشی یا کاهشی

چرا نمی توان به کاهش تنش در دوره بایدن امیدوار بود؟

ابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف خوشبینی های افراطی که اخیرا در نتیجه به ریاست جمهوری رسیدن جو بایدن در بین کارشناسان روابط بین الملل شکل گرفته است، سطح تنش ها و بحران ها نه تنها در بیشتر کانون های بحران کمتر نخواهد شد که متاسفانه بیشتر نیز خواهد شد.

ادامه مطلب
مشارکت راهبردی مسکو و پکن نتیجه دشمنی مشترک آمریکا
اتفاقی که واشنگتن مسببش بود

مشارکت راهبردی مسکو و پکن نتیجه دشمنی مشترک آمریکا

احمد وخشیته می نویسد: به نظر می‌رسد که گفتمان سیاست خارجی آمریکا در یک دهه گذشته نسبت به روسیه و چین، حول دو کلیدواژه «رقابت» و «دشمنی» متمرکز بوده است؛ در واقع پس از روی کار آمدن مجدد پوتین در روسیه که هم‌زمان بود با دوران اوباما، واشنگتن بر دشمنی با مسکو و رقابت با پکن معطوف شد؛ در دوران ترامپ هر دو کشور به‌طور سنتی تهدیدی از نگاه کاخ سفید به شمار می‌آمدند، اما گفتمان آمریکا با اندکی تغییر روبرو بود و نگاه واشنگتن به چین بر پایه دشمنی و به روسیه بر اساس رقابت دنبال شد.

ادامه مطلب
تحقق منافع استراتژیک هند در آسیای مرکزی از کانال ایران
تنها راهی که برای دهلی نو وجود دارد

تحقق منافع استراتژیک هند در آسیای مرکزی از کانال ایران

مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سال هاست که هند دریافته تنها با سیاست امریکا محوری نمی تواند به منافع خود بخصوص اتصال به اسیای مرکزی دست بیابد و به همین دلیل تمرکز بیشتری بر چشم انداز مشارکت راهبردی با این منطقه به خصوص ایران را در دستور کار خود قرار داده چرا که راه های ترانزیتی از شمال و جنوب دسترسی هند را به آسیای مرکزی بسیار هموار می کند که هم از نظر زمانی و هم مکانی بسیار به صرفه است.

ادامه مطلب
پایگاه دریایی سودان، کلید ورود روسیه به آفریقا
خارطوم رویای پوتین را محقق می کند؟

پایگاه دریایی سودان، کلید ورود روسیه به آفریقا

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه گسترش ژئوپلیتیکی روسیه به سوی آفریقا را از روزهای ۲۳ و۲۴ اکتبر ۲۰۱۹ با نشست سران روسیه- آفریقا در شهر سوچی آغاز کرد. مسکو پس از بیست و پنج سال غیبت در قاره آفریقا سعی در بهره‌برداری از میراث گذشته شوروی داشته که از جنبش های آزادیبخش آفریقا با ارسال اسلحه و نیروهای آموزشی در مبارزات علیه قدرت های استعماری حمایت می کرد. مسکو در سوچی از این پیام ساده که سلاح های روسی ارزان تر از سلاح های آمریکایی هستند و به حقوق بشر و ارزش های دموکراتیک وابسته نیستند، برای ارسال اسلحه و مشاوران نظامی استفاده می نماید.

ادامه مطلب