محمد جواد ظریف می گوید: یک پیروزی به نفع طالبان می تواند برای منطقه مشکل آفرین باشد. یک امارت اسلامی در افغانستان تهدیدی وجودی برای پاکستان و تهدید امنیت ملی برای ایران و هند است. اگرچه مقامات آمریکایی تمایلی ندارند که اظهارات ظریف را مهم ارزیابی کنند اما گفته های ظریف با تحلیل های سایر مقامات دولتی و ناظران هماهنگی دارد.
ادامه مطلب
ایران توجهش را بر آسیای مرکزی متمرکز کرده و دیپلمات هایش در ماه های اخیر به عنوان بخشی از سیاست "نگاه به شرق"، به پنج کشور سفر کرده اند. در آوریل ۲۰۲۱، ایران و تاجیکستان توافق کردند تا همکاری های نظامی را ارتقاء دهند.
ادامه مطلب
مسیر حمل و نقل قطب شمال واقع بینانه تر به نظر می رسد. چینی ھا بسیار زود برای دستیابی به این ھدف دست به تلاش شده اند، اگرچه باید گفت که آنھا در امیدھای اغراق آمیز خود غرق شده اند. ھویگنیانگ، مدیر انستیتوی تحقیقاتی قطبی در شانگھای، در سال ۲۰۱۴ پیش بینی کرده بود که تا سال ۲۰۲۰، پنج تاپانزده درصد تجارت بین المللی چین از طریق گذرگاه شمال شرقی انجام شود.
ادامه مطلب
مائده کریمی قهرودی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل با وابستگی کشورها به خود در عرصه های اقتصادی، فناوری و نظامی به منازعات لاینحل جهان که دارای جمعیت مسلمان هستند، ورود پیدا کرده است. این سیاست اسرائیل در ادامه روند صلح با اعراب است چنان که رژیم صهیونیستی با عادی سازی روابط با اعراب، درصدد است موضوع فلسطین را از دستورکار کشورهای عربی خلیج فارس خارج کند. در عین حال با سایه گستراندن بر سایر چالش های مسلمانان، نه تنها خود را میانجیگر منازعات مسلمانان بنامد، بلکه اعتماد آنها را برای پذیرفتن حل و فصل اسرائیلی قضیه فلسطین جلب کند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: در نگاه دولت کنونی افغانستان نیز استقرار نظامیان ترکیه مشروعیت بیشتری نسبت به نظامیان غربی دارد. در این حال، دولت مرکزی افغانستان ممکن است حضور نظامیان ترک را به دیده وزنه‌ای متعادل کننده میان پاکستان و هند بنگرد. در صورت تحقق چنین راهبردی، آنکارا یک گام دیگر در جهت گسترش ژئوپلیتیک خود برای افزایش وزن سیاسی این کشور در معادلات منطقه‌ای و به تبع آن جهانی برخواهد داشت. این درحالی است که ترکیه اکنون دسترسی قابل توجهی به مناطق شرق مدیترانه، شامات در جنوب، قفقاز و آسیای میانه در شرق دارد. آنکارا نشان داده است که استعداد خوبی در تبدیل ظرفیت های ژئوپلیتیک خود به امتیازهای استراتژیک دارد.
ادامه مطلب
الیاس واحدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از زمانی که رجب طیب اردوغان، رهبر حزب عدالت و توسعه و رئیس جمهور ترکیه با ابزارهای مختلف ارتش این کشور را مهار و دست به تغییرات مؤثر در ساختار و کادر فرماندهی ارتش زد، مشخص بود که بر روی مرزهای تحمل ژنرال های گردن فراز ارتش حرکت می کند ولی این سیاستمدار اسلامگرای محافظه کار، با تکیه بر حمایت های مردمی و در سایه کارآمدی اسلحه پنهان خود یعنی سازمان ملی اطلاعات و شخص هاکان فیدان، مستشار (رئیس) این سازمان که اردوغان سال ها پیش وی را مخزن اسرار خود نامیده بود، توانست سرکشی های ارتش را خاموش کند.
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتحادیه اقتصادی اوزاسیا (EAEU) شامل کشورهای فدراسیون روسیه، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، ارمنستان به-عنوان اعضای دائم در ماه مه سال ۲۰۱۴ به ابتکار مسکو شکل گرفت. از بدو تأسیس این اتحادیه، ایران همواره برای پیوستن به آن تلاش می کرد و در اواخر سال ۲۰۱۹ موفق شد با امضای موافقتنامه تجارت ترجیحی به عضویت منطقه آزاد تجاری انحادیه اقتصادی اوراسیا دربیاید. با این حال، جمهوری اسلامی ایران همچنان در پیوستن کامل به این اتحادیه به عنوان راهگشای تعمیق روابط با کشورهای این حوزه جغرافیایی پیرامونی ایران ناکام مانده و با وجود امضای موافقتنامه تجارت ترجیحی با اتحادیه اقتصادی اوراسیا، منافع اقتصادی و تجاری مورد انتظار تهران در اوراسیا همچنان تأمین نشده است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علاوه بر این چینی ها در مسیر جاده ابریشم جدید نیز به هیچ شکلی افغانستان را لحاظ نکرده اند و بخشی از این مسیر از آسیای میانه به ایران و بخشی از پاکستان به بندر گوادر لحاظ شده است و این می تواند موئید این مساله نیز باشد که چین برنامه ای برای حضور در افغانستان تسلط بر این کشور یا برقراری امنیت در مسیر جاده ابریشم از طریق افغانستان را داراسن زیرا همانطور که گفته شد بخش اعظم این کشور کوهستانی است. مورد بعدی این است که برقراری امنیت در مسیر جاده ابریشم مستلزم هزینه های سرسآم آور برای چین خواهد بود.
ادامه مطلب
نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای پارادیپلماسی تعارف مختلفی ارائه شده اما به طور کلی برای تعریف این مفهوک باید از اینجا شروع کرد این کلیه نو پدید از دو واژه «پارا» به معنای موازی و «دیپلماسی» تشکیل شده است که معنای کامل آن «دیپلماسی موازی» است، در این نوع دیپلماسی در کنار دولت و دستگاه سیاست خارجی که بازیگر رسمی سیاست خارجی کشورها هستند، گروه ها و هویت‌های فرو ملی به مشارکت و نقش آفرینی در عرصه سیاست خارجی می‌پردازند و همراه با دولت یا حتی به صورت مستقل از آن در عرصه روابط بین الملل به ایفای نقش مشغول می‌شوند.
ادامه مطلب
محمد یزدان پناه شورگل در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حوزه موضوعی دیپلماسی عمومی، متنوع و فراخ بوده و شمار قابل توجهی از فعالیت های افکارسنجی، ارتباطات رسانه ای، بورس های آموزشی و تبلیغات سیاسی را دربرمی گیرد. اما بدون شک، دیپلماسی فرهنگی، بخش مهمی از دیپلماسی عمومی محسوب می شود که به علت تأثیرات مثبت پایاتر و ماندگارتر در مقایسه با تأثیرات کوتاه مدت تبلیغات سیاسی روزمره، مورد اهتمام غالب دولت ها می باشد. دیپلماسی فرهنگی از طرف بازیگران گوناگون دولتی و غیردولتی پیگیری می شود که در نقطه ثقل این فعالیت ها، هنر قرار دارد. با این حال، حوزه دیپلماسی فرهنگی نیز همچون دیپلماسی گسترده بوده و شامل حوزه های مختلفی نظیر، سینما، ادبیات، موسیقی و ورزش می شود. درواقع، دیپلماسی ورزشی، یکی از اجزاء مهم دیپلماسی فرهنگی است. در این راستا، ورزش فوتبال به عنوان پرطرفدار ترین رشته ورزشی جایگاه ویژه ای دارد. محبوبیت فوتبال در جهان موجب شده است که دولت ها نیز بکوشند از پنجره فرصت موجود در سکوی استادیوم ها، به دنبال مقاصد و منافع ملی خود باشند. درواقع، دیپلماسی فوتبال می تواند به عنوان غالب ترین وجه دیپلماسی ورزشی در خدمت دیپلماسی عمومی کشورها قرار بگیرد. در این نوشتار، ضمن نگاهی گذرا به مفاهیم دیپلماسی عمومی، دیپلماسی ورزشی و دیپلماسی فوتبال که در یک امتداد معنایی قرار دارند، سعی شده است با تأکید بر تجربه تاریخی مثبت مبنی بر تبادلات فرهنگی ناشی از انتقال ملی پوشان ایرانی به باشگاه ترابوزان اسپور ترکیه، اهمیت بهره برداری فرهنگی و اقتصادی از میادین ورزشی بویژه ورزش مردم پسند فوتبال در چارچوب دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در قبال جمهوری ترکیه برجسته شود.
ادامه مطلب