بعید نمی‌دانیم شاهد کودتایی‌ای علیه کودتای البرهان و چه بسا به رهبری «عبد الرحمن سوار الذهب» دیگری باشیم که طرفدار ملت خود و هویت عربی و اسلامی آن است و عرصه را از تمام این سازش‌کاران پاک می‌کند و سودان را به جایگاه خود به عنوان کشوری دارای وزن در قاره آفریقا و جهان عربی و اسلامی بازمی‌گرداند.
ادامه مطلب
حسین بنی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدیهی است روسیه در ویرانی افغانستان نقش به سزایی دارد که باید در جبران خسارت به افغانستان متعهد شود. از طرف دیگر حضور روسیه در این نشست حساسیت های دیگری ایجاد می کند که در عدم موفقیت این نشست بی تاثیر نیست.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آیا با پیدایش شبکه‌های اجتماعی و شکسته شدن انحصار رسانه‌های دولتی یا خصوصی، سپهر عمومی محقق شده است؟ در پاسخ می‌توان گفت که از نظر زیر ساخت فنی بله، اما به لحاظ روح و درونمایه، متاسفانه به هیچ وجه! فراگیر شدن ابتذال و تنزل محتوای شبکه‌های اجتماعی به امور سطحی، باعث شده است که این زیر ساخت عظیم، نه تنها اهداف متعالی سپهر عمومی را فراهم نیاورد، که وقت و تمرکز ذهنی مردم را از مسائل عمیق به امور مبتذل سوق بدهد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از سیاستگذارانی که سیاست‌هایش بر مبنای ابتکار عمل در آتش‌افروزی بنیان نهاده شده و طی یک دهه اخیر همواره به تنش‌آفرینی و آتش‌افروزی در نظام جهانی به‌خصوص آسیای جنوب غربی پرداخته را می‌توان دولت ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان دانست که سایه شوم سیاستگذاری سلطه‌جویانه‌اش بر منطقه سایه افکنده است. در چنین وضعیتی از سیاستگذاری تهاجمی دولت ترکیه طی یک دهه اخیر که بیشتر با هدف تهدید و انزوای ایران دنبال شده است، برخی شهروندان ایرانی با القای فضای رسانه‌ای دولت ترکیه و تحریک مسایل قوم‌گرایانه یا سرمایه‌گذاری‌های خود در این کشور به‌خصوص در بخش مسکن و کسب حق شهروندی ترکیه، به تطهیر اردوغان و حمایت از سیاست‌های وی در منطقه حتی علیه ایران مشغول شده‌اند. برخی رسانه‌های ایرانی و حتی سیاستگذاران ایران نیز از اتخاذ سیاست متناسب مقابل دولت اردوغان عاجز بوده و گویا اراده‌ای برای مقابله با سیاست تهاجمی وی ندارند. در حالی که بسیاری شهروندان ایرانی مدعی هستند که مسئولین ایرانی، ایران را به روسیه و چین، واگذار کرده‌اند شواهدی ظهور می‌کند که گویا ایران را به ترکیه واگذار کرده‌اند.
ادامه مطلب
تاکید بیش از حد بر بُعد پان ترکیسم در مبارزه با تهران پیامدهای معکوسی برای باکو به همراه دارد. تاکید بر ریشه های ترکی در برخی از سلسله های تاریخی ایران مانند صفویه و قاجار، استدلالی به نفع جدایی از ایران نیست، بلکه تحکیم روابط آذری های ایرانی با ایران را به همراه دارد.
ادامه مطلب
محسن پاک آیین در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برگزاری دومین نشست وزرای امورخارجه کشورهای همسایه افغانستان در تهران یک اقدام هوشمندانه برای هماهنگ ساختن مواضع کشورهای منطقه در رابطه با تحولات افغانستان بود. ادامه این رایزنی ها با حضور وزرای امور خارجه همسایگان افغانستان و مذاکره پیرامون چگونگی استقرار یک دولت فراگیر و ایجاد امنیت و ثبات در افغانستان، می تواند در آینده به یک تفاهم سازنده منجر شود.
ادامه مطلب
تحقیق انجام شده توسط بیمارستان LMU مونیخ و شرکای آن در اتیوپی، میزان گسترش ویروس در منطقه را نشان می دهد. مایکل هولشر در مصاحبه ای با اشپیگل توضیح می دهد: "وقتی ما در مورد میزان پایین واکسیناسیون در کشورهای آفریقایی صحبت می کنیم، موضوع مورد تمرکز اغلب نادرست است. کاملا واضح است که آمار رسمی افراد مبتلا صحیح نیست. اکثر مردم مدت هاست که مصونیت خاصی ناشی از ابتلا داشته اند." بنابراین استراتژی واکسیناسیون برای منطقه باید تجدید نظر شود.
ادامه مطلب
محمدرضا فرقانی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تشریح کرد که برگزاری نشست‌هایی مانند نشست وزرای امور خارجه همسایگان افغانستان در تهران می تواند به شکل بسیار پررنگی در رسیدن به فهم مشترک و کنار گذاشتن اختلافات همسایگان افغانستان در رابطه با حکومت طالبانی اثرگذار باشد.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با تغییر ژئوپولیتیک دنیا و لغزش آن از اروپا و خاورمیانه به سوی شرق دور، موقعیت ژئواستراتژیکی کشورمان ایران، اهمیت دوچندانی پیدا کرده و می توان گفت که نوعا در جایگاه ترکیۀ ناتو در دوران جنگ سرد، قرار گرفته است. با طراحی یک سیاست فعال و مسئولیت پذیر می توان با تعامل عملگرا هم با شرق و هم با غرب عالم و نوعی عدم تعهد، هم از گزند حوادث احتمالی مصون ماند و هم منافع ملی را تأمین کرد. این به فراست و دوراندیشی و نظر افکندن به آفاق دوردست، نیازمند است.
ادامه مطلب
هرچند در هنگامه محدودیت‌های مرزی کووید و گفتمان سیاسی مسموم کنونی افزایش مهاجرت بعید به نظر می رسد، اما پوپولیسم بیگانه‌هراسی به زودی به نفع یک رقابت همه جانبه برای جذب استعدادهای جوان کنار گذاشته می شود. مساله این است که کدام کشورها زودتر این واقعیت را درک خواهند کرد؟
ادامه مطلب