موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه سرانجام پس از گذشت چندین روز از جنگ قره باغ در مورد آن موضع خود را این گونه اعلام کرد که اگر جنگ به خاک ارمنستان کشیده شود روسیه (بنا بر پیمان‌های موجود) دخالت خواهد کرد. این موضع هر چند کوتاه به همراه سکوت نسبتا طولانی در قبال جنگ جاری حاوی نکات مهمی است.
ادامه مطلب
دکتر اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند ریاست‌جمهوری ترامپ خودسرو بی قانون در ایالات‌متحده و نیز رواج ناسیونالیسیم و گرایشهای راست افراطی در عرصه جهانی نقش مهمی در به حاشیه رفتن سازمان ملل و تحقق نیافتن طرح‌های اصلاحی و ابتکارعمل‌های سیاسی دبیرکل این سازمان داشته است، اما شواهد حاکی از آن است که این سازمان در مقابل زورگویی و زیاده طلبی قدرتهای بزرگ، از قدرت مانور چندانی برخوردار نیست و از این رو نمی تواند صدای ملتها و حافظ صلح و امنیت جهانی باشد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بسیاری از ناظران از همان ابتدا براین باور بودند که نمی‌توان به راحتی برای جنگ قره‌باغ برنده و بازنده پیش‌بینی کرد. دلیل آن یکی مربوط به انگیزه‌های هریک از طرف‌ها و دیگری توان نظامی ـ اقتصادی آنها در تحمل جنگ بلند مدت است. علاوه براین، فشردگی موقعیت جغرافیای منطقه درگیری، تاب تحمل جنگ بلندمدت را از دو طرف خواهد گرفت. نتیجه اینکه هنوز هیچ‌یک از طرف‌ها آنقدر قوی نیست که دیگری را به تسلیم وادار کند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ یکی از نادرترین پدیده های تاریخ اخیر آمریکا بوده و بنا بر گفته کریستوفر وری -مدیر اف بی آی- روسیه در حال انجام یک کارزار "بسیار فعال" برای بدنام کردن جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ و ایجاد هرج و مرج در صحنه سیاسی ایالات متحده است.
ادامه مطلب
محسن زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در یک نگاه کلی به صحنه منطقه نقش ترکیه و تحرکاتش در منطقه کمی گیج کننده بنظر می رسد، داشتن ارتباط با رژیم صهیونیستی و حملات پر حرارت به امارات برای شروع همین روابط، خرید تجهیزات نظامی از روسیه و مذاکرات مداوم با آن کشور ونیز ایران در عین تداوم حمایت از داعش و دخالت در سوریه، تنش با یونان و اروپا و حفظ روابط قوی با آمریکا از جمله اجزای این نقش ظاهرا متناقض است.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آقای هاس با تکلیف مسئولیت برای دولت ها نسبت به شهروندان دیگر کشور، به تحریم علیه مردم ایران توسط آمریکا اشاره نمی کند. معلوم نیست منظور ایشان از احساس مسئولیت نسبت به شهروندان دیگر کشورها جیست؟ احتمالا منظورش مداخله یا حمله نظامی برای تغییر رژیم ها به سیستم لیبرال دموکراسی نوع آمریکاست. یا به شهروندان بی خانمان فلسطینی اصلا اشاره ندارد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس نظرسنجی صورت گرفته توسط همین موسسه، کشور ایران از نظر تعداد بزرگسالانی که تمایل به مهاجرت دارند در جایگاه هفتم دنیا قرار دارد که اگر این تعداد به نسبت تعداد کل جمعیت کشورها محاسبه شود ایران در بین ۲۰ کشور اول دنیا نیز قرار نخواهد داشت. حال اگر به سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی باز گردیم، طبق آمار بانک جهانی در دهه ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۵۰ شمسی) تعداد مهاجران ایرانی در کشور‌های دیگر ۲۳۲ هزار و ۸۱۱ نفر بوده است. به عبارت دیگر تعداد کل مهاجران در این دهه برابر با ۸.۱ نفر به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت ایران بوده است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: منافع ایران در حفظ بی‌طرفی و پایان سریع جنگ در همسایگی آن است. استقرار ثبات و صلح در میان همسایگان شمالی، ایران را از دغدغه تازه و خطرآفرین کنونی می‌رهاند. از این‌رو تهران با نگاه به منافع امنیتی خود و مصلحت همسایگانش، به بی‌طرفی فعال در منازعه کنونی متعهد بوده و بر این اساس سیاست‌هایش را تنظیم کرده است.
ادامه مطلب
محسن بهاروند در یادداشتی می نویسد: اگر ترامپ بمیرد یا به دلیل بیماری یا ضعف از گردونه انتخابات خارج شود چه خواهد شد؟ این اتفاق به لحاظ نزدیکی به تاریخ انتخابات و فعالیت هایی که در طول کمپین انتخاباتی انجام شده در آمریکا بیسابقه است. قانون آمریکا جزئیات چنین اتفاقی را پیش بینی نکرده است و ابهام قانونی زیادی در رابطه با چنین اتفاقی وجود دارد که حقوقدانان آمریکایی هم پاسخ خیلی روشنی برای همه سوالات ندارند.
ادامه مطلب
محسن زاهدی موحد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دوری از بحران در عین اجتناب از انفعال و حفظ هوشیاری ضروری است و باید در مورد هر گونه تجاوز و نزدیکی نیروهای تروریستی به خاک ایران به همه طرف ها هشدار داد.
ادامه مطلب