علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این اولین نشست عالی رتبه ناتو پس از اجلاس سران مادرید، از پایان ژوئن ۲۰۲۲ و مرحله اساسی در عملیاتی کردن مفهوم استراتژیک جدید اتحاد بود و برای اولین مرتبه بحث و تبادل نظر برای تجزیه و تحلیل چگونگی اجرای تصمیمات اتخاذ شده در مادرید و آماده سازی نشست آتی ناتو در ویلنیوس در سال ۲۰۲۳ صورت پذیرفت.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در نوشتاری تاکید دارد که قضاوت در باره یک رویکرد و سیاست، معمولا با نتایج آن ارزش‌گذاری می‌شود. لازم است تهران برای برون رفت از وضع کنونی که رفته رفته ماهیتی خصمانه تر را به خود گرفته، از واکنش‌های انفعالی فاصله بگیرد. واقعیت‌های جاری از ایده‌های انتزاعی پیشی گرفته است. تغییر تاکتیک یا استراتژی، تفاوت نمی‌کند. واقعیت این است که روابط ایران و اروپا به «تعلیق دیپلماسی» نزدیک شده است.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بوسنی یکی از کاندیدای بالقوه پیوستن به اتحادیه اروپا و عضویت در ناتو است که مراحل عضویتش به دلیل اختلافات داخلی و محاصره سیاسی کشورهای عضو ناتو، متوقف شده است.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: حمله روسیه به اوکراین به‌عنوان مهم‌ترین تحول ژئوپلیتیک بعد از خاتمه جنگ سرد به بحث‌هایی درباره احتمال شکل‌گیری یک نظم جدید بین‌المللی دامن زد و این تصور را ایجاد کرد که ممکن است جامعه بین‌المللی در آستانه یک تحول ساختاری دیگر باشد. مقامات روسیه، از‌جمله پوتین همیشه در ۹ ماه گذشته از هدف‌شان برای ایجاد یک نظم جهانی «عادلانه و قانونی» سخن گفته‌اند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین تا یک قدمی رهبری بلامنازع جهان تک قطبی پیش رفت. استراتژی بیست ساله پوتین در گام های نزدیک به موفقیت بود. اما چرا پوتین گفت؛ اول لندن را می زنم و اخیرا هم گفت، انگلیس خط انتقال گاز به اروپا را منهدم کرد. پوتین وقتی متوجه شد که؛ ضربه را خورده بود. پوتین نه تنها متوقف بلکه در آستانه سقوط قرار گرفته است. پوتین رهبری موفق بود و شناخته نشد و به دلیل کج فهمی سیاست بین الملل، اغفال و در آستانه شکست قرار دارد.
ادامه مطلب
پیروز غفرانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورمان نیازمند وارد ساختن مفاهیم نوین جنگ افزارهای شناختی به حوزه های راهبردی و عملیاتی در بخش های دفاعی و دیپلماسی عمومی است. دیپلماسی عمومی کشورمان مانند بقیه کشورهای مستقل هم اکنون بیش از هر زمانی نیاز به اندیشکده هایی دارد که با تحلیل گفتمان های برساخته نظام های هژمون، سیاست ها و اهداف تک تک راهبردهای آنها را شناسایی کرده و برای هر یک، نسخه ایمن ساز ( واکسیناسیون ذهنی ) تجویز کنند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عادی سازی روابط با آذربایجان برای رژیم صهیونیستی به معنای حضور پررنگ تر در خاک این کشور و فروش تسلیحات بیشتر به آن نیز هست و چنین موقعیتی در نزدیکی مرزهای ایران همواره جزء برنامه های راهبردی رژیم صهیونیستی بوده و می تواند برگ برنده های همچون جاسوسی و رصد دائم و اقدامات فوری علیه جمهوری اسلامی، در زمان های مقتضی را نصیب این رژیم کند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اگر انتخاب تهران تقابل باشد یعنی قطعنامه را نپذیرد به مفهوم آن خواهد بود که چشم‌انداز تیره‌ای پیش روی روابط خارجی قرار دارد که پیامد آن انزوای بیشتر ایران در جامعه جهانی خواهد بود. این وضع به افزایش تحریم‌ها و ایجاد فضای ناامن برای جایگاه ایران در حوزه روابط خارجی و نیز خطر فعال شدن سیستم ماشه و شاید رفتن به فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد می‌انجامد.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: به نظر می رسد درسی که پوتین و شی برای بقیه بشریت آماده کرده بودند علی الحساب منتفی شده است. آقای شی هم دیگر صحبتی از حمله نظامی و تصرف قهری تایوان نمی کند.
ادامه مطلب
جعفر شیرعلی‌نیا در یادداشتی می نویسد: حجم فراوان فعالیت‌های رسانه‌ای برای جهت‌دهی به افکار عمومی چنان قوی و پرشدت است که به‌نظر می‌رسد هر تصمیمی برای ایران می‌تواند با تایید اکثریت افکار عمومی در جهان همراه شود؛ هر تصمیمی.
ادامه مطلب