بر اساس نتایج اجلاس های سازمان همکاری های شانگهای و اتحادیه اقتصادی اوراسیا، می توان گفت که رویارویی امریکا و ایران بر آسیای مرکزی تاثیرگذار بوده است. تهران همواره، مخالف استقرار پایگاه های نظامی امریکا در آسیای مرکزی بوده و آن را تهدیدی برای منافع ملی ایران می داند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: استبداد تاریخی خاورمیانه بر محورِ شخص پادشاه و یا در دوره‌های اخیر بر محور یک فرد نظامی مانند مبارک یا صدام استوار بوده است. صدها هزار نفر به کار گرفته می‌شوند تا مبارک چندین دهه بر مصدرِ قدرت بماند. عامه مردم در دایره‌ای مرکب از فقر و محرومیت‌های انباشته، عقده‌های بی‌شمار و سرکوب خواسته‌های طبیعی انسانی، به دور خود می‌چرخند.
ادامه مطلب
عبدالمحمد طاهری در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: شعارهای انتخاباتی عمران خان برای نزدیکی به جمهوری اسلامی ایران و فضای مناسبی که بین اسلام آباد و تهران بعد از روی کار آمدن عمران خان شکل گرفت، سبب شد که ریاض یکی از بهترین گزینه ها برای پیگیری پروسه میانجی گری دیپلماتیک را نخست وزیر پاکستان بداند تا از برگ های برنده اسلام‌آباد در راستای منافع خود استفاده کند.
ادامه مطلب
محسن روحی صفت در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون دلایل سفر عمران خان به ایران بر این نکته تاکید دارد: نخست وزیر پاکستان با دو هدف افزایش وزن سیاسی در داخل پاکستان و تضمین منافع اقتصادی در تلاش برای میانجی گری بین ایران وعربستان سعودی است.
ادامه مطلب
هادی طاهرخانی در یادداشتی می نویسد: هنگ کنگ می تواند پاشنه آشیل چین باشد. چین در قبال مدیریت تحولات این کشور به نوعی شتابزده به نظر می رسد و در سوی دیگر آمریکا در اجرایی کردن برنامه هایش در هنگ کنگ به بهترین شکل از فرصت سوءاستفاده کرده است.
ادامه مطلب
باید گفت که یکی از هراس های قزاقستان، تحریم های غرب علیه روسیه است. با توجه به این که ایران در رویارویی مستقیم با غرب قرار دارد، این هراس قزاقستان شدت بیشتری می یابد.
ادامه مطلب
محمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نا متناسب و نا همگن بودن تحلیل های سیاسی با نظرات و پیشنهادها. عدم وجود سازمان و تشکیلات فکری سازمان یافته در کشور حتی در سطح مدیریت یک جلسه. خود عرضه کردن افراد و این که هر کس می خواهد خودش را جلو انداخته و کار خود را پیش ببرد و توجهی به سایر بخش ها ندارد. بالاخره اولویت های موجود در روابط ایران و چین با توجه محدودیت های موجود چیست؟
ادامه مطلب
محمد زارع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وجود چنین بدبینی نسبت به چین و قدرتیابی این کشور تنها منحصر به مقامات دولت ترامپ نیست و دیگر متفکرین و استراتژیستهای این کشور چه در طیف رئالیستهای بدبین که معتقدند قدرتیابی سریع چین و روابط خارجی تهاجمی این کشور یک تهدید جدی برای نظم بین الملل پسا جنگ سرد است و چه در طیف لیبرالهای بدبین که معتقدند موفقیت اقتصادی چین توانایی و اعتماد به نفس بیشتری به این کشور برای اجرایی کردن بین المللی مدل چین به خصوص در کشورهای در حال توسعه در اختیار این کشور قرار داده است، قابل مشاهده است.
ادامه مطلب
پیرمحمد ملازهی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون مذاکرات ایران و طالبان بر این باور است: مسئله صلح افغانستان می تواند نقطه آغازی برای شکل گیری تفاهم میان تهران با ریاض و ابوظبی در دیگر مسائل و مناقشات خود باشد. اما متاسفانه اکنون تحرکات چندان جدی دیپلماتیک از جانب وزارت امور خارجه در این خصوص وجود ندارد و تنها چند دیدار با هیات های طالبان و رایزنی با دولت کابل صورت گرفته است.
ادامه مطلب
مسعود رضائی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: باید توجه داشت که منطق دیپلماسی دفاعی چین در قبال جمهوری اسلامی ایران، قبل از هر چیز در تصویر بزرگتر خاورمیانه و به‌طور اجتناب‌ناپذیر در رقابت با ایالات متحده آمریکا تعریف شده است. چین در میان قدرت‌های خارجیِ حاضر در خاورمیانه واجد جایگاه استثنایی و بازیگری ژئوپلیتیک است؛ به‌گونه‌ای که با تمام کشورهای این منطقه روابط مطلوب خود را حفظ کرده و مایل نیست که این جایگاه را با بیان مواضع سیاسی صریح یا یک راهبرد مشخص منطقه‌ای در چارچوب اتحاد و ائتلاف با ایران به خطر اندازد.
ادامه مطلب