معصومه ابتکار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ناگفته نماند که برخی دشمنان مشترک در این سال ها بسیار تلاش کردند تا با مدیریت افکار عمومی، مردمان دو کشور را علیه یکدیگر بشورانند و نفرت پراکنی کنند. اما روابط و علاقه مشترک مانع از این امر شد، تا آنجا که در پی تفاهم نامه مشترکی که در حوزه زنان و خانواده با دولت افغانستان منعقد شده، مبادلات فرهنگی و تبادل تجربه نیز صورت می گیرد.
ادامه مطلب
سید علی موجانی در یادداشتی می نویسد: شک نباید کرد برای دیپلماسی، طی دو دهه اخیر پرونده هسته ای مهمترین موضوع بوده اما یقین است تحولات سرزمین های شرقی، لااقل طی ۲۹۹ سال اخیر همواره اسباب حساسیت و توجه دولت های ایران مانده و هست.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر این اساس دولت منتخب در ایران باید بکوشد با رویکردی فراجناحی و دور از رقابت ها و کشمکش های سیاسی و درون گروهی که بیشترین آسیب را به تأمین منافع ملی می زند، نقشه راهی برای مقابله با چالش ها و تهدیدات بین المللی و منطقه ای طراحی و تدوین کند و برای برخورد کنشی با آنها آماده باشد. از سوی دیگر برخورد حذفی، نادیده گرفتن تلاش ها و دستاوردهای کادر سیاست خارجی در دولت پیشین (دوازدهم) و تلاش برای طرد و جابه جایی گسترده نیروها از اشتباهات اساسی است که انتظار می رود در دولت سیزدهم شاهد آن نباشیم و به جای آن اصل بر شایسته سالاری، تخصص و تعهد افراد برای خدمت به کشور، تأمین منافع و امنیت ملی قرار بگیرد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یاداشتی می نویسد: نخستین نشست رسانه اى ابراهیم رئیسى این پیام روشن را با خود داشت که او اصولگرایی ششدانگ است اما مى خواهد در دایره اعتدال عمل کند.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرنی بر این نکته تاکید دارد که کاهش مشارکت و میزان آرای پایین رئیسی در جمعه گذشته اثر مخربی بر توان چانه‌زنی دیپلماتیک تهران در آینده خواهد گذاشت. اگرچه لزوماً این مسئله به معنای انفعال دیپلماتیک ایران نخواهد بود. اما دولت رئیسی برای رفع این نقیصه، ضمن عمل به وعده هایش و ایجاد امید به منظور پر کردن گسل حاکمیت با نظام باید دیپلماسی فعال و در عین حال هوشمندی را با اولویت رفع تحریم‌ها و لغو سیاست فشار حداکثری هم در دستور کار قرار دهد تا در آینده نزدیک شاهد کمرنگ‌تر شدن چالش ها و بحران های کنونی در کشور شویم. چراکه قطعاً خود آقای رئیسی و جریان وابسته به آن بیش از هر فردی به این واقعیت آگاهند که پیوستگی و وابستگی جدی بین مشکلات داخلی به خصوص در حوزه اقتصادی و معیشتی با بحران های دیپلماتیک کنونی وجود دارد. از این رو بهبود وضعیت داخلی تا حد زیادی در گرو رفع چالش های دیپلماتیک کشور است.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در مقطع کنونی پیشرفت و تحول اقتصادی به حق دغدغه اصلی و اولیه مردم ایران است، اما بی شک این تنها نیاز ایران نیست. انتظار می رود دولت جدید با بهبود اقتصاد ایران از آن سکوی پرشی بسازد که بتواند حلال دیگر نیازها و الزامات ایران آزاد و آباد باشد؛ افزایش قدرت اطلاعاتی، علمی و سایبری کشور، تامین کارکنان بخشهای حساس و حفظ انها از نفوذ دشمن و توسعه مناسبات با کشورهای اسلامی منطقه و بازداشتن انها از عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل برخی از مهمترین این الزامات هستند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس نتایج و تجربه حاصله در چهار دهه اخیر می توان گفت که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یکی از متکامل ترین قوانینی است که ظرفیت های بسیاری در حوزه های مختلف سیاسی، امنیتی، بین المللی و اقتصادی و اجتماعی دارد. نگاه قانون اساسی به سیاست خارجی براساس دو اصل مهم آزادی (در داخل) و استقلال (در خارج) تعریف و تبیین شده است.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بهره‌گیری از دیپلماسی رسمی، عمومی و حتی مجازی برای ارتقای مناسبات در حوزه مناسبات منطقه به خصوص کشورهای عربی منطقه خاورمیانه و زیرسیستم خلیج فارس برای کاستن از سوء برداشت‌های شکل گرفته می‌تواند به پیوست تحرکات گفت وگو محور آغاز شده میان ایران و عربستان و دیگر گفت وگوهای جاری در منطقه کمک کند.
ادامه مطلب
مرتضی سلطانپور ابیانه در یادداشتی می نویسد: کره جنوبی اخیرا برنامه ۵ ساله را به تصویب رسانده که بر مبنای هدف گذاری آن قرار است جایگاه این کشور را از رتبه ۵۱ جهان به ۲۲ در سال ۲۰۲۲ کاهش دهد و به شدت جلوی رانت خواری و فساد گرفته شود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه تهدید دیگر یک آدرس مشخص نداشته و فرستنده آن نیز گمنام است. به‌رغم سرمایه‌گذاری گسترده در بعد کلاسیک ارتش‌های دنیا؛ امروزه تعریف‌های زیادی در مورد جنگ سایبری ارائه شده است. این نبرد مدل جنگ بدون درد و خونریزی که با نتایج ارزشمند و مهم‌تر همراه بوده و پیروزی یا شکست در آن چندان قابل تفکیک نیست؛ مخصوصا اگر در این نیرو عامل ایدئولوژیک، اقتصادی و نظامی به مقابله برخیزند و مهمترین هدف آن دانستن همه چیز از دشمن و هیچ ندانستن او از شما و برهم زدن موازنه اطلاعات و دانش به نفع نیروهای خودی باشد. در اینجا موازنه توان رزمی وجود ندارد و در این جنگ ابعاد روانی آن به اندازه ابعاد فنی آن اهمیت دارد.
ادامه مطلب