چرا برای بحران کرونا یا اروپا باید الگویمان باشد یا چین؟
سید علی موسوی خلخالی می نویسد: چرا باید همیشه اروپاییها حتی اگر عملکردشان نامناسب و پراشتباه باشد یا حرفشان که معلوم نیست صحیح یا غلط باشد، برای ما الگو باشند؟
ادامه مطلبسید علی موسوی خلخالی می نویسد: چرا باید همیشه اروپاییها حتی اگر عملکردشان نامناسب و پراشتباه باشد یا حرفشان که معلوم نیست صحیح یا غلط باشد، برای ما الگو باشند؟
ادامه مطلبدر فرانسه، ایتالیا و بخشی از آمریکا برای مهار ویروس کرونا مقررات منع آمد و شد برقرار شده است اما در ژاپن اوضاع این گونه نیست و مردم این کشور در زیر درختانِ به شکوفه نشسته گیلاس دور هم جمع می شوند و به رستوران ها که ۳۰ درصد تخفیف ویژه کرونا می دهند می روند و وسایل حمل و نقل عمومی و حتی پارک های بازی، با ازدحام روبه رو هستند.
ادامه مطلباحمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: رسانههای رسمی ایران به گونهای خبرهای شیوع کرونا در جهان را پوشش میدهند که گویی چین در این مورد کاملاً موفق عمل کرده است و دمکراسیهای اروپایی و آمریکا در مواجهه با آن، بدبخت و بیچاره و وارد سراشیب جهنم شدهاند! آیا منظورشان این است که حکومت تک حزبی و اقتدارگرا در برابر مشکلات و بحرانها، کارآمد و تواناست؛ اما دموکراسیها ناتوان و آسیبپذیرند؟
ادامه مطلبابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علی القاعده نقش و جایگاه کشورمان در موضوعات مربوط به تحریم های ظالمانه بین المللی و تداوم آن در شرایط بحرانی مقابله با کرونا، باید برجسته تر و پررنگ تر از همیشه در این گونه تحولات بین المللی، خود را نشان دهد.
ادامه مطلبسید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی در ایران بر اساس انگاره ای ساده اندیشانه خیال می کنند حل مشکلات اساسی میان ایران و آمریکا کار ساده ای است در حالی که لازم است در این رابطه الگوهای تلاش برای عادی سازی روابط آمریکا با مجموعه کشورهائی که سابقه ایستادگی در برابر زیاده خواهی های این کشور را داشته اند به دقت بررسی شود (کوبا، ونزوئلا، روسیه، کره شمالی، ایران در قضیه برجام، لیبی، سوریه و سودان).
ادامه مطلبحسین درجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویروس کرونا نظریه روابط بینالملل را با چالش تازهای مواجه کرده است. از یک طرف بخشی از دانش حوزه بهداشت و سلامتِ عمومیِ بشر به حوزه علوم انسانی و مشخصاً روابط بینالملل راه پیدا کرده و از طرف دیگر جدال درون پارادایمی این رشته بر سر مفهوم جهانی شدن و آینده آن به اوج رسیده است.
ادامه مطلبسید علی موسوی خلخالی می نویسد: آنچه شاهدیم دست کمی از جنگ ندارد. جنگی که در آن سلاح از استفاده نمی شود بلکه این ویروس است به جان مردم افتاده است. در بحبوحه جنگ همه فکر و ذکر مسئولان و فرماندهان در میدان نبرد، چگونگی پیروزی در میدان نبرد است، مشکلات و ویرانی های ناشی از جنگ بعد از آن خود را نشان می دهند. شیوع ویروس کرونا نیز دقیقا همان اثرات را برای ما و جامعه جهانی دارد.
ادامه مطلبمقامات چین با راهاندازی کمپینی علیه «سیاسیسازی» شیوع ویروس کرونا توسط کشورهایی مانند آمریکا که از کروناویروس با نام «کروناویروس چینی» یا «ویروس ووهان» یاد میکنند، اعلام مخالفت کردهاند. اما تحلیلگران عقیده دارند که با شیوع جهانی ویروس، چین سعی دارد انتقادها را از خود منحرف کند.
ادامه مطلبسهند ایرانمهر در یادداشتی می نویسد: تمام آنچه تحت عنوان جنگ لفظی نرم میان آمریکا و چین از اطلاق عنوان «ویروس چینی» توسط دونالد ترامپ گرفته تا تلاش چینیها برای بیولوژیک و آمریکایی معرفی کردن ویروس، در واقع پردهبرداری از عمق این نزاع رقابتانگیز است که خوب یا بد، چین، فعلا پهلوان بیحریف آناست.
ادامه مطلبصادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران باید هرچه سریعتر در مواجهه با بحران کرونا از سردرگمی استرتژیک خارج شود و با پایان دادن به فرصت سوزی ها و تن دادن به الزاماتِ علم و عقلانیتِ متکی بر دانش پزشکی راه صیحیح را انتخاب کند. این ویروس با هیچ فرد و دولتی شوخی ندارد. بدانیم که در نهاد هر تهدیدی یک فرصت نهفته است. اگر تهدیدات کرونا به سود محیط زیست و طبیعت بوده است، شاید بشریت بتواند در پسا کرونا شاهد جهانی با تعاملی بیش از گذشته آشنا شود.
ادامه مطلب