محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: در سطح فردی، حوادث نامترقبه زیادی، از مرگ نزدیکان گرفته تا مبتلا شدن به انواع بیماری‌ها و گرفتاری‌ها، ضربه‌های متداول و محتمل هستند، اما در سطح بین‌المللی نیز ما با شوک‌ها و حوادث غیرمترقبه متعددی روبرو می‌شویم که همه کنشگران را از خود متأثر می‌کنند. چگونه می‌توان موضوع و پدیده شوک و ضربه در روابط بین‌المللی را تجزیه و تحلیل کرد؟
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اخیرا سر و صدای های زیادی از حضور گروه تندور و تروریستی داعش در برخی از ولایات افغانستان بگوش می رسد. تغییر جغرافیای قبلی (ننگرهار) و انتقال داعشیان به شمال افغانستان، تجمع سایر نیروهای تروریست هم پیمان طالبان زیر چتر داعش و آمادگی ها برای تمویل این پروژه برای مدت مدیدی، نشان از وخامت اوضاع دارد. اما متعاقب این نگرانی ها، سئوال هایی پیدا می شوند که آیا واقعا داعش در افغانستان است؟ و آیا این پروژۀ از بیرون تمویل شده نسخه موفق در افغانستان خواهد بود؟ نقش طالبان در تمویل و تقویت داعش چگونه است و چطور می توان داعشی را با حضور طالبان، پذیرفت؟
ادامه مطلب
در حال حاضر واشنگتن و تهران اهداف مشترکی دارند و و به طور فزاینده، نگران تلاش های تهاجمی جمهوری آذربایجان برای تحمیل یکجانبه صلح در منطقه هستند. آمریکا حملات آذربایجان به ارمنستان را محکوم کرد و نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، در حمایت از ارمنستان، به ایروان سفر کرد. ایران نیز به نوبه خود از ارمنستان دفاع و در شهر مرزی کاپان کنسولگری افتتاح کرد که یک حرکت نمادین برای نشان دادن حمایت از حاکمیت ارمنستان در قلمرو مورد ادعای جمهوری آذربایجان است. بدین ترتیب، برای مقامات ایالات متحده بهتر است پیش از شتاب در حمایت قوی و بی قید و شرط از جمهوری آذربایجان، پیچیدگی های درگیری ها در منطقه را در نظر بگیرند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عادی سازی روابط با آذربایجان برای رژیم صهیونیستی به معنای حضور پررنگ تر در خاک این کشور و فروش تسلیحات بیشتر به آن نیز هست و چنین موقعیتی در نزدیکی مرزهای ایران همواره جزء برنامه های راهبردی رژیم صهیونیستی بوده و می تواند برگ برنده های همچون جاسوسی و رصد دائم و اقدامات فوری علیه جمهوری اسلامی، در زمان های مقتضی را نصیب این رژیم کند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ای کاش آقایان یک بار زور و بازویشان را خرج باکو کنند و کوتوله متوهم باکو را سر جایش بنشانند. شک نکنید فتنه علیف که بخشی از سرزمین های تاریخی ایران را اشغال کرده با یک بار برخورد قاطع برای همیشه تمام می‌شود. پس از آن باید با کمک حسینیون، تالش ها، لزگی ها، تات ها و سایر شیعیان مظلوم آذربایجان هویت جعلی که برای مردمان این دیار تراشیده شده را اصلاح کرد و باکو را به متحد وفادار ایران مبدل کرد. مشابه همان کاری که در لبنان و فلسطین و عراق و سوریه و یمن انجام شد.
ادامه مطلب
رئیس جمهوری منتخب در مواجهه با کشوری عمیقاً تقسیم شده، اکنون لحن دوره ای چهار ساله را تعیین می کند که در ژانویه ۲۰۲۳ آغاز می شود. او در سخنرانی پیروزی خود، وعده ایجاد یک دولت مدنی، فراگیر، آشتی جویانه و سبز را داد و با دعوت به همبستگی، تضاد شدیدی با لفاظی تفرقه‌انگیز سلف خود ارائه داد.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: به نظر می رسد درسی که پوتین و شی برای بقیه بشریت آماده کرده بودند علی الحساب منتفی شده است. آقای شی هم دیگر صحبتی از حمله نظامی و تصرف قهری تایوان نمی کند.
ادامه مطلب
معصومه زمانیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در توسعه دعاوی ماهوی، ما همچنین به بررسی همه حوزه های حقوق بین الملل می پردازیم تا مجموعه ای منسجم از استدلال های تفسیری را ایجاد کنیم. در واقع، به‌جای تقسیم‌بندی حقوق بین‌الملل، به دنبال ادغام آن هستیم و به جای جستجوی نهادهای قانونی جدید برای حل مشکلات جدید، به دنبال استفاده از قوانین موجود هستیم.
ادامه مطلب
احمد کاظمی در نوشتاری برای دیپلماسی ایرانی تاکید می کند که اظهارات علی اف در اجلاس سران کشورهای باصطلاح ترک زبان در سمرقند در خصوص وضعیت آذری های ایران از یک سو نشان می دهد که اولا بر خلاف ادعاهای گذشته و دوست مآبانه دولت باکو ، تمامی فعالیت ها و تبلیغات تجزیه طلبانه ضد ایرانی در جمهوری آذربایجان با هماهنگی و حمایت کامل دولت باکو بوده است و در این خصوص دولت و مقامات باکو، مسئولیت حقوقی و کیفری دارند. دوما علی اف با آگاهی از خصومت آمریکا و رژیم صهیونیستی با مردم ایران و تمایل آنها به ایجاد حرکت های تجزیه طلبانه در ایران ، تلاش دارد با طرح باصطلاح مساله آذری های ایران غرب را مجاب سازد که نگذارند وی به سرنوشتی شبیه صدام حسین (که سودای تجزیه ایران را داشت) و معمر قذافی دچار شود.
ادامه مطلب
توماس فریدمن در یادداشتی می نویسد: شاید مهمترین پدیده چینِ تحت رهبری شی جین پینگ باشد که من آن را چکزیت (Chexit) نامیده‌ام. به باور من چکزیت، پایانی بر چهار دهه تلاش برای ادغام پایدار اقتصاد چین با غرب بود.در سال ۲۰۱۸ زمانی که در چین بودم و با شخصیت های تجاری و دولتی صحبت می کردم، طعم این موضوع را چشیدم. زمانی که من رویه‌های تجاری ناعادلانه چین را مطرح کردم، واکنش به این شکل بود: «شما متوجه می‌شوید که شما آمریکایی‌ها خیلی دیر کرده‌اید؟
ادامه مطلب