آسیا و آفریقا

همکاری نظامی بحرین و پاکستان پس از توافق ریاض و اسلام‌آباد

تنها قدرت اتمی جهان اسلام در برابر تنها قدرت اتمی خاورمیانه

هدف اصلی کشورهای عربی از تقویت روابط دفاعی با پاکستان، ایجاد نوعی بازدارندگی در برابر اسرائیل است. اسرائیل به عنوان تنها قدرت هسته‌ای در خاورمیانه، پس از هفتم اکتبر سیاست‌های تهاجمی‌تری را در منطقه در پیش گرفته و این مساله نگرانی بسیاری از کشورهای عربی را برانگیخته است. از سوی دیگر، پاکستان به عنوان قدرت اتمی جهان اسلام، می‌تواند به عنوان وزنه‌ای مهم در معادلات بازدارندگی منطقه‌ای ایفای نقش کند و این همان نقطه‌ای است که همکاری‌های اخیر را معنادار می‌سازد.

ادامه مطلب

آغاز جنگ سرد دوم در سایه اژدها

رژه پکن یا بازتعریف یالتای آسیایی

سعید جمشیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رژه پکن در ۲۰۲۵، مانند یالتا در ۱۹۴۵، به نظر می‌رسد اتحادهای جدیدی را در زمانی تعریف کرد که بن‌بست در اوکراین و انزواگرایی آمریکا در دوره دوم ترامپ، فضا را برای بازآرایی ژئوپلیتیکی فراهم کرده است.

ادامه مطلب

فساد، تکنولوژی و خشم

شورش‌های آسیایی و پدیده‌های جهانی

سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آشوب گسترده، پای ارتش را به میان کشید. نخست‌وزیر و تیم او برکنار، و خانم کرکی، به عنوان نخست‌وزیر موقت منصوب شد و روند اصلاحات در ساختارها و روش‌ها آغاز شد

ادامه مطلب

امیدی به دوری روسیه از منطقه

امیدهای لرزان صلح آذربایجان و ارمنستان در زنگزور

دولت ترامپ نیز با انگیزه‌های سیاسی و اقتصادی از توافق حمایت می‌کند. اما موفقیت این چارچوب به توان واشینگتن در اجرای پروژه‌ها و همکاری با ترکیه و اتحادیه اروپا وابسته است. اروپا سرمایه‌گذاری بیشتری در قفقاز جنوبی دارد و بدون نقش فعال آن، صلح پایدار نخواهد بود. در مقابل، مسکو و تهران که منافع ژئوپلیتیک خود را در خطر می‌بینند، می‌کوشند مانع شوند.

ادامه مطلب

افغانستان و معادلات پییچده

بگرام؛ آزمون دشوار طالبان

محمد‌حسین عمادی می نویسد: پایگاه بگرام، پس از سال‌ها نمادی از اشغال و حضور نظامی خارجی (شوروی و آمریکا) در افغانستان، حالا به میدان آزمونی سرنوشت‌ساز برای طالبان تبدیل شده است. خواست آمریکا برای بازپس‌گیری آن، هرچند از نظر ظاهری یک زورگویی و امر نظامی و تدارکاتی است، اما در باطن آزمونی برای تعیین مواضع ایدئولوژیک طالبان، تبیین ماهیت روابط بین‌المللی‌شان و استراتژی‌شان در مواجهه با قدرت‌های بزرگ ترسیم می‌کند، مواجهه‌ای که تیم رهبری طالبان تاکنون از آن پرهیز کرده است.

ادامه مطلب

تقابل تازه بر سر بگرام

از تهدیدهای ترامپ تا پاسخ صریح طالبان

در روزهای اخیر، کشمکش بر سر پایگاه هوایی بگرام دوباره به صدر اخبار بازگشته است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، در دو نوبت متوالی و به فاصله چند روز، خواستار بازپس‌گیری این پایگاه شده و حتی تهدید کرده است که در صورت امتناع طالبان، «اتفاقات بدی» در پیش خواهد بود.

ادامه مطلب

بن‌بست اجماع و تداوم بی‌ثباتی

افغانستان در میان رقابت قدرت‌ها

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اختلافات ایدئولوژیک و مذهبی میان بازیگران منطقه‌ای، ظرفیت ایجاد یک اجماع واقعی را به‌شدت کاهش داده است. هیچ بازیگری حاضر نیست منافع حیاتی خود را در افغانستان فدای یک توافق منطقه‌ای کند.

ادامه مطلب

رقبای جدید با قدرت به میدان آمده‌اند

پایان سلطه مطلق جهانی امریکا

سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در نهایت، داده‌ها و روندهای جاری نشان می‌دهند که آمریکا دیگر قادر به حفظ سلطه مطلق جهانی نیست و برای جلوگیری از انزوای ژئوپولیتیکی بیشتر، باید مدل‌های سنتی همکاری و ائتلاف‌سازی را بازتعریف کند.

ادامه مطلب

جنگ ۱۲ روزه و پیامدهای آن برای روابط تهران ـ دهلی‌نو

جایگاه هند در راهبرد «نگاه به شرق» جمهوری اسلامی ایران

حسام‌الدین حجت‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: درگیری نظامی مجدد جمهوری اسلامی ایران و صهیونیست‌ها شاید هند را مجبور به موضع‌گیری روشن‌تری کند که نتیجه آن، می‌تواند به دوری این کشور از یکی از طرفین منازعه (به احتمال زیاد، جمهوری اسلامی ایران) در کوتاه مدت منجر شود، از این منظر، نمی‌توان روی هند به مثابه یک قدرت‌ نوظهور آسیایی و بین‌المللی در چارچوب راهبرد «نگاه به شرق» حساب ویژه باز کرد.

ادامه مطلب

تحلیل تحولات سیاسی نپال در پرتو نقش نسل جوان

خیزش نسل زد در نپال؛ انقلاب شبکه‌ای یا تحول گذرا؟

 محسن شریف خدائی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد:در سپتامبر ۲۰۲۵، نپال شاهد یکی از مهم‌ترین تحولات سیاسی خود پس از لغو سلطنت در سال ۲۰۰۸ بود. خیزش گسترده نسل جوان علیه فساد، خویشاوندسالاری و ناکارآمدی دولت، به استعفای نخست‌وزیر کی‌پی شرما اُلی انجامید و ارتش را به صحنه داخلی کشاند. این رخداد که با عنوان "انقلاب نسل زد" شناخته می‌شود، نه‌تنها ساختار قدرت داخلی را دگرگون کرد، بلکه موازنه منطقه‌ای میان هند، چین و آمریکا را نیز تحت تأثیر قرار داد. اما آیا این تحول را می‌توان یک انقلاب واقعی دانست؟ یا صرفاً یک خیزش اعتراضی گذرا در عصر دیجیتال بود؟

ادامه مطلب