پس از نزدیک به دو سال تاخیر، ایران و چین روز شنبه ۲۷ مارس در جریان سفر وانگ یی وزیر امور خارجه پکن به تهران توافق جامع ۲۵ ساله همکاری اقتصادی، سیاسی و فرهنگی امضا کردند. این رویداد هم در داخل ایران و هم در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفت و با جنجال زیادی همراه شد. در حقیقت، اگرچه در این مرحله ارزیابی تاثیر اقتصادی توافق دشوار است، اما به نظر می رسد که موقعیت منطقه ای ایران را بهبود بخشیده.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: چین دست کم با ۷۸ کشور جهان سند راهبردی و استراتژیک امضا کرده و در هیچ کدام آنها همانند ایران تا این اندازه جنجال بر سر امضای سند به راه نیفتاده است. چین در همین سطح با امارات متحده عربی و عربستان سعودی، اسپانیا، انگلیس، آلمان و در سطحی بالاتر با چین و عراق و ترکیه و برزیل و آفریقای جنوبی و ده ها کشور دیگر سند همکاری امضا کرده اما در هیچ کدام جنجالی به پا نشده است.
ادامه مطلب
محسن کشوریان آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فکار عمومی ایران و رسانه ها باید بدانند که مشارکت راهبردی، همکاری، ائتلاف و اتحاد امری طبیعی در عرصه روابط بین الملل است و بازیگران مختلف در هزاران طرح همکاری، مشارکت، ائتلاف و اتحاد در حال همکاری هستند، لازمه پویای اقتصادی و سیاسی و توسعه قدرت در ابعاد مختلف، همکاری های از این دسته هاست.
ادامه مطلب
عباس خمارباغی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیوستن جمهوری اسلامی ایران به "اتحادیه اقتصادی اوراسیا" در شرایطی که ایالات متحده آمریکا محدودیت های یک جانبه بسیاری علیه ایران اعمال کرده که به کاهش صادرات نفت ایران منجر شده است، می تواند برای کشورمان در حوزه تعاملات اقتصادی فرصت حائز اهمیتی را به وجود آورد.
ادامه مطلب
اروپا و آمریکا در مورد سه چیز خیال باطل دارند: ۱- خیال می‌کنند که می‌توانند با زمانبندی خود و با توجه به شرایط خود به توافق با ایران برسند. ۲- خیال می کنند می توانند ایران را به طمع مذاکره و حل و فصل توافق هسته‌ای از چین دور و سپس منزوی کنند. ۳- خیال می کنند که می توانند ایران را فریب دهند و با تطمیع مهارش کنند و چین را منزوی کنند و روسیه را با حل و فصل جزئی مسائل از جمله با شروط مبتنی بر چانه زنی بر سر نقش ایران و هم پیمانانش، به ویژه در سوریه سرگرم کنند.
ادامه مطلب
وی سپس به سوالات خبرنگاران پرداخت و درباره نشست فردای وین گفت: آنچه قرار است فردا اتفاق بیفتد هیچ فرقی با کمیسیون های ادواری مشترک ۴+۱ ندارد. قرار بود این سفر در اواخر اسفند برگزار شود اما به دلیل برخی مسائل از جمله تنظیم زمان برگزاری نشست تا فردا به تعویق افتاد. موضوع این نشست قرار است بحث تحریم های ظالمانه امریکا علیه ایران است. فردا معلوم خواهد شد که آیا ۴+۱ می تواند نظرات ایران را تامین کند یا خیر.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توافق راهبردی ایران و چین را می‌توان یک ضرورت اساسی و یک سیاستگذاری راهبردی برای تغییر مسیر و کاهش فشارهای بین‌المللی علیه ایران دانست در صورتی که هم اکنون اجرایی شده و به لغو یا کاهش تحریم‌های ضد ایرانی موکول نشود.
ادامه مطلب
در حال حاضر، چین دومین شریک بزرگ تجاری ترکیه است. ورود سرمایه از چین سهم عمده ای در تثبیت ارزش لیر ترکیه داشته است که شدیدا تحت فشار قرار داشت. پکن در سال ۲۰۱۸ به ترکیه ۶/۳ میلیارد دلار وام اعطا کرد و در سال ۲۰۱۹، بانک مرکزی چین برای حمایت از لیر، وام کوتاه مدت یک میلیارد دلاری به ترکیه داد. ورود چنین حجمی از سرمایه به ترکیه، این کشور را از مراجعت به صندوق بین المللی پول که اعطای کمک را مشروط به انجام اصلاحات مربوطه می کند بی نیاز کرد. چین اکثرا در زیرساخت های استراتژیک ترکیه سرمایه گذاری می کند که تأمین مالی چنین پروژه های بزرگی در بازارهای بین المللی سرمایه به طور فزاینده ای برای آنکارا دشوار شده است. در همین رابطه، پکن سومین بندر بزرگ کانتینر در ترکیه را، یعنی بندر کومپورت در نزدیکی استانبول را خریداری کرده است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک جهت گیری حد متوسط برای این توافق این است که نه آن را راهی برای رسیدن ایران به بهشت برین دانست و نه به طور کامل روابط اقتصادی ایران و چین را نفی کرد. نباید این توافق را نباید توافقی استعماری مانند ترکمنچای تشبیه کرد. چنین همانند سایر کشورهای جهان می تواند روابط دوستانه ای با ایران داشته باشد و در بخشی از اقتصاد ایران حضور داشته باشد.
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قرارداد تهران و پکن اهرم فشاری برای مشخص شدن زودتر تکلیف برجام شده است و باید دید در این بازی که نقش میانجیگری آن را اروپایی ها بازی می کنند، شرایط به کدام سمت حرکت خواهد کرد.
ادامه مطلب