مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عضویت ایران در سازمان شانگهای می تواند به اتصال کریدورهای شمال و جنوب منجر شود که عامل مهمی در قدرت منطقه و تحت تسلط گرفتن مسیرهای مهم در این قاره است.
ادامه مطلب
اخیرا ابراهیم رئیسی گفت: «جهان وارد دوره جدیدی شده است. هژمونی و یکجانبه گرایی شکست خورده و به سود توزیع مجدد قدرت در کشورهای مستقل در حال تغییر است.» بی شک ایران خود را کشوری می بیند که از این توزیع مجدد قدرت می تواند سود ببرد و سهمی از آن داشته باشد. برای همین تلاش خواهد کرد تا آنجا که توان دارد بیشترین سهم را از این توزیع قدرت از آن خود کند.
ادامه مطلب
بهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هنگامی که تغیر در روش های جنگ ایجاد شود، مدل جنگ جدیدی ظهور خواهد یافت. بنابراین استفاده از سلاح های خودکار در میدان جنگ نه تنها امنیت و کنترل تسلیحات بین المللی را با چالش های جدی رو به رو خواهد کرد، بلکه ممکن است مجموعه از مسائل حقوقی را به همراه داشته باشد که شایسته توجهات بیشتری است.
ادامه مطلب
رامین آریان راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رهبران کاخ‌سفید سال‌هاست که به بیماری متحدکشی مبتلا هستند. آمریکا با حمایت از گرجستان در سال ۲۰۰۸، تفلیس را به جنگ با روسیه تشویق کرد اما از قوای گرجستان هیچ پشتیبانی به عمل نیاورد. اگرچه گرجستان بیشترین نیروهای نظامی را به کمک آمریکا در جنگ عراق فرستاد اما به هنگام نیاز آمریکا پشت متحد خود را خالی کرد. روسیه با یک حمله برق‌آسا و پنج‌روزه خاک گرجستان را به توبره کشید و دو منطقه اوستیای جنوبی و آبخازیا را جدا کرد و استقلال آن دو را به رسمیت شناخت. چشمان مردم گرجستان از اشک در غم جدایی خاک کشورشان خشکید اما نیروهای آمریکایی نیامدند که نیامدند. عدم‌حمایت آمریکا از متحدین خود تنها محدود به گرجستان مظلوم نیست، بلکه محمدرضای پهلوی، شاه پیشین ایران، محمد حسنی مبارک، رئیس‌جمهوری مخلوع مصر، فردیناند مارکوس، رئیس سابق دولت فیلیپین (۱۹۵۶)، جعفر النمیری، رئیس‌جمهوری پیشین سودان (۱۹۸۶) و زین‌العابدین بن علی، رئیس‌جمهوری تونس نیز که در خوش‌خدمتی به آمریکا سنگ تمام گذاشته بودند نمونه‌هایی از قربانیان سندروم متحدکشی کاخ‌سفید‌نشینان هستند.
ادامه مطلب
به زودی، دیدار سه جانبه وزیران امور خارجه ترکیه، ایران و آذربایجان در تهران برگزار خواهد شد. انتظار می رود که طرفین برای حل و فصل وضعیت کنونی تلاش کنند، زیرا هیچ یک از طرفین برای آغاز جنگ جدید آمادگی ندارد و تعداد زیادی پروژه های مشترک و سودمند مطرح است.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در گفت وگو با دیپلماسی ضمن تاکید بر این نکته که جمهوری آذربایجان به گروگان تمام عیاری برای سیاست های ترکیه بدل شده، پیرامون اقدامات خصمانه باکو علیه تهران بر این باور است: جمهوری اسلامی ایران حدود پنج سال است که با سیاست فشار حداکثری ایالات متحده آمریکا و تحریم‌های بی‌سابقه این کشور دست و پنچه نرم می کند. اگر جمهوری آذربایجان ادعای حسن همجواری را دارد باید درک کند که در وضعیت نابه سامان اقتصادی و معیشتی فعلی ما، جمهوری اسلامی ایران به شدت به مناسبات تجاری، ترانزیتی، حمل و نقل جاده ای، ریلی، دریایی، هوایی و صادرات کالا به همسایگان خود مانند ارمنستان نیازمند است تا بتواند روابط اقتصادی خود را در کوران این تحریم ها حفظ کند. در صورتی که حتی اگر جمهوری آذربایجان و شخص الهام علی اف از آمریکا و اسرائیل دستور نگرفته باشند که مناسبات ترانزیتی و حمل و نقل کالایی ما با ارمنستان را قطع کنند، ولی به طور ضمنی این اقدام باکو برای دستگیری رانندگانی ایران چیزی جز خوش خدمتی و کمک به تاثیر بیشتر تحریم های مخرب آمریکا علیه اقتصاد و معیشت ایران نیست.
ادامه مطلب
براهما چلانی، استاد مطالعات راهبردی مرکز تحقیقات سیاست گذاری در دهلی نو، می گوید: «اتحاد آکوس به دور از تأثیر بر مشارکت هند و فرانسه، به احتمال زیاد آن را تقویت می کند، زیرا این نزدیک شدن کشورهای انگلیسی زبان باعث تشویق کشورهای غیر انگلیسی زبان برای ایجاد مشارکت نزدیکتر می شود.»
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نگرانی دولت ترامپ بیشتر از بابت بزرگ شدن اقتصاد چین بود، اما دولت بایدن علاوه بر مساله اقتصاد نگرانی هایی را نیز از بابات افزایش قدرت منطقه ای چین دارد، به‌نظر می‌رسد که دولت جو بایدن استراتژی هوشمندانه‌تری را در راستای مهار چین به‌کارگرفته و اقدام به تجهیز کشوری کرده که عضو سازمان همکاری‌های شانگهای نیست و از دیدگاه ژئوپولتیک نیز استرالیا در دریا محصور است که این مسئله مزیتی را که جزیره بودن انگلیس در طول تاریخ و در زمان جنگ جهانی دوم برای این کشور ایجاد کرد برای استرالیا ایجاد می‌کند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیر تحولات پس از پایان جنگ ۴۴ روزه ارمنستان و آذربایجان و نحوه نقش آفرینی برخی کشورهای همسایه به خصوص ترکیه، روسیه و رژیم صهیونیستی نشان می دهد همه این کشورها برای تامین منافع خود طرح های بلندمدتی را در دست اجرا دارند که برخی از آنها با منافع امنیتی، سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران تضاد جدی داشته و برای کشور مشکلات طولانی مدتی را ایجاد خواهند کرد.
ادامه مطلب
اگر بایدن می‌خواهد خروجش از افغانستان در تاریخ به عنوان یک تصمیم پسندیده در حوزه سیاست خارجی ثبت شود باید با این شکست دیپلماتیک مواجه شود و رویکردی سختگیرانه‌تر و واقع‌بینانه‌تری را در برابر طالبان به‌کار گیرد. این کار تنها راه پیشگیری از پیدایش دوباره کانون جهانی تروریست‌ها است.
ادامه مطلب