آسیا و آفریقا - آرشیو

از نفوذ به آسیای میانه تا تلاش برای تعریف نظم جدید

سرنوشت ترکیه و سازمان کشورهای ترک به کجا می‌رسد؟

احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نتیجه جنگ در قره باغ کوهستانی (آرتساخ) در سال ۲۰۲۰ واقعیت جدیدی را در قفقاز جنوبی به وجود آورد و توازن قوا را به نفع ترکیه و باکو تغییر داد. در نتیجه ادغام و همگرایی بیشتر دولت‌های عضو سازمان کشورهای ترک تسهیل شد. این سازمان هم اکنون از قابلیت قابل توجهی در عرصه ژئوپلیتیک برای مهار نفوذ روسیه و ایران برخوردار است. علاوه براین، امکان ایجاد یک ناتوی ترکی در منطقه، با هدف محاصره روسیه و تهدید چین و ایران با مشارکت ترکیه و کشورهای قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی وجود دارد که نتیجه آن به نفع اتحادیه اروپا و ایالات متحده خواهد بود.  

ادامه مطلب

فراموشی کمک‌های ایرانی

جمهوری آذربایجان نمک‌نشناسی نکند!

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: جمهوری آذربایجان سالهاست که به تحریف وقایع تاریخی در کتابهای درسی در تمام سطوح دبستان تا دانشگاه و آکادمی، نسبت به مصادره شخصیتهای علمی و فرهنگی و ادبی و نیز شهرهای تاریخی ایران اقدام می کند.

ادامه مطلب

واکاوی امضای توافقنامه همکاری‌های جامع راهبردی ایران و روسیه

تهران و سیاست خارجی چندبُرداری

احمد وخشتیه در گفت وگویی باور دارد که پوتین، رئیس‌جمهور روسیه است و سعی می‌کند که اهداف و منافع کشورش را محقق می‌کند. او قطعا به ایرانی این تضمین را نداده که منافع تهران را تحت هر شرایطی تأمین کند. اتفاقا امضای موافقت‌نامه همکاری‌های جامع هم در همین راستاست که روسیه بتواند از ظرفیت ایران برای موازنه سازی در برابر غرب استفاده کند. پس به جای انتقاد از سیاست خارجی مسکو باید آسیب‌شناسی روی دیپلماسی ایران داشته باشیم.

ادامه مطلب

ظرافت دیپلماسی توازن بخش جمهوری اسلامی ایران

امضای معاهده با روسیه از این بابت باارزش است

سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر آقای رئیس جمهور به تاجیکستان و روسیه و عقد قراردادهای راهبردی با آنان و همزمان گفت‌وگوی مسئولین دیپلماسی با کشورهای اروپائی در ژنو در دستور کار است و طبعا مجموعه اینها در راستای وزین کردن قدرت دیپلماسی در برابر آمریکای دوران ترامپ انجام می شود که منطق رفتاری خود را داراست.

ادامه مطلب

از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴

روابط ایران و هند در دوره مانموهان سینگ

پریسا پارسا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این دوره هند و ایران در زمینه های متعددی از جمله مسائل سیاسی، منطقه ای، اقتصادی، انرژی، کریدورهای ارتباطی و بازرگانی، همکاری های محدودی در زیر سایه عوامل واگرا انجام دادند

ادامه مطلب

مانورهای تازه دهلی نو چه تفسیری دارد؟

هند همگام با امریکا در افغانستان پسا ترامپ

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هند در تلاش است تا با استفاده از موقعیت پیش آمده، با استفاده از همراهی امریکای تحت رهبری ترامپ که به شدت به چین می تازد و واکنش تندی بر ناملایمت های منطقه پس از خروج امریکا دارد، بهره‌برداری چند منظوره ای کند.

ادامه مطلب

نیروهای غیر دولتی در بحران های بین المللی نقش دارند

تاملی بر بحران های دیپلماتیک ایران و جمهوری آذربایجان

رامین فرهودی زرنق در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در هم تنیدگی روابط منطقه ای ایران و روسیه در نقطه اتصال جمهوری آذربایجان از طریق کریدور شمال – جنوب و منافع غرب در سواحل خزر با مرکزیت قفقاز جنوبی موجب شده است تا برخی برنامه های خصمانه آنان توسط بازیگران داخلی هر دو کشور به شکلی خزنده دنبال شود؛ به عبارتی دیگر هر دو دولت باید از نفوذ خارجی در ساز و کارهای روابط دو جانبه احساس خطر داشته باشند.

ادامه مطلب

نگاهی به رابطه دیپلماتیک تهران با مسکو پیش از سفر پزشکیان به روسیه و در دولت دوم ترامپ

دیگر خبری از دیپلماسی یکسویه نخواهد بود

نعمت الله ایزدی در گفت وکویی باور دارد که، اکنون آقای پزشکیان در آستانه روی کار آمدن دونالد ترامپ قرار است به روسیه سفر کند، بهترین فرصت است که این موافقتنامه جامع همکاری‌ها با طرف روس امضا شود تا ضمن استفاده از ظرفیت‌های مناسبات با مسکو و همچنین اعتمادزایی برای روسیه، بتوان با دست پرتری در مقابل دولت ترامپ مذاکرات را پیش برد./

ادامه مطلب

همه آنچه باید درباره این کشور سرسبز بدانید

نگاهی به بنگلادش

شوجان پرویز در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سراسر کشور تقریبا ۲۳۰ رودخانه وجود دارد. شهر چیتاگونگ پایتخت تجاری است و بنادر متعدد دارد. در کوه های Bandarban, Sylhet,Rangamati عشایر زندگی می کنند. Srimangal (سریمانگال) پایتخت چای است. در شمال کشور منابع گاز نیز قرار دارد. 

ادامه مطلب

افزایش گرسنگان در جهان

برای این فراموش شدگان هم فکری بکنید

سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: در مورد دلائل گوناگون افزایش گرسنگان در جهان بحث‌های مختلفی شده و می‌شود. اما در میان آن دلائل تغییرات آب و هوائی که دگرگونی در زندگی میلیون‌ها انسان شده، سیاست‌های نادرست اقتصادی و از زاویه روابط بین‌المللی، منازعات مسلحانه پیشین جلب توجه می‌کند. منازعات مسلحانه در حال حاضر، یکی از اصلی‌ترین دلائل گسترش گرسنگی است. در دهه گذشته و بیشترین منازعات در داخل کشورها و نه بین کشورها رخ داده و جنگ‌های داخلی که عمدتاً عناصر خارجی و داخلی در آنها درگیر بوده‌اند به جابجائی انسان‌ها از سرزمین‌های اصلی خود و به هم خوردن سامانه زندگی و به دنبال آن به گرسنگی انجامیده است. شورای امنیت در قطعنامه مهم و قابل توجه ۲۴۱۷ به رابطه بین منازعات و گرسنگی و عدم امنیت غذایی پرداخته که در خور دقت می‌باشد .

ادامه مطلب