صبح پنجشنبه حسین امیرعبداللهیان و فیصل بن فرحان، وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در پکن به صورت حضوری دیدار و گفت‌وگو کردند. دو طرف با تأکید بر ازسرگیری رسمی روابط دوجانبه، گام‌های اجرائی در مسیر بازگشایی سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌های دو کشور را مورد گفت‌وگو و تبادل نظر قرار داده و درخصوص برخی از موضوعات روابط دوجانبه گفت‌وگو و تبادل نظر داشتند.
ادامه مطلب
دستگیری، پرچسب‌زنی، احضارهای پی‌درپی سفیر، اخراج دیپلمات‌های ایرانی و از همه مهم‌‌تر موج‌سواری سیاسی، دیپلماتیک، رسانه‌ای و امنیتی علیه تهران حکایت از آن دارد که باکو بر مدار سوء‌محاسبه حرکت می‌کند؛ حال اینکه سوء‌محاسبه‌های جمهوری آذربایجان تا کجا ادامه دارد و مهم‌‌تر از همه چه تبعاتی را برای این کشور و کل منطقه قفقاز به دنبال دارد؟ سؤالاتی است که از زوایای مختلف می‌توان به آن ورود کرد.
ادامه مطلب
سید محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: نام چندین فرد، در روابط بین‌المللی بیشترین بسآمد را داشت. پوتین، زلنسکی، بایدن و شی. پوتین رئیس‌جمهوری روسیه، شاید مطرح‌ترین بود. غرب کوشید که جنگ اوکراین را به سطح فردی تقلیل دهد و از جنگ پوتین بنامد. زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین، هم به لحاظ مهارت‌های فردی و هم به لحاظ موقعیت و البته طراحی‌های رسانه‌ای که بسیار حائز اهمیت بود، مطرح شد. بایدن نیز سعی کرد به عنوان رهبر جهان غرب، خود را مطرح کند. اما شاید درخورتوجه‌ترین، شی، رئیس‌جمهوری چین بود که با برگزاری کنگره حزب کمونیست، نه فقط در داخل سیستم چین، بلکه در سطح جهانی به عنوان شخصیتی موثر مطرح شد. ذکر نام این افراد به معنای کم‌توجهی به دیگران نیست. اما این چند نفر در سطح جهانی، فضای رسانه‌ای را به خود اختصاص دادند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حیرت آور است که ما در برابر دیوانگی های آمریکا و سعودی و اسرائیل اقدامات کم و بیش متناسب نشان می دهیم و آنها را متوجه هزینه های خطرناک تندروی هایشان کرده و کشورهایی بسیار قدرتمندتر از باکوی ضعیف را با واکنش های متناسب و منطقی سرجایشان نشانده ایم یا آنها را وادار به توافق با خود می کنیم؛ اما در برابر باکو تا این حد دست به عصا هستیم. اتفاقا واکنش متناسب در برابر حماقت های علیف است که سایه جنگ و درگیری را از قفقاز دور می کند. علیف به هیچ عنوان قصد توافق و همراهی با ایران را ندارد، در آغوش ارباب اسرائیلی غرق شده و فقط یک سیلی هشداردهنده کوچک برای بیدار کردن او از خواب و شناساندن حد و مرزش به او کافی است.
ادامه مطلب
احمد وخشیته در گفت وگویی تاکید دارد که می‌توان انتظار داشت که فروش و ارسال جنگنده سوخو از سوی روسیه به ایران عملیاتی شود، اما چون اگر این اتفاق روی دهد، اسکادران هوایی ایران دچار تحول جدی خواهد شد، طبیعتا روسیه هم انتظار دارد که این جنگنده‌ها در راستای افزایش تنش مورد استفاده قرار نگیرد؛ لذا این رفتار تهران است که تعیین می‌کند روسیه می‌تواند جنگنده‌ای به ایران بدهد یا نه.
ادامه مطلب
خانواده گاندی در شکل‌دهی به سیاست‌های اخیر هند مؤثر بوده است. او نوه اولین نخست وزیر هند، جواهر لعل نهرو است. مادربزرگش ایندیرا گاندی و پدرش راجیو گاندی نیز این پست را بر عهده داشتند. نارندرا مودی از حزب ملی گرای هندو BJP از سال ۲۰۱۴ نخست وزیر بوده است. راهول گاندی یکی از آخرین و برجسته ترین سیاستمداران مخالف نخست وزیر است.
ادامه مطلب
نیما عظیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همزمان با نوروز و تشدید مناقشات ژئوپلیتیکی قفقاز، پانترکیسم نیز به تبلیغات تمامْ پوپولیستی خود شدت داده و فرصت غنیمت شمرده اند تا «از این نمد نیز کلاهی برای خود بدوزند»؛ احساسات و افکارِ قشر خاکستری جامعه را نشانه گرفته اند تا در این اوضاع خطیرمنطقه ای، رنگی ضدایرانی و ضدفرهنگی به روی آن بپاشند! باری! از لاطائلات و گزافه گویی های ایران‌ستیزانه آنان، همچون جعلی خواندن استوانه کورش بزرگ (منشور حقوق بشر) بگیرید تا گزافه‌سخن‌هایی درخصوص آرامگاه پادشاه ایرانی در پاسارگاد، تا برسید به تکرار ادعایی پوچ و ازسر بی دانشی، ادعایی سخیف که در قالب غیابِ نامِ کورش در شاهنامه مطرح می کنند! اما همه این تحرکات، تجاوز به فرهنگ ایران و با هدفِ برهم زدنِ اتحاد و یک‌پارچگی ملتِ ایران، در این روزهای خطیر و حساس است.
ادامه مطلب
در حالی که غرب که بیش از آنکه پوتین پیش بینی کرده بود متحد شده است به حمایت نظامی، اقتصادی و سیاسی از اوکراین می پردازد، شی مخفیانه هر آنچه می تواند به متحدش اعطا می کند، چون قرار نیست غرب پیروز میدان باشد و جبهه روسیه و چین شکست بخورد. حتی اگر در این جبهه چین طرفی از جنگ اوکراین نباشد.
ادامه مطلب
فرشاد عادل در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دلایل متعددی وجود دارند که باکو را به عنصری مهم برای ایجاد فشار علیه ایران تبدیل کنند. نخست اینکه باکو ناچار است که برای حفظ موجودیت سیاسی خود روابط متشنجی با ایران داشته باشد؛ این استان سابق ایران و جمهوری سابق شوروی، دچار بحران هویت ملی است. چرا که در تمام طول تاریخ، این نقطه از زمین بخشی از ایران فرهنگی بوده است و در دوره‌ای کوتاه تر نیز به جغرافیای سیاسی روسی الحاق شد. اما در اتفاقی ناگهانی و پس از فروپاشی شوروی، در یک شب تبدیل به یک کشور شده است. و بنابراین ناچار است که برای حفظ موجودیت سیاسی خود از ایران فاصله بگیرد. چرا که هرگونه نزدیکی به ایران، به دلیل یکسانی فرهنگی و تاریخی دو کشور، به معنای حل شدن در ایران خواهد بود. بر همین اساس رژیم علیف به دلیل فقدان هویت ملی تصمیم به اخذ هویت پانترکیستی گرفته است.
ادامه مطلب
ناصر پورحسن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز چین شناسی دیگر نه یک تفنن و ابزار گردشگری است بلکه، برای قدرت پژوهشان و سیاستگذاران، ضرورتی گریز ناپذیر است. بخش عمده ای از مقالات نشریات تخصصی دنیا به کاوش درباره دلایل ظهور چین و نوع حکمرانی آن اختصاص می‌یابد. این گرایش حتی در بین ژورنالیست‌های معتبری چون توماس فریدمن ستون‌نویس معروف نیویورک تایمز نیز به یک دغدغه اصلی تبدیل شده است. وی در یکی از تحلیل‌های خود، از اصطلاح «چکزیت» (Chexit) استفاده کرده است. منظور وی از چگزیت، با اقتباس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (برگزیت) پایانی بر چهار دهه تلاش برای ادغام پایدار اقتصاد چین با جهان غرب است.
ادامه مطلب