نگاه ایرانی

آیا همچنان تنش‌ها «زیر خط جنگ» خواهد ماند؟

زنگ هشدار برای تنش تهران _واشنگتن

جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: شدت گرفتن جنگ در غزه و ترکش‌های آن تا دریای سرخ و تنگه باب‌المندب؛ سوریه و عراق، مدیریت تنش میان تهران و واشنگتن را در نگه داشت اوضاع «زیر خط جنگ» با تهدید روبرو کرده است. به نظر می‌رسد دو طرف به رغم خویشتنداری در افتادن به ورطه درگیری مستقیم، اما در برابر رخدادهای بسا غیر منتظره، مجبور به واکنش هستند. اگرچه هنوز به لفاظی‌های شبیه به رجز خوانی با یکدیگر اکتفا می‌کنند.

ادامه مطلب

پیمان صلح ابراهیم، استراتژی شکست خورده

نسل کشی غزه و زوال نظم غرب محور

سیدعباس عراقچی و نعمت اله مظفرپور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند که نسل کشی غزه قدرت نرم و جایگاه اخلاقی و سیاسی غرب به ویژه اروپا را شدیداً فرسایش داده و باعث گشایش های قابل توجه برای سایر قطب های قدرت از جمله چین، روسیه و قدرتهای میانی خواهد شد. غزه به امواج جدید ضد غرب گرایی دامن خواهد زد.

ادامه مطلب

نقدی به نگاه رو به شرق

درس‌هایی که ایران به چینی‌ها داد

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: نگاه به شرق در سیاست خارجی ایران، نگاهی دوستانه و صلح آمیز و توسعه گرا و انسانی است و آنی نیست و نمی تواند باشد که قدرت‌های بزرگ بدان می نگرند.

ادامه مطلب

نبردی که ویرانی به بار آورده است

جنگ اوکراین؛ از ویرانگری نامحدود تا قربانیان ناتمام

علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا در هزاره سوم بسیار تاسف بار است که صدها هزار انسان بی گناه قربانی عدم درایت سیاسی رهبران اوکراین و خوش بینی مضاعف روسیه در کسب موفقیت کوتاه مدت در جنگ با اوکراین می شوند. اینجا باید به جمله ای از آندری گرمیکو، وزیر امور خارجه شوروی سابق (بیش از ۳۸ وزارت) اشاره کرد که گفته بود سی سال مذاکره برای جلوگیری از یک روز جنگ ارزشمند است.

ادامه مطلب

جایگاه ما در شبکه به هم تنیده جهانی کجاست؟

بنیادی‌ترین نقصانِ سیاستِ خارجی ایران

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: به نظر می‌رسد در عرصۀ سیاسی، آن‌هایی که با ایران دوست هستند بیشتر سنت «دوری و دوستی» را برگزیده‌اند. Hedging و Leverage ایران بیشتر در مدارهای نظامی و در جهتِ بازدارندگی و با پشتوانۀ مکتب امنیتی و اندیشۀ Keeping enemies at bay است. به یک معنا، سیاست خارجی ایران، از Leverage نظامی و امنیتی بهره‌مند است و آن هم با احتیاط مدیریت می‌شود.

ادامه مطلب

رویکرد واشنگتن چیست

ابزارهای آمریکا برای پایان جنگ غزه

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توقف جنگ میان حماس و اسرائیل در زمره اهداف آمریکا نیست؛ دلیل اصلی هم این است که آمریکا با هدف اسرائیل یعنی نابودی حماس، حتی در شرایطی که آینده روابط فلسطین و اسرائیل هم مشخص نیست، موافق است. آمریکا حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی می‌شناسد که به زعم آنها یکی از نیروهای برهم زننده ثبات منطقه‌ای است و منافع اقتصادی و امنیتی آمریکا را تهدید می کند.

ادامه مطلب

حماس نابودشدنی نیست

اهمیت توافق آتش بس غزه

جمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل با تصور امکان نابودی حماس، بارها با توافق آتش‌بس در نوار غزه مخالفت کرد و تاکید بر بازگرداندن بدون قید و شرط اسرای اسرائیلی داشت. او تصور می کرد بدون دادن امتیاز، با عملیات نظامی گسترده هوایی و زمینی به اهداف خود دست می یابد و به دنبال پیروزی نظامی، پیروزی سیاسی هم حاصل می شود.

ادامه مطلب

کشوری کوچک که نقش مهمی ایفا کرد

شاهکار مالت در بحران غزه

سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: در این نشیب و فراز، کشور کوچک و جزیره‌ای مالت که مساحت اندکی از دریای مدیترانه را در اختیار دارد و به لحاظ فرهنگی بین دنیای عرب و غرب قرار دارد، نقشی قابل توجه ایفا کرد. همچنین فراز و فرود و بحث‌های مطرح شده در جلسه نه هزار و چهارصد و هفتاد و نهمین شورای امنیت که به صدور این قطعنامه منجب شد، در خور اعتناست.

ادامه مطلب

بحران همچنان ادامه دارد

خیانت روسیه به قره باغ؟

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: رئیس شورای اروپا در تاریخ مهر ماه ۱۴۰۲ با انتقاد از روسیه، ناتوانی این کشور در تامین امنیت و صلح برای قره‌باغ را خیانت به ارامنه دانست. بنا به اظهار وی روسیه می‌خواست در آنجا سرباز داشته باشد تا توافق صلح و امنیت را ضمانت کند، اما عملیات نظامی که توسط جمهوری آذربایجان در ماه سپتامبر ۲۰۲۳ انجام شد کوچکترین واکنشی را از سوی نیروهای صلحبان روسی در منطقه بر نیانگیخت.

ادامه مطلب

روابط تهران و بلگراد زیر ذره بین ناظران

آنچه ایران و صربستان را به هم علاقه‌مند می کند

سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از یک منظر این اقدامات و راه کارهای دولت های مدرن در جهت دیپلماسی سیاسی و روابط بین المللی امری عادی بنظر می رسد، اما در نگاه دیگر، هنگامی که سال ها مناسبات و روابط کشورها در عرصه بین الملل دچار سردی و منازعات جدی بوده است و در یک برهه زمانی، شرایط و اقتضایات منطقه ای و جهانی به گونه ای رقم می خورد که همین کشورها،تصمیم به ترمیم و بهبود روابط میان خود می گیرند، لاجرم در نگاه بسیاری از ناظران، تحلیلگران و سایر دولت ها به عنوان امری غیر عادی تعبیر می شود که در خصوص روند میان تهران و بلگراد چنین نگاهی وجود دارد.

ادامه مطلب