فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بگرام فراتر از یک پایگاه نظامی ساده است؛ مرکز ثقل بازی قدرتهای بزرگ، آزمون سیاستهای منطقهای و نماد نقطه تماس میان منافع ملی، امنیتی و سیاسی داخلی و بینالمللی است.
ادامه مطلب
یک دهه قبل، بنسلمان جوان و ماجراجو به عنوان ولیعهد عربستان سعودی، به همراه بنزاید، حاکم میانسال امارات، قطر را محاصره و بایکوت کرده و در جنگ با یمن شریک یکدیگر شدند. در آن زمان تصور اینکه ابوظبی و ریاض یک دهه بعد از شرکای استراتژیک به رقبای جدی منطقهای تبدیل شوند دشوار بود.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: قزاقستان از دههی نود میلادی روابط رسمی با اسرائیل را دارا بوده است و در حوزههایی چون فناوری آب و کشاورزی با شرکتهای اسرائیلی همکاری میکند. بنابراین پیوستن به پیمان ابراهیم به معنای آغاز رابطهای جدید نیست، بلکه بیشتر نوعی اعلان نمادین وفاداری دیپلماتیک است پیامی که هم به واشینگتن مخابره میشود و هم به بازیگران منطقهای: آستانه آماده است تا بخشی از معماری جدید نظم خاورمیانه باشد، بیآنکه از محور شرقی خود جدا شود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: رهبران واشینگتن و پکن، هوش مصنوعی را به عنوان یک فناوری مخرب میبینند که میتواند بخشهای مختلف اجتماعی را حتی بیشتر از رایانههای دیجیتال و اینترنت مختل کند.
ادامه مطلب
فرید زکریا در یادداشتی مینویسد: دونالد ترامپ عاشق بازیکردن با «قواعد چین» است. او ظاهراً شیفته قدرت شی جینپینگ است؛ قدرتی شخصی، متمرکز و مبتنی بر تصمیمگیریهای اختیاری. در دور دوم ریاست جمهوری، او تهدید به اعمال تعرفههای سراسری کرده، شخصاً در زنجیره تأمین نیمههادیها مداخله داشته، سهام دولتی در شرکت اینتل را خواستار شده، برای فروش تراشههای انویدیا به چین امتیازهای ویژه تعیین کرده (و پانزده درصد سهم برای دولت آمریکا برداشته) و در ماجرای فروش تیکتاک نقش «بانکدار» را بازی کرده است.
ادامه مطلب
لی جیانان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: قمار پرریسک تاکایچی در دامن زدن به تنشهای خارجی – به ویژه مسئله تایوان – نه تنها ناکامیهای داخلیاش را پنهان نمیکند، بلکه ژاپن را به سمت انزوای اقتصادی و بیثباتی بیشتر سوق میدهد.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی مینویسد: ماه عسل روسیه-ایالات متحده به پایان رسید ولی عامل اصلی فروپاشی شوروی که اقتصادی بود همچنان مورد بهرهبرداری قرار گرفت. این عامل کشاندن روسیه به مسابقه تسلیحاتی بود.
ادامه مطلب
فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: شرق برای تهران، نه قدرت جذبکنندهای ذاتی، بلکه گزینهای تاکتیکی در شرایط فشار حداکثری است. تحلیل حاضر تلاش میکند نشان دهد که چرا محور ایران، روسیه و چین صرفاً در قالب «وابستگی متقابل محدود» قابل فهم است و چرا این وابستگی، ایران را به مرحلهای موسوم به شرقِ موقت وارد کرده است – مرحلهای که ضرورت دارد پیش از تثبیت به عنوان الگوی پایدار، بازاندیشی شود.
ادامه مطلب
ژاپن باید در یک محیط ژئوپلیتیکی به طور فزاینده پیچیده که توسط روابطش با قدرتهای بزرگی مانند ایالات متحده و چین شکل گرفته است، حرکت کند. این مباحث در میزگردی با عنوان «نگاهی به ژاپن: چهارراه سیاسی و اقتصادی» که توسط موسسه امور بینالملل سنگاپور (SIIA) و با حضور هیروشی ایشیکاوا، سفیر ژاپن در سنگاپور و دکتر اندرو استیپلز مدیر GeoPol Asi برگزار شد، بررسی شدند.
ادامه مطلب
در شرایطی که پاکستان بهصورت رسمی وارد وضعیت جنگی شده و خطر گسترش خشونتها به مرزهای شرقی ایران جدی است، تعجیل در ورود دیپلماسی ایرانی به میدان، ضرورتی امنیتی و نه صرفاً سیاسی و دیپلماتیک تلقی میشود. تداوم انفعال، ممکن است ایران را در برابر تحولات ناگهانی در جنوب شرق، در موضع واکنشی قرار دهد.
ادامه مطلب