حمایت از آذربایجان در مناقشه این کشور با ایران، به نفع امریکا نیست. آذربایجان متحد اصلی امریکا نیست. واشنگتن مسئول دفاع از این کشور نیست. افزون بر آن، باکو عضو ناتو نیست. در پی آزاد سازی موفقیت آمیز سرزمین های اشغال شده توسط ارمنستان، علی اف به جای ایجاد زمینه سازش، ادعاهای تندی علیه ایروان ایراد می کند.
ادامه مطلب
علی رودباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ابرها به عنوان توده بخار معلق در هوا و متشکل از قطرات آب یا بلورهای یخ تعریف می شوند، و از تمام جهات منبع آب شیرین شناخته می شوند. ابرها معمولا بصورت غیرمستقیم به عنوان یک مرحله در چرخه کلی آب در نظر گرفته می شوند؛ در نتیجه، آنها به عنوان یک عنصر در مجموعه اکوسیستم جهانی بررسی می شوند نیاز به تعیین وضعیت حقوقی آنها به موازات فناوری های تعدیل وضع هوا پدیدار شد. که مسائل مهمی پیرامون آن به وجود آمد. فناوری های مختلفی کشف شده که بارورسازی ابر در اینجا از اهمیت فراوانی برخوردار است.
ادامه مطلب
محمد صادق امینی در یادداشت برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: محمد محقق، رهبر حزب وحدت مردم افغانستان: «مردم در مقابله با جنایات رخ داده در کشور دست به اعتراض زدند که به جایی ختم نشد. این‌ها جنایات ضد بشری حساب می‌شود و نباید جامعه جهانی طالبان را به رسمیت بشناسد. بخش کلان از کابینه طالبان در لیست سیاه سازمان ملل است و به این ترتیب راه برای طالبان هموار نیست».
ادامه مطلب
جعفر خاشع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قبل از این در طول سالهای گذشته بعد از فروپاشی شوروی ارتباط جمهوری آذربایجان با نخجوان از طریق خاک جمهوری اسلامی بدون کوچکترین مشکل و با کمترین هزینه انجام می‌شد و در حقیقت ایجاد خط ارتباطی جدید بین جمهوری آذربایجان و نخجوان از طریق جنوب ارمنستان به لحاظ اقتصادی از هیچ منطق محکمی برخوردار نیست. (البته ناگفته نماند بسیاری از کالاهای مورد نیاز مردم نخجوان به صورت مستقیم از طریق شهرهای مرزی ایران تامین می‌شود. روزانه شاهد سفرهای متعدد مردم نخجوان به شهرهای ایران و تامین و خرید مایحتاج خود از ایران هستیم که این مساله بعد از کاهش ارزش پول ایران چندین برابر شده است) بنابراین با بررسی همه این موارد به این نتیجه می‌رسیم که هدف جمهوری آذربایجان و ترکیه در حقیقت رفع نیازها و تامین مایحتاج مردم نخجوان نیست بلکه اهداف پشت پرده این اقدامات سیاسی و مانورهای نظامی چیز دیگری است که در چند سطح تحلیل می توان به آن ها اشاره کرد.
ادامه مطلب
مشکل امروز به علت تشدید اختلافاتی که با عدم صمیمیت میان اردوغان و بایدن همراه است عمیق‌تر از گذشته است. این روند به پیچیده شدن بیشتر موضع‌گیری‌های داخلی آمریکا نسبت به ترکیه و شخص رهبر این کشور کمک خواهد کرد. اکنون در آمریکا دشمنی شدیدی نسبت به آنکارا وجود دارد.
ادامه مطلب
پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با پیوستن ایران به سازمان همکاری‌های شانگهای این سازمان ۲۱ درصد از ذخایر نفت و ۴۶ درصد از ذخایر گاز جهان را در اختیار دارد. به نظر می رسد که عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند شروع مناسبی برای روابط اقتصادی گسترده با چین و روسیه و دیگر کشورهای شرق باشد و مسیر اجرای سیاست نگاه به شرق ابراهیم رئیسی را دنبال شود.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی نیز که درگیر انواع چالش ای داخلی و منطقه ای است، باید با کنترل احساسات ملیگرایانه و یا ایدئولوژیک، به دنیای مدرن و هرآینه متغیر فعلی نگاه کند و درصدد تفاهم بینابینی با همسایگان مستقیم و غیرمستقیم خود با استفاده از ابزار دیپلماسی برآید و از این طریق از تنهایی و تهدیدات بیشترِ کشور ممانعت کند. گشودن باب گفت وگوهای اخیر با عربستان سعودی در همین راستای صحیح و اصولی است و نباید گذاشت بر این سیاست، باب دیگری از تضاد و تخاصم، این دفعه با ترکیه از خارج و داخل تحمیل شود.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حالی که بایدن اعلام کرده که "همه ما ضرورت تأمین صلح و ثبات در اقیانوس آرام و هند را در درازمدت به رسمیت می شناسیم" و "باید بتوانیم به محیط استراتژیک کنونی در منطقه و چگونگی تکامل آن بپردازیم"، چین در یک واکنش اعتراضی این اتفاق را ناشی از "ذهنیت جنگ سرد" خوانده است.
ادامه مطلب
محمد حسین بنی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید در وهله اول چین، خروج آمریکا از افغانستان را به فال نیک بگیرد ولی احتمالا جناح های واقع گرایی در چین تمرکز آمریکا در پاسیفیک و خاور دور و از سوی دیگر تبدیل افغانستان به عنوان کانون بحران در مرزهای غربی چین را چندان در درازمدت به کام چین تعبیر نکنند.
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جریان پانترکیسم و ایرانشهری فارغ از حمایت بیرونی، حامیان داخلی و حاکمیتی در درون ایران دارد که خطر آنان کمتر از عوامل خارجی نیست. برای رهایی از خطرات این دو جریان ضمن آن که اراده ای ملی لازم است نباید به هیچ وجه به تحریکاتی پرداخت که برای کشور خسارت بار باشد.
ادامه مطلب