بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: در آستانه مذاکرات با رئیس‌جمهور چین، ترامپ به پنتاگون دستور داد تا آزمایش‌های هسته‌ای را «بر مبنای برابر» با چین و روسیه از سر بگیرد و این امر منجر به تغییر عمده‌ای در سیاست چند دهه‌ای ایالات متحده شد.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایجاد مسیر ترامپ به معنای ایجاد تغییرات هویتی و امنیتی و اقتصادی در استان سیونیک، ناامن شدن این منطقه به ضرر ایران، ادغام تدریجی این استان کم جمعیت در جهان ترک، از بین رفتن مرز ایران و ارمنستان، محاصره و سپس نابودی ارمنستان و سپس آمادگی ناتوی ترکی و اسرائیل برای تهاجم به استان‌های آذری ایران و تجزیه کشور است. صهیونیست ها به موازات اجرای طرح های خود علیه ایران و محور مقاومت در عراق و لبنان و سوریه و فلسطین، حضور و تحرکات گسترده در قفقاز و آسیای مرکزی را در دستور کار قرار داده اند.
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: از منظر انتقادی، می‌توان گفت که پیوستن قزاقستان به پیمان ابراهیم بیش از آنکه حرکتی به سوی صلح باشد، تلاشی است برای تبدیل شدن به بخشی از معماری جدید قدرت در اوراسیا.
ادامه مطلب
احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پاشینیان تاکید کرد ارمنستان در حال حاضر با آمریکا دو سناریو برای اجاره «مسیر ترامپ» را به مدت ۴۹ یا ۹۹ سال بررسی می‌کند؛ به زودی نام شرکت نیز مشخص خواهد شد و در هیئت مدیره کنسرسیوم، هر دو کشور حضور خواهند داشت، نسبت آن بستگی به سهم سرمایه‌گذاری‌ها دارد.
ادامه مطلب
علیرضا محمدی نیگجه و رسول جعفری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسند: اتحادیه اروپا در گزارش‌های اخیر خود از این منطقه به‌عنوان «مرز جنوبی امنیت اروپا» یاد کرده و هشدار داده است که تداوم بی‌ثباتی در ساحل می‌تواند پیامدهای مستقیمی بر امنیت، مهاجرت و منافع راهبردی قاره داشته باشد.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: بگرام فراتر از یک پایگاه نظامی ساده است؛ مرکز ثقل بازی قدرت‌های بزرگ، آزمون سیاست‌های منطقه‌ای و نماد نقطه تماس میان منافع ملی، امنیتی و سیاسی داخلی و بین‌المللی است.
ادامه مطلب
یک دهه قبل، بن‌سلمان جوان و ماجراجو به عنوان ولیعهد عربستان سعودی، به همراه بن‌زاید، حاکم میانسال امارات، قطر را محاصره و بایکوت کرده و در جنگ با یمن شریک یکدیگر شدند. در آن زمان تصور اینکه ابوظبی و ریاض یک دهه بعد از شرکای استراتژیک به رقبای جدی منطقه‌ای تبدیل شوند دشوار بود.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: قزاقستان از دهه‌ی نود میلادی روابط رسمی با اسرائیل را دارا بوده است و در حوزه‌هایی چون فناوری آب و کشاورزی با شرکت‌های اسرائیلی همکاری می‌کند. بنابراین پیوستن به پیمان ابراهیم به معنای آغاز رابطه‌ای جدید نیست، بلکه بیشتر نوعی اعلان نمادین وفاداری دیپلماتیک است پیامی که هم به واشینگتن مخابره می‌شود و هم به بازیگران منطقه‌ای: آستانه آماده است تا بخشی از معماری جدید نظم خاورمیانه باشد، بی‌‌آنکه از محور شرقی خود جدا شود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رهبران واشینگتن و پکن، هوش مصنوعی را به عنوان یک فناوری مخرب می‌بینند که می‌تواند بخش‌های مختلف اجتماعی را حتی بیشتر از رایانه‌های دیجیتال و اینترنت مختل کند.
ادامه مطلب
فرید زکریا در یادداشتی می‌نویسد: دونالد ترامپ عاشق بازی‌کردن با «قواعد چین» است. او ظاهراً شیفته قدرت شی جین‌پینگ است؛ قدرتی شخصی، متمرکز و مبتنی بر تصمیم‌گیری‌های اختیاری. در دور دوم ریاست جمهوری، او تهدید به اعمال تعرفه‌های سراسری کرده، شخصاً در زنجیره تأمین نیمه‌هادی‌ها مداخله داشته، سهام دولتی در شرکت اینتل را خواستار شده، برای فروش تراشه‌های انویدیا به چین امتیازهای ویژه تعیین کرده (و پانزده درصد سهم برای دولت آمریکا برداشته) و در ماجرای فروش تیک‌تاک نقش «بانکدار» را بازی کرده است.
ادامه مطلب