تعدادی از کشورهای عضو این جنبش خطری که بشریت را تهدید می‌کند احساس کرده اند و مواضع روشنی در راستای مخالفت با جنگ، سیطره و تاکید بر حق تعیین سرنوشت و احترام به حاکمیت کشورها و عدم مداخله در امور داخلی اتخاذ کرده‌اند بدون این که از یکی از طرف‌های درگیری جانبداری کنند.
ادامه مطلب
به گفته فیگوروآ، پژوهشگر دانشگاه کمبریج، سفر رئیسی هیچ یک از «عوامل اساسی» محدود کننده همکاری های دو کشور را تغییر نمی دهد. تحریم ها، ناآرامی ها و اعتراضات در ایران و مشکلات حقوقی برای سرمایه گذاران چینی از مهمترین این عوامل بوده اند. علاوه بر این، کشورهای همسایه ایران مانند عربستان سعودی و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس فضای باثبات و سودآورتری را برای سرمایه گذاری ارائه می دهند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: در دوران معاصر قدرت‌های متوسط، نسبت به دوران پیشین، نقش و موقعیت مؤثرتری در روابط بین‌المللی یافته است در بین حدود دوجین قدرت منطقه‌ای و میانه، سه کشور در سه قاره بسیار قابل مطالعه‌اند که عبارتند از اندونزی در آسیا، آفریقای جنوبی در آفریقا و برزیل در آمریکای لاتین. با این زاویه دید، پرسش اساسی قابل طرح است و آن اینکه چرا و چگونه می‌توان موقعیت و نقش این سه کنشگر میانه قدرت را در سطح جهانی مورد مطالعه قرار داد؟
ادامه مطلب
زک کوپر، کارشناس ارشد موسسه امریکن انتر پرایز بر این باور است که دولت جو بایدن در تلاش است تا با نشان دادن تمایل همکاری با چین این کشور را در کمک به روسیه دچار تردید کند. قرار است وانگ یی به زودی به روسیه سفر و با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، دیدار و گفت وگو کند. به احتمال قوی در این دیدار کمک چین به روسیه در دستور کار قرار خواهد گرفت.
ادامه مطلب
ویدئویی که در شبکه های اجتماعی منتشر شد، خروج عجولانه و بحث برانگیز شارون بارلی و اعضای هیات اسرائیلی با همراهی گاردهای امنیتی را نشان داد. اسرائیل انگشت اتهام را به سوی ایران و سایه طولانی آن در مورد مداخله در امور سایر کشورها نشانه رفت. این ویدئو نشان می دهد که اسرائیلی ها به رهبری شارون بارلی پس از چند دقیقه گفت وگو صحنه را ترک می کنند.
ادامه مطلب
غفور کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مروری اجمالی بر جهت گیری سیاست خارجی چین نشان می دهد که از سال ۱۹۴۹ تا به امروز چین از سیاست اتحاد، به سیاست عدم تعهد و از سیاست عدم تعهد به سیاست انعقاد توافق نامه مشارکت با سایر کشورها تغییر سمت داده است. در طول جنگ سرد، چین ابتدا با شوروی قرارداد اتحاد رسمی و سپس با ایالات متحده پیمان شبه اتحاد منعقد کرد، پس از این چین به صورت رسمی و با اعلام دنگ شیائوپینگ رسماً سیاست عدم تعهد را در پیش گرفت. پس از اینکه شی جین پینگ در سال ۲۰۱۲ رهبری چین را به عهده گرفت سیاست عدم تعهد کماکان حفظ شد لکن با حفظ راهبرد پیشین، در سال ۲۰۱۴ به وزارت امور خارجه دستور داد در پی ساخت یک شبکه جهانی مشارکت باشد. در حالی که دیپلماسی مشارکت چین در ابتدا بر قدرت های بزرگ و همسایگان منطقه ای متمرکز شده بود، تمرکز جغرافیایی آن از قرن بیست و یکم به طرز چشم گیری گسترش یافته و کشورها و اتحادیه ها و مناطق دیگر را نیز در برگرفته است.
ادامه مطلب
چین به عنوان برجسته‌ترین قدرت در این نظام بین المللی جدید به ویژه در سطح اقتصادی ظاهر شده است. مهم‌تر اینکه چین در واقع به دنبال آن است که محور این نظام جدید و کثرت‌گرای بین المللی باشد.
ادامه مطلب
لی کن پیش بینی کرد که دو طرف بر سر برنامه‌ای برای تدوین سازوکارهای مشترک به منظور اجرای توافقنامه راهبردی امضا شده در سال ۲۰۲۱، به ویژه پس از یک دوره عدم ارتباط به علت بحران همه گیری کرونا و پیامدهای آن بر اقتصاد دو کشور به توافق برسند.
ادامه مطلب
مطبوعات چینی می نویسند که تقویت روابط ایران و چین، علیه سرکردگی و ارعاب امریکاست و یک مثلث آهنی را تشکیل می دهد: پکن – تهران – مسکو.
ادامه مطلب
مهدی صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تنهایی استراتژیک کشورها همانند تنهایی انسانها در زندگی است، شاید کمی عارفانه و شاعرانه به نظر آید اگرچه تنهایی استراتژیک انسان ها در فردگرایی امروز نسبت به زمانی که در قبیله زندگی می کردند قابل مقایسه نیست، اما انسانها در این جهان اصالتا، تنها هستند، کشورها نیز همینطور.
ادامه مطلب