علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این اقدام می‌تواند استراتژی آمریکا در عرصه جهانی را تغییر دهد و واکنش متحدان و رقبا را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
ادامه مطلب
فاصله جغرافیایی وسیع، تفاوت‌های آشکار در تسلیحات و تاکتیک‌های جنگی متضاد، چالش‌های قابل توجهی را برای هر دو طرف از نظر برنامه‌ریزی نظامی و استراتژیک ایجاد کرد. درس‌های ارزشمندی را می‌توان از این رویارویی آموخت.
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه در عملیات تار عنکبوت اتفاق افتاد، مفهوم «شبکه» جنگ، یعنی تمرکززدایی آن را نشان داد. گروهی از پهپادها که ممکن است به صورت محلی مونتاژ شوند، توسط مجموعه‌ای از الگوریتم‌ها کنترل می‌شوند، از کامیون‌هایی که ممکن است خودران باشند در نقاط مختلف کشور پرتاب می‌شوند و برای حمله به پایگاه‌های نظامی به شدت محافظت‌شده یا حتی زیرساخت‌های حیاتی یا ترور رهبران سیاسی و نظامی، بدون نیاز به حضور رزمندگان در زمین یا ارسال موشک به آن سوی مرزها، به حرکت در می‌آیند. از این گذشته، هیچ‌کس نمی‌تواند مسئولیت این عملیات را بر عهده بگیرد و آنچه موضوعیت دارد همچنان «هوش مصنوعی» است.
ادامه مطلب
احمد ذوالفقاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آژانس همکاری توسعه بین‌المللی چین (CIDCA) در تاجیکستان با تمرکز بر پروژه‌های کوچک اما با نگاه راهبردی، تلاش می‌کند از طریق آموزش مهارت‌های فنی، توسعه فضاهای نوآورانه و توانمندسازی اقتصادی، نفوذ نرم خود و ثبات منطقه‌ای را تقویت کند. این پروژه‌ها، در مسیر طرح کمربند – جاده، نمادی از کمک هدفمند چین بدون ایجاد بدهی کلان برای کشور دریافت‌کننده هستند.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نگارنده بر این باور است که حتی رسیدن چین به جایگاه یک ابرقدرت بلامنازع که بتواند نظم جهانی را به سود خود شکل دهد، امری بسیار بسیار بعید است و ممکن است نیم قرن یا حتی بیشتر تا تحقق چنین سناریویی فاصله داشته باشیم چه برسد به هژمون شدن این کشور . در ادامه به بررسی دلایل این مدعا و ابعاد رقابت استراتژیک بین پکن و واشنگتن خواهیم پرداخت.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نشست شانگهای و رژه نظامی چین را باید نقطه عطفی در تاریخ تحولات ژئوپلیتیک معاصر دانست. پیامی که از پکن به جهان مخابره شد، ساده اما قدرتمند است؛ عصر تک‌قطبی به پایان رسیده و نظم بین‌الملل آینده، نظمی چندقطبی خواهد بود که در آن ایالات متحده دیگر هژمون بلامنازع نخواهد بود.
ادامه مطلب
سید حجت سیداسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اروپا بیشتر در پی اهرم‌سازی برای بازگشت ایران به میز مذاکره است تا آغاز جنگ. در نتیجه، راهبرد بهینه برای ایران، ترکیبی از بازدارندگی مدیریت‌شده، انعطاف تاکتیکی در دیپلماسی و تقویت تاب‌آوری اقتصادی خواهد بود.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اجلاس ۲۰۲۵ شانگهای و تصمیمات کلیدی آن، نشانگر تحولی عمیق در نقش چین به عنوان «سازنده نظم» در نظام بین الملل است.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نمونه‌های تاریخی مداخلات آمریکا در کشورهای کوچک آمریکای لاتین، مانند گرنادا در سال ۱۹۸۳ و پاناما در سال ۱۹۸۹، نشان می‌دهد که این کشور در برخی موارد از ابزار نظامی برای تغییر سریع رژیم‌ها و اعمال نفوذ اقتصادی و ژئوپولیتیکی استفاده کرده است. با این حال، ونزوئلا با توجه به موقعیت جغرافیایی، وسعت سرزمینی، جمعیت قابل توجه، منابع طبیعی فراوان و ارتش سازمان‌یافته، شرایطی کاملاً متفاوت ارائه می‌دهد که عملیات نظامی مستقیم را به شدت پیچیده می‌کند.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پیام دونالد ترامپ به رهبران چین، روسیه و کره شمالی با در هم تنیدن ارجاعات تاریخی، تمجیدهای دوپهلو و طعنه‌های سیاسی تند، اهداف چندگانه‌ای را دنبال می‌کند: یادآوری نقش تاریخی آمریکا به چین، هشدار به شکل‌گیری یک بلوک ضدآمریکایی و تقویت تصویر خود به عنوان یک رهبر قاطع.
ادامه مطلب