عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: حملات اخیر پاکستان بر اهداف خاص در کابل، تاکتیکی امنیتی و بخشی از روند پیچیده‌ای برای اغفال و مهار صف‌آرایی چین، روسیه، ایران و به‌ویژه هند است.
ادامه مطلب
فاطمه نوری‌راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ررسی زمینه‌های سیاسی، موضع گیری مسئولان سیاست خارجی و محتوای اجلاس شرم‌الشیخ نشان می‌دهد که تصمیم تهران بر پایه‌ی تحلیل دقیق از ساختار و اهداف نشست گرفته شده است.
ادامه مطلب
نسرین محمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: شش کشور حاشیه جنوبی خلیج به ویژه عربستان، امارات و قطر بسیار زودتر از سایر کشورهای منطقه خاورمیانه متوجه شدند که هوش مصنوعی صرفاً یک فناوری جدید نیست بلکه ابزاری استراتژیک برای رسیدن به رشد اقتصادی و توسعه است.
ادامه مطلب
عراق با پیامدهای جدی، از جمله خطر رویارویی‌های احتمالی – چه بین سازمان‌های رسمی دولتی و جناح‌های مسلح، و چه در میان خود شبه‌نظامیان، روبه‌روست، زیرا آنها تحت فشارهای متضاد آمریکا و ایران برای قدرت، نفوذ و بقا رقابت می‌کنند.
ادامه مطلب
احمد ذوالفقاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: خروج ایران از معاهده NPT بواسطه هزینه بسیار بالای آن برای طرفهای غربی به عنوان واکنشی قاطع به حساب می‌‌‌آید که تغییر در محاسبات طرفهای غربی را سبب میشود و مجدد ایران را به موجودیتی غیرقابل پیش‌‌‌بینی در ساحت سیاسی تبدیل می‌‌کند. با این وجود اگر اقدامی فعال، بازدارنده و قانونی در مقابل کنش‌های سیاسی کشورهای غربی انجام نشود، ادراک آنها از بازیگری ایران تغییری نخواهد یافت. این موضوع باعث میشود چرخه جنگ – تحریم – مذاکره – امتیازگیری ادامه پیدا کند.
ادامه مطلب
امیر مقدمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تلفیق نظریه بازی‌ها با منطق فازی، امکان مدل‌سازی تصمیم‌گیری در شرایط تعارض، ابهام و ترجیحات نسبی را فراهم می‌سازد. این مقاله تلاش دارد با این رویکرد، بهترین ترکیب استراتژیک برای عبور ایران از تهدیدات خارجی را استخراج کند.
ادامه مطلب
محمدعلی دستمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تابلوی انتخابات شمال قبرس را از هر زاویه‌ای تحلیل کنیم؛ در هر حال، شکستِ ارسین تاتار را باید به عنوان شکست اردوغان نیز قلمداد کنیم. برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در قبرسِ ترک، چیزی فراتر از یک انتخابات محلی و برگزیدن رییس یک دولت غیررسمی بود. در ظاهرِ امر، دو سیاستمدارِ ترک شمال قبرس به نام‌های ارسین تاتار و طوفان ارهورمان در برابر هم قرار گرفتند تا یکی از آنها به مدت ۵ سال به عنوان رییس جمهور کشوری انتخاب شود که البته غیر از ترکیه، هیچ کشور دیگری، آن را به رسمیت نشناخته است. اما این رقابت، بیشتر به یک رفراندومِ بزرگ شباهت داشت.
ادامه مطلب
سیدحجت سیداسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چرا دولتی که بزرگ‌ترین حامی تسلیحاتی و سیاسی اسرائیل در جنگ غزه بود، ناگهان پرچم‌دار صلح شد؟ آیا این اقدام صرفاً برای دریافت جایزه‌ی نوبل صلح است، یا منافع ژرف‌تری در پسِ آن نهفته است؟
ادامه مطلب
اسماعیل بقایی در پاسخ به پرسشی مبنی بر تماس‌های جداگانه وزیر امور خارجه مصر با عباس عراقچی، همتای ایرانی و همچنین رافائل گروسی، مدیر کل آژانس انرژی اتمی و استیو ویتکاف، نماینده امریکا در امور خاورمیانه و آیا این اقدام به معنای تثبیت میانجی‌گری مصر است و در آینده دور تازه‌ای از مذاکرات را شاهد خواهیم بود، گفت: «تماس‌ها بین و طرفهای متقابل با واسطه کم و بیش ادامه دارد و این به این معنا نیست که ما وارد مرحله مذاکراتی شدیم. مذاکره زمانی انجام میشود که طرفهای مذاکره‌کننده شرایط یکدیگر را به رسمیت بشناسند و به حقوق یکدیگر احترام بگذارند. ما الآن در این شرایط نیستیم. طبیعی است کشورهایی که همواره با ما در تماس بوده‌اند با ما در تماس باشند. ضمن این که در اکثر تماس‌هایی که وزیر امور خارجه با ما داشته درباره غزه بوده است.»
ادامه مطلب
محسن عوضوردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پس از آنکه در این بیش از دو سال جنگ خونبار، اسرائیل جمهوری اسلامی را به عنوان مسئول اصلی «طوفان الاقصی» معرفی کرد، در حینی که پس از ۱۰ سال تعلیق قطعنامه‌ها، به اسنپ بک رسیده‌ایم، اسرائیل و حماس به صلح رسیدند! این صلح که حمایت جهانی را در بر دارد، درست نقطه متقابل موضع جهان در برابر جمهوری اسلامی (با بازگشت تحریم‌های ناشی از قطعنامه‌های قبل از ۲۲۳۱) است. حال نه تنها از لحاظ وجهه بین‌المللی، همه چیز برای حمله به جمهوری اسلامی و رویای دیرینه‌ی نتانیاهو مهیاست، بلکه هزینه‌های جنگ‌های پراکنده با سایر اعضای جبهه مقاومت کمتر شده و امکان تمرکز بر جنگ تازه با ایران بیشتر است.
ادامه مطلب