انتخاب سردبیر

موضوعی که به‌آسانی نمی‌توان از کنار آن گذشت

کریدور راه توسعه عراق؛ فرصت ژئواکونومیک یا تهدید ژئوپلیتیک برای ایران؟

ابوالفضل حسینی نیک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: راه توسعه عراق پروژه‌ای استراتژیک است که نه‌تنها برای بغداد، بلکه برای کل منطقه پیامدهای ژرفی به همراه دارد. برای ایران، این طرح در عین حال که فرصت‌هایی برای مشارکت اقتصادی و ترانزیتی فراهم می‌کند، تهدیدهایی جدی نیز متوجه جایگاه ژئوپلیتیک کشور می‌سازد. در چنین شرایطی، سیاست انفعال هزینه‌زا خواهد بود.

ادامه مطلب

آنچه در غزه می‌گذرد

صدای کرکننده جنایت

سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: محققا صداهای آگاه و اخلاق‌محور، زیر سایه سنگین کاکیستوکراسی، نژادپرستی نهادینه و نظامی‌گری افسارگسیخته در رژیم صهیونیستی، به‌تدریج در حال خاموش شدن‌اند. بحران اسرائیل و غزه، بحرانی اخلاقی، سیاسی، انسانی و ساختاری است. آنچه امروز شاهد آن هستیم، نه فقط یک جنگ، بلکه نمایش سقوط یک دولت به ورطه فساد، خشونت و بی‌اعتباری جهانی است.

ادامه مطلب

تحلیلی بر نقش آذربایجان در سیاست خارجی روسیه

تأثیر روابط مسکو - باکو بر کریدور زنگزور

مجید روحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این نوشتار، ترجمه، تلخیص و برداشتی از دو محقق یکی آندری پتروف و همچنین مرکز استراتژی اوراسیای جدید است که اهمیت آذربایجان در سیاست خارجی روسیه و همچنین نگاه آذربایجان به روسیه را نشان می‌دهد. با مطالعه آن، می‌توان درک کرد که چرا روسیه از کریدور زنگزور حمایت می‌کند.  

ادامه مطلب

ابتکار عمل لازمه موفقیت‌آمیز بودن هر گونه گفت‌وگوی احتمالی

مذاکرات همچنان در بن‌بست

علی موسوی خلخالی در یادداشتی می‌نویسد: برای همین نمی‌توان انتظار داشت که گفت‌وگویی از سر گرفته شود چرا که شرایط آن مهیا نیست. اگر تهران واقعا به مذاکرات فکر می‌کند آن طور که مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری کشورمان، بیان کرده و گفته است که چاره‌ای جز مذاکره نداریم، اکنون باید پرسید در صورت بازگشت به میز مذاکره تهران چه ابتکار عملی دارد؟ به عبارت دیگر باید گفت تهران زمانی می‌تواند به فکر مذاکرات باشد و احیانا نتیجه از آن را انتظار داشته باشد که خود ابتکار عمل را به دست گیرد و برنامه‌ای برای مذاکرات داشته باشد. در غیر این صورت اگر به میز مذاکرات هم برگردد صرفا شنونده حرف‌های طرف مقابل که خالی از دیکته نیست، خواهد بود و باز هم با دست خالی باز خواهد گشت و صرفا مذاکره‌ای در حد مذاکره انجام داده است. در این حالت بهتر است اصلا به مذاکرات ورود نکند که صرفا شنونده حرف‌های قابل پیش‌بینی طرف‌های مقابل باشد.

ادامه مطلب

عراق در میانه ایران و امریکا و اسرائیل

چرا در جنگ ۱۲ روزه حشد الشعبی ورود نکرد؟

بورجو اوزچلیک و تامر بداوی در یادداشت مشترکی که در اندیشکده روسی منتشر کرده‌اند، می‌نویسند: چرا گروه‌های مسلح هم‌سو با ایران در عراق، با وجود تعهدات قبلی مبنی بر تلافی در صورت مداخله واشنگتن در طول جنگ اسرائیل و ایران، از پیوستن به ضدحمله تهران به پایگاه‌های نظامی ایالات متحده خودداری کردند؟

ادامه مطلب

وقتی ارزیابی‌ها بر سر حمله به تاسیسات هسته‌ای رنگ واقعیت به خود می‌گیرند

اسرائیل معلق میان مدل‌های لیبی، لبنان و تمایلات امریکا برسر ایران

مرکز امارات للسیاسات در مقاله خود ارزیابی‌های اسرائیل از تأثیر جنگ بر قابلیت‌های هسته‌ای ایران را بررسی می‌کند و سیاست‌های بالقوه اسرائیل در قبال آن را در آینده‌ای قابل پیش‌بینی ترسیم می‌کند.

ادامه مطلب

پیامدهای آن برای ایران چیست

کریدور زنگزور؛ پیشروی پنهان ناتو به قلب اوراسیا

پیمان صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کریدور زنگزور که در نگاه اول به‌عنوان مسیر تجاری برای اتصال جمهوری آذربایجان به نخجوان از طریق جنوب ارمنستان معرفی می‌شود، در واقع یک مانور ژئوپولیتیک مهم با پیامدهای مستقیم برای موازنه قدرت در قفقاز جنوبی و کل فضای اوراسیاست.

ادامه مطلب

در دفاع از سیاست خارجی رئیس جمهور

باید فورا دست به کار شد

کیکاووس پورایوب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آمریکا نشان داد با ما شوخی ندارد اول اسرائیل را مجهز کرد به ما حمله ‌کند و سپس خودش مستقیما به حریم ما وارد شد و کشور ما را مورد تجاوز قرار داد؛ پس تا اقدامی مجدد انجام نشده دست به کار شویم.

ادامه مطلب

دو کشوری که باید روابط نزدیک‌تری داشته باشند

سیاست موازنه گرای جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه

محمد بیدگلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در طول بیش از چهار ‎دهه گذشته از حیات جمهوری اسلامی ایران رابطه با فدراسیون روسیه همواره از اولویت های سیاست خارجی ایران بوده است. به رغم رویارویی ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه و پیوندهای عمیق میان روسیه و اسرائیل و سطح مناسبات دیپلماتیک این دو کشور، چگونه روسیه توانسته است این روابط را به سطح استراتژیک با ایران برساند. 

ادامه مطلب

هنوز کسی نمی‌داند برنامه تهران چیست

ابهام دیپلماتیک ایران برای امریکا و اسرائیل

عدم توافق هسته‌ای دو پیامد اصلی دارد: فقدان نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، که بینشی در مورد برنامه هسته‌ای ایران ارائه می‌دهد و مهمتر از آن، فعالیت‌های آن را محدود می‌کند؛ و افزایش احتمال پیشرفت مخفیانه به سمت توانایی فرار هسته‌ای، که اکنون در تهران به عنوان عنصر اصلی بازدارندگی آینده دیده می‌شود.

ادامه مطلب