امیر مقدمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تلفیق نظریه بازی‌ها با منطق فازی، امکان مدل‌سازی تصمیم‌گیری در شرایط تعارض، ابهام و ترجیحات نسبی را فراهم می‌سازد. این مقاله تلاش دارد با این رویکرد، بهترین ترکیب استراتژیک برای عبور ایران از تهدیدات خارجی را استخراج کند.
ادامه مطلب
محمدعلی دستمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تابلوی انتخابات شمال قبرس را از هر زاویه‌ای تحلیل کنیم؛ در هر حال، شکستِ ارسین تاتار را باید به عنوان شکست اردوغان نیز قلمداد کنیم. برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در قبرسِ ترک، چیزی فراتر از یک انتخابات محلی و برگزیدن رییس یک دولت غیررسمی بود. در ظاهرِ امر، دو سیاستمدارِ ترک شمال قبرس به نام‌های ارسین تاتار و طوفان ارهورمان در برابر هم قرار گرفتند تا یکی از آنها به مدت ۵ سال به عنوان رییس جمهور کشوری انتخاب شود که البته غیر از ترکیه، هیچ کشور دیگری، آن را به رسمیت نشناخته است. اما این رقابت، بیشتر به یک رفراندومِ بزرگ شباهت داشت.
ادامه مطلب
سیدحجت سیداسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چرا دولتی که بزرگ‌ترین حامی تسلیحاتی و سیاسی اسرائیل در جنگ غزه بود، ناگهان پرچم‌دار صلح شد؟ آیا این اقدام صرفاً برای دریافت جایزه‌ی نوبل صلح است، یا منافع ژرف‌تری در پسِ آن نهفته است؟
ادامه مطلب
اسماعیل بقایی در پاسخ به پرسشی مبنی بر تماس‌های جداگانه وزیر امور خارجه مصر با عباس عراقچی، همتای ایرانی و همچنین رافائل گروسی، مدیر کل آژانس انرژی اتمی و استیو ویتکاف، نماینده امریکا در امور خاورمیانه و آیا این اقدام به معنای تثبیت میانجی‌گری مصر است و در آینده دور تازه‌ای از مذاکرات را شاهد خواهیم بود، گفت: «تماس‌ها بین و طرف‌های متقابل با واسطه کم و بیش ادامه دارد و این به این معنا نیست که ما وارد مرحله مذاکراتی شدیم. مذاکره زمانی انجام می‌شود که طرف‌های مذاکره‌کننده شرایط یکدیگر را به رسمیت بشناسند و به حقوق یکدیگر احترام بگذارند. ما الآن در این شرایط نیستیم. طبیعی است کشورهایی که همواره با ما در تماس بوده‌اند با ما در تماس باشند. ضمن این که در اکثر تماس‌هایی که وزیر امور خارجه با ما داشته درباره غزه بوده است.»
ادامه مطلب
محسن عوضوردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پس از آنکه در این بیش از دو سال جنگ خونبار، اسرائیل جمهوری اسلامی را به عنوان مسئول اصلی «طوفان الاقصی» معرفی کرد، در حینی که پس از ۱۰ سال تعلیق قطعنامه‌ها، به اسنپ بک رسیده‌ایم، اسرائیل و حماس به صلح رسیدند! این صلح که حمایت جهانی را در بر دارد، درست نقطه متقابل موضع جهان در برابر جمهوری اسلامی (با بازگشت تحریم‌های ناشی از قطعنامه‌های قبل از ۲۲۳۱) است. حال نه تنها از لحاظ وجهه بین‌المللی، همه چیز برای حمله به جمهوری اسلامی و رویای دیرینه‌ی نتانیاهو مهیاست، بلکه هزینه‌های جنگ‌های پراکنده با سایر اعضای جبهه مقاومت کمتر شده و امکان تمرکز بر جنگ تازه با ایران بیشتر است.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مذاکره فقط متن و عدد نیست. مدیریت فشارهای رسانه‌ای و روانی نیز نقشی حیاتی دارد. تهدید به ترک میز، اعمال فشار اقتصادی، حملات سیاسی و تاکتیک‌های فرسایشی، ابزارهای رایج طرف‌هاست. تیمی که آرامش خود را حفظ کند، زبان بدنش را مدیریت کند و واکنش هیجانی نداشته باشد، می‌تواند قواعد بازی را بازتعریف کند.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری می‌تواند نقش «بخش ترکیب اطلاعات» را ایفا کند؛ نهادی که مأموریت آن نه تولید داده خام، بلکه تجمیع، هم‌نشینی و تلفیق داده‌های تولیدشده در دستگاه‌های مختلف برای دستیابی به درک راهبردی مشترک است.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: از منظر روان‌شناسی، شگفتانه‌ها همانند جرقه‌هایی‌اند که سوگیری‌های ذهنی را فعال می‌کنند و می‌توانند مسیر تصمیم‌گیری را به‌ناگاه تغییر دهند.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی می‌نویسد: امارات در حالی سیاست ایذایی خود را علیه کشورهای دیگر در منطقه پیش گرفته که اکنون برای اکثریت کشورهای عربی و اسلامی این کشور همانند «بچه پولدار مغرور بدعنق» شناخته می‌شود که از هر ابزاری برای پیشبرد اقدامات ایذایی خود استفاده می‌کند.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در مجموع می‌توان گفت، ایران در شرایطی قرار دارد که از یک سو با فشار هماهنگ اروپا، اسرائیل، آمریکا مواجه است و از سوی دیگر، انتظار دارد که چین با ایجاد بازدارندگی راهبردی در برابر آمریکا، بخشی از این فشار را تعدیل کند.
ادامه مطلب