چرا عربستان سعودی در سوریه سرمایهگذاری میکند؟
سقوط بشار اسد، رئیس جمهوری سابق سوریه، جایگاه ایران را تضعیف و فضایی در شام ایجاد کرده که عربستان سعودی آماده پر کردن آن است.
ادامه مطلب
سقوط بشار اسد، رئیس جمهوری سابق سوریه، جایگاه ایران را تضعیف و فضایی در شام ایجاد کرده که عربستان سعودی آماده پر کردن آن است.
ادامه مطلب
سیروس حاجیزاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: طرح ۲۰ بندی موسوم به «صلح و آتشبس»، که در مهرماه ۱۴۰۴ توسط دونالد ترامپ و نتانیاهو، بهطور مشترک اعلام شد، تلاشی بود برای ارائه یک نقشه راه برای پایان دادن به خصومتها. با این حال، این ابتکار دیپلماتیک بهدلیل فقدان جامعیت و مشارکت واقعی بازیگران غیردولتی فلسطینی – بهویژه حماس – با انتقادات گستردهای از سوی بازیگران منطقهای، نهادهای بینالمللی و تحلیلگران سیاسی مواجه شد. این عدم فراگیری، بهویژه در شرایطی که توازن قدرت بهشدت به نفع یکطرف درگیری تنظیم شده بود، از همان ابتدا مشروعیت و کارآمدی این طرح را با چالش مواجه ساخت.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: صلح خاورمیانه نه در پیروزی نظامی، بلکه در عدالت و همزیستی نهفته است. خاورمیانه میتواند صلح و رفاه داشته باشد، اگر چرخه انتقام خارج شود و به دیپلماسی بازگردد.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: غزه امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند صلح است؛ اما صلحی عادلانه، متوازن و بر پایه کرامت انسانی، نه صلحی که در لباس آتشبس، اشغال را جاودانه میکند.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: قطع اینترنت در افغانستان بیش از آنکه محصول امریکاییزدایی منطقه باشد، بخشی از ستر و اخفای تعاملات واشینگتن–طالبان است. طالبان میدانند که بقای خارجیشان در گرو رضایت آمریکاست و برای آن حاضرند هزینههای داخلی سنگین را بپردازند.
ادامه مطلب
محسن عوضوردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: چرا آمریکا و شرکایش، با وجود عمل ایران به تعهداتش در برجام باز هم به دنبال فشار حداکثری بودند و خلاف تعهدات خود در برجام عمل کردند؟ برای پاسخ به این پرسش باید جدای تهدیدات انتسابی هستهای ایران، به مسئله روابط ایران و آمریکا، از منظر موقعیتهای استراتژیک ایران بنگریم.
ادامه مطلب
حسین صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: کشمیر تنها یک اختلاف مرزی ساده نیست، بلکه گرهگاه منافع ژئوپلیتیکی، منابع آبی، حساسیتهای مذهبی و هویتهای قومی میان دو کشور مهم جنوب آسیاست. درک اهمیت این منطقه از منظر هر یک از طرفهای درگیر، به روشنتر شدن پیچیدگیهای بحران کمک میکند.
ادامه مطلب
دمیر نظروف در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ترکیه آینده سیاسی فعال خود را در شمال اوراسیا می بیند. من با مقایسه ی تعدادی از حقایق به این نتیجه رسیدم. برای شروع، در سال ۲۰۱۰، چین و ترکیه سندی را در مورد مشارکت استراتژیک امضا کردند که دوران یک اتحاد سایه قدرتمند جدید را نشان می داد که تقریبا در همه جا یکدیگر را بیمه می کند.
ادامه مطلب
وی درباره وضعیت بازرسان در کشورمان نیز گفت: «ما هیچ بازرسی در حال حاضر در ایران نداریم. آخرین بازرسیها حدود ۱۰ روز قبل از نیروگاه بوشهر در چارچوب قرارداد مربوطه با روسیه انجام شد. اینکه در آینده چه میکنیم باید توسط مجلس و شورای عالی امنیت ملی تصمیمگیری شود. اما بدون تردید تفاهم قاهره به دلیل شرایطی که طرفهای غربی اعمال کردند دیگر کارایی ندارد و قابل اجرا شدن نیست.»
ادامه مطلب
منطقه آزاد ماکو با حدود ۴۰۰ هزار هکتار، بزرگترین منطقه آزاد ایران و پس از شنزن در چین، دومین منطقه آزاد جهان است. این منطقه در مجاورت کشورهای همسایه ترکیه، ارمنستان و آذربایجان واقع شده و یکی از مناطق کلیدی کریدور شمال – جنوب است که میتواند در کریدور زنگهزور نیز نقشی مهم داشته باشد. همچنین با توجه به جایگاه ویژه آن مهرهای مؤثر در تکمیل کریدور شرق – غرب دارد. این ویژگیها سبب شده است تا با توجه به حساسیتهای موجود و فشارهای بینالمللی به ایران، منطقه آزاد ماکو از اهمیت ویژهای نسبت به دیگر مناطق آزاد کشور برخوردار باشد. در صورت تکمیل شدن پروژههای ریلی منطقه آزاد ماکو مسیر تمام ریلی از آسیا تا اروپا تکمیل میشود و بزرگترین مسیر ریلی جهان از چین تا قلب اروپا راهاندازی خواهد شد.
ادامه مطلب