شاید از قضا، یکی از بزرگترین خطرات برای تغییر محافظهکارانه در آمریکای لاتین ممکن است ترامپ باشد. رئیس جمهور ایالات متحده در دوره دوم خود توجه زیادی به این منطقه داشته، شواهدی وجود دارد که برخی از اولویتهای اصلی داخلی او – مبارزه با قاچاق مواد مخدر و مهاجرت غیرقانونی – مستلزم تعامل قوی در آمریکای لاتین و کارائیب است. اما نظرسنجیها نشان میدهد که ترامپ در این منطقه محبوبیت خاصی ندارد.
ادامه مطلب
رویدادهای ایل لونگو جدیدترین مورد از مجموعهای از پروازهای مرموز مشابه بر فراز پایگاههای هستهای ناتو و همچنین طیف وسیعی از اهداف نظامی و غیرنظامی دیگر است.
ادامه مطلب
اکرم امام اوغلو در یادداشتی مینویسد: من حمله به دموکراسی ترکیه را از نزدیک تجربه کردهام. مقامات ترکیه از زمانی که در سال ۲۰۱۹ شهردار استانبول شدم، در تلاش بودهاند تا علیه من پرونده حقوقی تشکیل دهند و سرانجام، در ماه مارس، مرا به اتهامات واهی دستگیر کردند. ماه گذشته، دادستانها کیفرخواستی ۳۳۷۹ صفحهای تهیه کردند که در آن خواستار حبس ابد من با بیش از ۲۰۰۰ سال زندان شده بودند. این اتهامات برای به تصویر کشیدن دولت منتخب استانبول به عنوان یک سازمان جنایتکار و شهردار آن به عنوان یک رهبر باند استفاده میشود. آنها به تفسیر نادرست عمدی از کارهای عادی شهرداری و شاهدان ناشناس متکی هستند. دستورات محرمانه حتی مانع از بررسی دقیق شواهد توسط تیم حقوقی خودم شده است.
ادامه مطلب
حامد نقیلو می نویسد: چین پای ادعاهای امارات را امضا کرد تا پرونده جزایر سهگانه از سطح ادعاهای تکراری در منطقه به سطح مناقشه جهانی ارتقا یابد. معنای این امضا روشن است؛ حتی قدرتهای بزرگ حاضرند حاکمیت ایران را در معاملههای ژئوپلیتیک خرج کنند. پاسخ ایران نیز باید به همان اندازه روشن باشد؛ هر امضا و هر همراهی باید به هزینهای محسوس و بازدارنده بدل شود تا هیچ بازیگری نتواند تمامیت سرزمینی ایران را به کالای قابل معامله تبدیل کند.
ادامه مطلب
در دو دهه اخیر، شرق آسیا قدم به قدم به یکی از متراکمترین مناطق جهان از نظر حضور نظامی، رقابت تسلیحاتی و تنشهای هویتی تبدیل شده است. در مرکز این تحولات، چینِ در حال صعود و ژاپنِ در حال بازتعریف نقش امنیتی خود قرار دارند، دو قدرتی که تاریخ پرتنش، اقتصاد عمیقا درهمتنیده و محیط امنیتی شکنندهای آنها را بههم گره زده است.
ادامه مطلب
سیستمهای بدون سرنشین راه آینده جنگ هستند و استراتژیها را در دریا و خشکی به طور دائم تغییر خواهند داد.
ادامه مطلب
اما این ایده که جناح راست ذاتاً یا منحصراً اقتدارگراست، در آمریکای لاتین امروز، جایی که هر سه مورد دیکتاتوری آشکار در چپ ایدئولوژیک قرار دارند، یعنی کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا، دیگر طرفداری ندارد. (طبق بررسی جهانی سالانه واحد اطلاعات اکونومیست در مورد سلامت دموکراتیک، برخی کشورهای دیگر، از جمله السالوادور، گواتمالا و مکزیک، رژیمهای ترکیبی هستند که نه کاملاً دموکراتیک هستند و نه کاملاً اقتدارگرا.) روی کار آمدن متوالی روسای جمهور راست میانه که به نهادهای دموکراتیک احترام میگذاشتند، از جمله موریسیو ماکری از آرژانتین (۲۰۱۵ – ۲۰۱۹) و سباستین پینیرا از شیلی (۲۰۱۰ – ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ – ۲۰۲۲)، به کاهش بیاعتمادی دیرینه به رهبران محافظهکار کمک کرد.
ادامه مطلب
ابوالفضل حسینی نیک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تحولات اخیر نشان میدهد که محیط امنیتی پیرامون ایران به مرحلهای سیالتر و بیثباتتر وارد شده است. افزایش سطح تنش مستقیم و غیرمستقیم با اسرائیل، گسترش دامنه درگیریها به حوزههای سایبری، اطلاعاتی و عملیاتهای نقطهای، و تغییر محاسبات قدرتهای فرامنطقهای، همگی بیانگر آناند که الگوی بازدارندگی پیشین دیگر بهصورت خودکار عمل نمیکند. فرسایش تدریجی برخی بازیگران همپیمان منطقهای، افزایش هزینههای سیاسی و اقتصادی حمایت از شبکههای نیابتی، و حساستر شدن آستانههای درگیری، قدرت سخت ایران را وارد مرحلهای کرده که در آن «نگهداری بازدارندگی» خود به یک چالش راهبردی تبدیل شده است. در چنین فضایی، خطر سوءمحاسبه، تصاعد ناخواسته تنش و ورود به چرخههایی که کنترل آنها دشوار است، بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است.
ادامه مطلب
احمد ذوالفقاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: شواهد تجربی نشان میدهند که در بسیاری از موارد—بهویژه در کشورهایی با نهادهای ضعیف و وابستگی به کمک خارجی—این کمکها نه تنها بازار سالم اقتصادی نمیسازند، بلکه میتوانند چالش های رقابتی و ساختاری ایجاد کنند که خود موانع جدید توسعه هستند.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: نویسنده سطور اعتقاد دارد، علائمی از همین سند یعنی سند امنیت ملی امریکا ۲۰۲۵ نشان می دهد احتمال حمله امریکا به ایران در سال ۲۰۲۶ گزینه ای جدی در سیاست خارجی امریکاست.
ادامه مطلب