زهرا اله دادیان فلاورجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امریکا برای اینکه همچنان بتواند به‌عنوان یک ابرقدرت در عرصه جهانی حکمرانی کند باید قدرت‌های نوظهور را کنترل کند و جلوی رشد آن‌ها را بگیرد از طرف دیگر باید قسمت‌های آسیب‌دیده را ترمیم کند.
ادامه مطلب
سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: بر اساس کنوانسیون حقوق کودک، که ایران نیز به آن پیوسته است، دولت موظف به تأمین سطح بالایی از سلامت، محیط زندگی سالم، و حمایت از کودک در برابر آسیب‌های زیست‌محیطی است. همچنین قانون اساسی ایران (اصل ۵۰) و قانون هوای پاک (مصوب ۱۳۹۶) نیز بر مسئولیت دولت در قبال سلامت شهروندان، به‌ویژه کودکان، تأکید دارند. با این همه، ریزگردها سال‌هاست در سکوت نهادهای مسئول، زندگی کودکان جنوب ایران را فرسوده، سلامت آن‌ها را تباه، و آینده‌شان را مبهم کرده‌اند.
ادامه مطلب
نیوشا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امام اوغلو، که از سال ۲۰۱۹، به پیروزی های قابل توجهی در برابر حزب حاکم دست یافته بود و در حال آماده شدن برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۸ بود، به بهانه فساد مالی بازداشت شد. این دستگیری باعث بزرگترین موج تظاهرات خیابانی در ترکیه بیش از یک دهه گذشته شد. دستگیری امام اوغلو به‌طور گسترده به‌عنوان یک اقدام سیاسی ارزیابی می‌شود. با آنکه دولت اصرار دارد که قوه قضایه مستقل و عاری از مداخله سیاسی است؛ اما در واقع، دولت اردوغان کنترل گسترده‌ای بر دستگاه قضایی، نیروهای امنیتی و رسانه‌های جمعی اعمال می‌کند. پس اردوغان با هدف حفظ قدرت، بی‌توجه به تبعات سیاسی و اجتماعی، به حذف رقبای کلیدی و سرکوب مخالفان روی آورده است.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: حضور گسترده هیئت ۷۰ نفره در تهران و تمرکز بر همکاری‌های فنی – نظامی، گویای تمایل عربستان به بهره‌گیری از تجربیات ایران در توسعه سامانه‌های دفاعی بومی و مقابله با تهدیدات نامتقارن است.
ادامه مطلب
احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در بیانیه مشترکی پس از نشست سران اتحادیه اروپا و آسیای مرکزی در سمرقند در ۴ آوریل، سه کشور آسیای میانه به صراحت قطعنامه‌های ۵۴۱ (۱۹۸۳) و ۵۵۰ (۱۹۸۴) شورای امنیت سازمان ملل متحد را تأیید کردند. این قطعنامه ها اعلامیه یکجانبه ترکیه در سال ۱۹۸۳ مبنی بر تأسیس “جمهوری ترک قبرس شمالی” (TRNC) را محکوم می‌کند و از اعضای سازمان ملل می‌خواهد آن را به رسمیت نشناسند.
ادامه مطلب
وی در پاسخ به پرسشی درباره فشارهایی که از جانب رژیم صهیونیستی به استیو ویتکاف، مذاکره کننده امریکایی طرف ایران وارد می کند و حتی گمانه زنی هایی درباره کنار گذاشتن او مطرح شده است، گفت: «آنچه در امریکا می گذارد به ما مربوط نیست آنچه مربوط است این است که ما مسیر خود را تعیین کرده ایم و مصمیم با حسن نیت به نفع منافع ملت ایران گام برداریم و مذاکره کنیم. متاسفانه جریانی ضد دیپلماسی و جنگ طلب وجود دارد که با هر گونه گفت وگو و دیپلماسی مخالف است، در راس این جریان رژیم صهیونیستی ایستاده که به دنبال قانون شکنی و هرج و مرج و جنگ طلبی است. مواجه با این وضعیت به اراده و مسئولیت پذیری طرف هایی که مسئول و متولی روند مذاکرات است. تا آنجا که به ما مربوط می شود ما بی توجه به این اتفاقات به مسیر خود ادامه می دهیم.»
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه دولت ترکیه به طور رسمی در مورد برنامه های نظامی و اطلاعاتی خود در سوریه اطلاع رسانی نکرده، اما دولت اردوغان قصد دارد با استفاده از زیرساخت های فرودگاه های سوریه در منطقه پالمیرا، جایی که فرودگاه های پالمیرا و تی ۴ در آن قرار دارد، پایگاه های نظامی متعددی ایجاد کند.
ادامه مطلب
رضا معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سابقه نقض توافقات توسط آمریکا، به‌ویژه خروج یکجانبه از برجام در ۲۰۱۸، سایه‌ای سنگین بر این مذاکرات انداخته است. این یادداشت با تحلیل مستند و عمیق، نشان می‌دهد که چگونه بدعهدی‌های آمریکا، ایران را به مقاومتی استراتژیک واداشته و چرا این بازی دیپلماتیک، که نه به جنگ می‌انجامد و نه به صلح کامل، همچنان ادامه دارد.
ادامه مطلب
احمدرضا تمدن و رضا غضنفری فرد در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: ترامپ با رفتار خود ثابت کرده به راستی سیاستمدار بودن را در وهله نخست در گرو موفقیت در تجارت تعریف کرده است و اصولا داشتن کارنامه تجاری درخشان را پیش قراول و شرط اصلی سیاستمدار بودن می‌داند.
ادامه مطلب
زینب السادات رفیعی پور علوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رسیدن به نتیجه مثبت در مذاکرات به گونه ایست که هر دو طرف از نتیجه مثبت مذاکرات سود برده و احساس ارزشمندی داشته باشند. در بازی برد – برد، برای دو طرف، علاوه بر اینکه مذاکره به رضایت دو طرف منجر می شود شروعی برای تعاملات آینده در جهت پیشبرد منافع اقتصادی و سیاسی در راستای امنیت و صلح جهانی است.
ادامه مطلب