امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به گستردگی انفجارها و آسیب های ناشی از آن، نقض حقوق بین الملل عام به صورت گسترده و نقض حقوق بین الملل بشر دوستانه به صورت خاص صورت گرفته است که به آن می پردازیم.
ادامه مطلب
میرجواد میرگلوی بیات در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حزب‌الله لبنان در طول دو دهه اخیر مولفه اصلی قدرت خود یعنی قدرت نظامی‌اش را به طور کمی و کیفی ارتقا بخشیده که نیاز به توضیح ندارد، کافیست که به کیفیت و کمیت عملیات‌ها در پسا ۷ اکتبر دقت بیشتری داشته باشیم. این افزایش قدرت در کنار عمق راهبردی مقاومت که پس از بهار عربی کمک بزرگی به مولفه کلاسیک قدرت یعنی توان نظامی کرده، باعث شده که هم ادراک اسرائیل از تهدید حزب الله تغییر پیدا کند و هم اینکه حزب الله توانسته ضربات اساسی‌تری به اسرائیل وارد کند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: الهام علیف حامی برقراری صلح نیست، بلکه هدف وی آماده شدن برای دور بعدی اقدامات نظامی در جنوب ارمنستان است. سخنان او درباره ارمنستان و سیاست بین‌الملل تنها ثابت می‌کند که علی‌اف و رژیمش به جای جست‌وجوی راه‌حل‌های صلح‌آمیز، در حال افزایش قدرت نظامی، لفاظی‌های تهاجمی و بی‌ثبات کردن منطقه هستند.
ادامه مطلب
جوزف کراس در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: در حال حاضر، ایالات متحده، انگلستان، جمهوری چک، لهستان و کشورهای اسکاندیناوی بزرگترین حامیان اوکراین هستند و نسبت به تهدید روسیه به ویژه در صورت پیروزی آن در جنگ بسیار حساس هستند. آنها به ایران به عنوان قدرتی می نگرند که از یک قدرت دشمن حمایت می کند. در مقابل، آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا، به عنوان مثال، جنگ در اوکراین و همچنین روابط با روسیه را از دریچه ای متفاوت می بینند. برای آنها، حمایت ایران از عملیات نظامی روسیه ممکن است مانع بزرگی نباشد.
ادامه مطلب
علیرضا محمدی نیگجه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمارهای داخلی گاه نادرست و دور از واقعیت به نظر می‌رسند. در این مقاله، سعی دارم یافته‌ها و تجربیات میدانی خود را در اختیار بازرگانان و دولتمردان جمهوری اسلامی قرار دهم تا شاید این اطلاعات مفید واقع شود. ابتدا به حجم تجارت ایران با قاره آفریقا می‌پردازم و سپس به چالش‌های موجود در کشور نیجریه اشاره خواهم کرد.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طالبان با چالش های متعددی منجمله مشکلات و چالش ها با همسایگان، منطقه و جهان مواجه است. این گروه، با وجود چالش های موجود، بسیار دشوار است، بتواند به یک نظام سیاسی استحکام یافته مبدل شود و به یک شریک بین المللی و منطقه برای منطقه و جهان، مبدل شود. در حالی که دلایل زیادی برای شکنندگی ساختار قدرت آن در آینده وجود دارد که به سقوط آنی آن، منجر خواهد شد.
ادامه مطلب
روح الله سوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منشاء ایجاد چنین مشکلات و چالش هایی برای ایران را باید عدم توانایی ایران در شکل دهی به روابط همزمان همکاری و رقابت با دیگر کشورها در نظر گرفت که نتیجه آن کاسته شدن از قدرت مانور و بازی ایران در معادلات منطقه است.
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه آسیای مرکزی دارای ویژگی های مهمی است که ظرفیت های لازم را برای گسترش روابط و تعمیق نفوذ ایران فراهم می سازد. موقعیت ژئوپولتیک این منطقه به عنوان بخش میانی ابرمنطقه موسوم به «اوراسیا»، از حدود ۱۵۰ سال قبل زمین بازی سنتی روسیه و دولت های آن همواره تحت نفوذ و فشار مسکو قرار داشته¬اند. از سوی دیگر، جمهوری خلق چین به عنوان قدرت نوظهور در آسیا و جهان در رقابت با روسیه و دیگر بازیگران بزرگ مانند ترکیه، آمریکا، اروپا، ایران، رژیم اسرائیل و در سال¬های اخیر، هند و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به دنبال گسترش عمق راهبردی خود از یک طرف و نفوذ فرهنگی اش در آسیای مرکزی از طرف دیگر است.
ادامه مطلب
نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت چهاردهم و شخص دکتر سید عباس عراقچی، به عنوان فردی با تجربه و درک عمیق از اهمیت و ضرورت دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای، این توانایی را داراست که با ایجاد تحولی بنیادین در نهادهای مسئول، این مأموریت مهم را به سرانجام برساند. این تحول می‌تواند به افزایش عزت ملی ایرانیان و تقویت جایگاه کشورمان در معادلات جهانی منجر شود. طبیعتاً کشورمان با استفاده از این فرصت طلایی و بهره‌گیری از تجربیات موفق جهانی، می‌تواند قدرت نرم خود را ارتقاء داده و جایگاه شایسته‌ای در عرصه بین‌المللی به دست آورد.
ادامه مطلب
سعید سیفی و علی رضوانپور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: تغییرات در همکاری نظامی بین کشورهای عضو شامل تلاش برای هماهنگ کردن هزینه‌های نظامی و شناسایی پروژه‌های سیاست امنیتی مشترک بود. چنین تمایلی برای همکاری، افزایش هزینه‌ها و برنامه‌های مشخص برای تغییر، به اتحادیه اروپا اشاره می‌کند که مایل است به چیزی بیش از - «سگ در دامان آمریکا بودن»– حداقل در حال حاضر تبدیل شود.
ادامه مطلب