روسیه، چین، ایران، ترکیه همه حرکت به سمت حذف معاملات نفتی با دلار را آغاز کرده اند. ونزوئلا هم می خواهد به آنها ملحق شود. به نظر می رسد سلطه ایالات متحده بر جهان و بازارهای مالی به خطر افتاده است.
ادامه مطلب
در دو دهه گذشته ظهور چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان همراه با توانایی فزاینده این کشور در تبدیل ثروت به قدرت نظامی، چشم انداز ژئوپلیتیک را در سطح منطقه ای و جهانی دچار تحول کرده است. اما به نظر می رسد سال های رونق اقتصادی چین به پایان رسیده و با تضعیف رشد اقتصادی، این کشور در تلاش برای تغییر ساختار و ارتقاء در زنجیره ارزشی دچار مشکل شده است. اکنون چین مجبور است بدون بهرمندی از رشد نجومی اقتصادی راه حلی برای پیشبرد اهداف خود بیابد.
ادامه مطلب
مشکلات اقتصادی سیستماتیک سال هاست که بر شرایط زیمبابوه تاثیر گذاشته، اما برکناری رابرت موگابه رئیس جمهوری دیرینه این کشور و روی کار آمدن امرسون منانگاگوا نور امید به آن تابانده است. با این حال، پیش بینی لیبرال شدن اقتصاد و تغییر جهت زیمبابوه به سمت غرب هنوز رخ نداده است؛ در مقابل، مشکلات اقتصادی عمیق تر شده اند. اکنون، در حالی که فقط چند گزینه محدود برای اطمینان از بهبود شرایط اقتصادی وجود دارد، سرنوشت دولت منانگاگوا هم زیر سوال رفته است. ادامه شکست اقتصادی می تواند این کشور را به پذیرش کمک های خارجی یا کمک های مالی وادار کند و این در حالی است که با افزایش مهاجرت، احتمال گستردگی مشکل در سراسر جنوب آفریقا وجود دارد.
ادامه مطلب
مشکلات اقتصادی چین، اتحادیه اروپا و ایالات متحده را که ۳ ستون اصلی اقتصاد جهان به شمار می روند، به دردسر انداخته اند. پیش بینی رشد اقتصادی هر سه اینها برای سال ۲۰۱۹ کاهش یاقته است. اگرچه احتمال بروز بحران در هر یک از این سه اندک است، اما نگرانی ها درباره کاهش رشد اقتصادی افزایش یافته و تاثیرات جهانی داشته است.
ادامه مطلب
حسن روحانی رئیس جمهوری ایران قرار است از ۱۱ مارس به عراق سفر کند. یک سری دیدارهای مقدماتی هیئت های دیپلماتیک، بانکداری، تجاری و امنیتی هم اکنون در جریان است و به نظر می رسد زمینه چینی هایی هم برای یک تفاهم نامه در رابطه با حق آب صورت می گیرد. موافقت ایران با جاری شدن رودخانه ها از این کشور به عراق به مثابه پس انداز برای روزهای بارانی است.
ادامه مطلب
ایتالیا سومین اقتصاد بزرگ در منطقه یورو است و بیشترین بدهی را در این بلوک دارد. باتوجه به اینکه ایتالیا بیشترین کسری بودجه را هم در میان کشورهای منطقه دارد، رشد اقتصادی کند آن با نگرانی هایی درباره توانایی آن در بازپرداخت بدهی هایش به بانک ها در ایتالیا و دیگر کشورهای منطقه یورو همراه است. از این رو، بحران مالی ایتالیا می تواند خیلی سریع به سایر اقتصادهای اروپایی گسترش یابد و همین مساله به عدم اطمینان و نگرانی در سراسر قاره انجامیده است.
ادامه مطلب
مهدی پازوکی: متاسفانه در حال حاضر در جهل اقتصادی هستیم و باید به این مهم واقف باشیم که برای کار با جهان، باید تجارت سازنده را در دستور کار قرار داد. در غیر این‌صورت، آقایانی که بر طبل مخالفت با تجارت شفاف با دنیا می‌کوبند، یک باره سفارت‍‌خانه‌های خارجی در کشور را هم ببندند که دست کم هزینه اداره این سفارت‌خانه‌ها بر مردم تحمیل نشود!
ادامه مطلب
محمد قلی یوسفی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی در خصوص بررسی تاثیر کاهش مناسبات تجاری مسکو و پکن با تهران، به ویژه برای سال آتی شمسی و نیز دلایل این عدم رغبت از جانب روسیه و چین اذعان دارد: زمانی که واشنگتن در سایه یک برنامه‌ریزی دقیق وزارت خزانه‌داری، وزارت دفاع، سی آی ای و وزارت امور خارجه را در میزی موسوم به میز اقدام ایران گرد هم می‌آورد، نشان می‌دهد که سینرژی شکل گرفته در کاخ سفید به دنبال شکل دهی تحریم های نقطه زن و کاری برای فلج کردن اقتصاد ایران است. پس با این شدت و دقت در وضع و اعمال تحریم ها از جانب امریکا یقینا شرکت ها و بانک های روسی و چینی و دیگر کشورها که مناسبات جدی با آمریکا دارند ترمز همراهی با ایران را دیر یا زود خواهند کشید.
ادامه مطلب
محمود شوری در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی مبنی بر دلایل عدم تمایل پکن و مسکو برای تداوم مناسبات تجاری با ایران در دوره تحریم بر این نکته تاکید دارد: در عین وجود شرایط تحریمی باید به دنبال تحلیل دقیق‌تر وضعیت اقتصادی چین و روسیه باشیم. چرا که یقیناً این دو کشور و به خصوص چین، دارای پتانسیل‌های پنهان دیگری است که می‌توان از آن استفاده کرد. اگر نگاه خود را تغییر بدهیم می توان فرصت استفاده از پتانسیل ها را داشته باشیم، بدون این که بخواهیم با این موانع برخورد کنیم. زمانی که بخواهیم به صورت آشکار با چین و روسیه هم رابطه داشته باشیم قطعاً مسئله مناسبات بانکی، روابط پولی، انتقال کالا و سرمایه و دیگر مسائل می‌تواند جزء چالش ها ما با این کشورها باشد.
ادامه مطلب
اصولا چرا این قدر راحت تحریم می شویم در حالی که ما چیزی جز مطالبه به حق خود را از جامعه جهانی نمی خواهیم؟ چرا در اقتصاد جهانی نقش ما این قدر کوچک است که رقبا و دشمنان ما به راحتی می توانند ما را کنار بگذارند؟ اگر یک اقتصاد برونگرای قوی و متوازن با اقتصاد داخلی داشتیم که در معادلات اقتصاد جهانی تاثیرگذار بود، آیا دشمنان و رقبای ما می توانستند، این چنین علیه ما وارد عمل شوند و در تمامی حوزه ها تلاش کنند ما را از گردونه رقابت حذف کنند و این چنین به اقتصاد ما ضربه بزنند؟
ادامه مطلب