اقتصاد و انرژی

چین، بزرگ ترین سرمایه گذار میدان های نفتی ایران

تهران می خواهد با پروژه های جدید نفتی به ریاض تلنگر بزند؟ جدید

از زمان حمله حوثی ها به دو تاسیسات مهم عربستان سعودی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۹، ایران به طور جدی به دنبال به دست آوردن قراردادهای تامین نفت به ویژه در رابطه با مشتریان عزیز آسیایی عربستان بوده است. پس از آنکه عربستان از تصمیم به کاهش یک جانبه تولید نفت خود به میزان یک میلیون بشکه در روز نسبت به سهمیه اوپک پلاس خبر داد، ایران اعلام کرد شرکت ملی نفت این کشور قراردادهایی به ارزش ۱.۲ میلیارد دلار آمریکا برای ۸ پروژه جدید امضا کرده که هدف از آنها افزایش سطح تولید نفت خام است. اگرچه این پروژه ها به طور گسترده توسط شرکت های ایرانی مدیریت خواهند شد، اما بخشی از پروژه هایی به شمار می روند که به طور همزمان با توافق ۲۵ ساله با چین تنظیم شده اند.

ادامه مطلب

ما عقب‌تر از دنیا در تکنولوژی های نوین

کوروش تو بخواب ما هم می خوابیم! جدید

مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می نویسد: شرایطی را فراهم کنیم که سطح دغدغه های مردمان این سرزمین از تخم مرغ و پوشک بچه و قیمت دلار، قرعه‌کشی خودور بالاتر بیاید و ذهن شان رها شود برای پرداختن به خلق آینده (کارآفرینان) یا سرمایه گذاری روی آینده (سرمایه گذاران). کشور را از مسائل حاشیه‌ای و فرسایشی (مانند تنش با جهان، تخاصم ایدئولوژیک، تحریم، خودی و غیرخودی و فیلترینگ و ...) برهانیم. راهش آن است که اولویت‌های کشور را نه در مقابله که در رشد و پیشرفت تعریف کنیم. مردمی که از فردای خود اطمینانی ندارند نمی توانند به ده سال آینده فکر کنند. 

ادامه مطلب

پایان عصر نفت

پایبندی ما به سوگند «از دست ندادن هیچ فرصتی برای از دست دادن فرصت ها»

غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: با افول قدرت نفت، سال‌های پیش رو برای کشورهای صادر کننده این کالا از جمله ایران که وابستگی زیادی به درآمد نفت دارند، نوید بخش خبرهای خوب نیست، اما خبر خوب برای ما این است که ایران امکانات بالقوه گسترده ای مثل توریسم، ترانزیت کالا و مسافر، سرمایه گذاری خارجی، توسعه صنایع انرژی بر، IT، نانو و پتروشیمی، صادرات خدمات مهندسی و برق، تخصص و سرمایه ایرانیان خارج از کشور، مکانیزه کردن کشاورزی و استفاده بهینه از منابع آب، ارائه خدمات پزشکی به بیماران خارجی و غیره را برای تنوع بخشی به درآمد ملی را داراست، اما خبر بد این که پایبندی ما به سوگند "از دست ندادن هیچ فرصتی برای از دست دادن فرصت ها" هنوز بدون کوچکترین خللی پابرجاست. 

ادامه مطلب

هزینه هایی که خواسته یا ناخواسته باید بپردازیم

عدم پیوستن به FATF، حفظ استقلال یا خود تحریمی؟

غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: مثل همه سازمان های بین المللی هیچ الزام و اجباری در پیوستن به این کارگروه نیست، اما از آنجا که همه دنیا به جز ایران و کره شمالی اجرای استانداردهای این کارگروه در نظام بانکی خود را پذیرفته اند، عدم پیوستن به آن و قرار داشتن در لیست سیاه این کارگروه (ایران و کره شمالی در لیست سیاه قرار دارند) دو نوع عوارض بسیار زیانبار برای ایران دارد، اول قطع ارتباط با نظام بانکی بین الملل و دوم غیرممکن شدن سرمایه گذاری خارجی، چون قرار داشتن در لیست سیاه، اتوماتیک به معنای پرریسک بودن سرمایه گذاری در ایران است. 

ادامه مطلب

چالش های اقتصاد سیاسی در خاورمیانه چیستند؟

وابستگی به نفت و رانت، بلای جان کشورهای منطقه

پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت های خاورمیانه به راحتی می توانند تبدیل به دولت های رانتیر شوند و همین امر سبب می شود که اصلاحات اقتصادی سخت باشد. یک ویژگی مهم دیگر  این دولت ها با فراز و فرود های متفاوت آن است که تقریبا انرژی عامل اصلی منبع در آمد این کشورهاست.

ادامه مطلب

برنامه های آذربایجان برای انتقال گاز به اروپا

ایران تنها نظاره گر تشکیل یک هاب تازه منطقه ای است؟!

هادی غلام نیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتصال به بازار گاز اروپا، پروژه‎ای است که در ایران نیز  در دولت‎های مختلف پیگیری شده است، اما هیچ کدام از آنها نتوانستند به این هدف دست یابند. نکته آزار دهنده اینجاست که حجم صادرات گاز آذربایجان به اروپا با میزان تولید گاز در ایران به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست. بر اساس اعلام شرکت ملی گاز ایران (NIGC) تولید گاز در کشور به روزانه یک میلیارد متر مکعب رسیده است که بیش از ۶۰۰ میلیون متر مکعب در شبکه خاگی به مصرف می‎رسد. صادرات گاز ایران نیز کمتر از ۶۰ میلیون متر مکعب در روز است به طوری که ترکیه، عراق، ارمنستان و نخجوان تنها دریافت کنندگان گاز ایران به شمار می‎آیند. پروژه صادرات گاز به پاکستان، هند، عمان و امارات (شارجه) نیز همانند پروژه انتقال گاز به اروپا همچنان روی کاغذ باقی مانده است. 

ادامه مطلب

کمین رقبا برای تصاحب جای ما

برای حفظ بازار عراق هوشیار باشیم

علی موسوی خلخالی می نویسد: در دنیای بازرگانی ورود اولیه به یک بازار آسانتر از آن است که فروشنده بازار را از دست بدهد و آن را به رقبا واگذار کند. دقیقا به همین دلیل است که ایران نباید بازار عراق را از دست بدهد. آن هم بازار کشور مهمی چون عراق که هم حیات تنفسی ایران محسوب می شود و هم کشوری است که عمق جئوپولتیکی ایران به حساب می آید.

ادامه مطلب

چشم انداز بازار انرژی در ۲۰۲۱ چگونه خواهد بود؟

دردسر ایران، امارات و لیبی برای اوپک پلاس

ادعای اینکه کووید-۱۹ در سراسر سال ۲۰۲۰ با منافع تولیدکنندگان اوپک پلاس در مغایرت بوده و به آن آسیب رسانده، عمق و شدت شرایط را به خوبی بیان نمی کند چرا که دشواری هایی که این سازمان در سالی که رو به اتمام است، خیلی بیشتر از اینها بوده. سقوط ناگهانی تقاضا، که در بیشتر روزها در سال به اندکی بیش از ۱۰ میلیون بشکه رسیده، در نتیجه جنگ کوتاه مدت عربستان سعودی و روسیه بر سر قیمت نفت در ماه آوریل بدتر شد. این ترکیب سبب شد انبارهای جهانی از مازاد محصول به حد انفجار برسند و در عین حال، قیمت ها را به سطحی رساند که در بیش از یک دهه گذشته بی سابقه بود. در نتیجه، اوپک پلاس در تلاش برای بازگرداندن تعادل به بازار مجبور به ایجاد محدودیت های بی سابقه در سطح تولید شد.

ادامه مطلب

شکست سیاست اعمال فشار حداکثری ترامپ

تهدید تحریم ها دوستان ایران را از تجارت باز نداشته است

دولت دونالد ترامپ چندین سطح از تحریم های شدیدالحن اقتصادی را علیه ایران اعمال کرده است. اما برخی از کشورها و شرکت ها همچنان به تجارت با ایران ادامه می دهند چون باور دارند که دولت منتخب جو بایدن در روند تحریم ها و سیاست گذاری در قبال ایران تغییراتی ایجاد خواهد کرد.

ادامه مطلب

جابه جایی های بزرگ در رده بندی های اقتصادی

قدرت‌های اقتصادی جهان در سال ۲۰۵۰ کدام کشورها خواهند بود؟

یپش بینی‌ها حاکی از تولید ناخالص داخلی ۵۸ تریلیون دلاری چین در برابر تولید ناخالص داخلی ۳۴ تریلیون دلاری آمریکاست. در این شرایط چین ۲۰ درصد از اقتصاد جهان را در اختیار خواهد داشت و از هند ۱۵ درصد و از آمریکا ۱۲ درصد بزرگتر خواهد بود.

ادامه مطلب