محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: دولت‌ها بر اساس اصل مسئولیت مشترک اما متمایز متعهد هستند اقداماتی را برای احترام، ارتقا و تحقق حقوق کودکان در برابر تغییرات اقلیمی به صورت جداگانه و مشترک از طریق همکاری‌های بین‌المللی انجام دهند، همانطور که ماده‌ی ۴ کنوانسیون بر اجرای کنوانسیون به عنوان یک اقدام مشترک برای کشورها برای تحقق کامل حقوق کودکان تاکید می‌کند.
ادامه مطلب
کامران کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این نوشتار با تبیین پنج حوزه موضوعی اقتصاد سیاسی بین المللی، برنامه پیشنهادی وزیر امور خارجه برای ارتقای ثروت ملی را نقد و این گزاره را مطرح کرده که راه دور و درازی تا تحقق عملیاتی تولید ثروت پیش روی جمهوری اسلامی ایران است.
ادامه مطلب
سید رضا قزوینی غرابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در خصوص کاهش حجم صادرات ایران به عراق، هرچند که برخی تحلیلگران اقتصادی در ایران عموما این کاهش را نگران کننده نمی دانند اما واقعیت این است که با توجه به موانع موجود در تجارت ایران با عراق و افزایش حضور ترک ها در این کشور و ترسیم افق های اقتصادی جدید با عراق و نقشه راه بغداد با همسایگان و کشورهای منطقه ای مانند قطر و امارات در طرح هایی مانند جاده توسعه، توجه جدی در داخل کشور به موانع توسعه تجارت با عراق و ایجاد راهکارهای اجرایی با آن ضروری می نماید.
ادامه مطلب
همکاری در حوزه انرژی تجدیدپذیر، به تقویت روابط اقتصادی میان اقلیم کردستان عراق و کشورهای سرمایه‌گذار از طریق ایجاد سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر شامل گردشگری و پروژه‌های تجاری مختلف نظیر خودروهای برقی و غیره کمک می‌کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: دولت چهاردهم باید توازن را در دیپلماسی میان شرق و غرب بازگرداند و همان شعار همیشگی ۴۵ ساله جمهوری اسلامی، یعنی نه شرقی نه غربی، را سرلوحه کار خود قرار دهد. اگر ما در مجامع مختلف بین المللی به روسیه نیاز داریم که داریم، روسیه نیز به ایران در زمینه‌های مختلف نیاز دارد. قرار نیست روسیه به ما گران فروشی کند و ما رایگان منافع آن را تامین کنیم. علاوه بر آن دولت چهاردهم باید ثابت کند که طرفی در پرونده‌های نه تنها روسیه بلکه هیچ کشوری نیست. صرفا زمانی وارد پرونده‌ای می‌شود که منافعش در آن تعریف شده باشد.
ادامه مطلب
دریای خزر به سرعت در حال خشک شدن است. با افزایش دماهای ناشی از تغییرات اقلیمی، این دریاچه به سرعت در حال تبخیر است و پهنه‌های وسیعی از زمین‌های خشک را بر جا می‌گذارد. به طور متوسط، دریای خزر سالانه ۲۰ سانتی‌متر عقب‌نشینی می‌کند و پیش‌بینی می‌شود که آب آن تا پایان این قرن، ۱۸ متر کاهش سطح داشته باشد، در حالی که عمق دریای خزر شمالی هم‌اکنون تنها ۵-۶ متر است. این دریا اکنون به سطحی زیر آستانه‌ای رسیده که بتواند اکوسیستم دریایی را پشتیبانی کند.
ادامه مطلب
معصومه زمانیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در ۲۲ اوت ۲۰۲۳، کمیته حقوق کودک سازمان ملل [۱] نظر عمومی و کلی شماره ۲۶ [۲] خود را درباره حقوق کودکان و محیط زیست، با تمرکز ویژه بر تغییرات آب و هوا (GC۲۶) منتشر کرد. [۳] نظر عمومی چارچوبی را برای رویکرد مبتنی بر حقوق کودک به حفاظت از محیط زیست تعیین می‌کند که به موضوعاتی می‌پردازد که از دسترسی به عدالت و راه‌حل‌ها در زمینه آسیب‌های زیست محیطی گرفته تا تعیین اقدامات سازگار با حقوق کودک که دولت‌ها باید برای اطمینان از کاهش تغییرات آب‌وهوایی و سازگاری (انطباق) انجام دهند. این مقاله به منشأ GC۲۶، روند منتهی به تصویب آن، و عناصر سندی آن می‌پردازد که نه تنها در مورد تکامل قانون حقوق کودکان، بلکه به طور کلی‌تر IHRL [۴]از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
ادامه مطلب
عباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: وزارت صمت از صنعت و معدن و تجارت به تجارت – صنعت – معدن باید تغییر اولولیت دهد. صنعت و معدنی که جایی در بازار جهانی نداشته باشند، فاقد هر گونه ارزش هستند.
ادامه مطلب
محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بحرانی که به حیات و ممات کشورمان مربوط است، بحث انرژی و محیط زیست است. مشکل کم آبی و خالی شدن سفره های آب زیرزمینی و در نهایت امر نشست زمین، چند دهه است که همه ی اقشار جامعه را فارغ از طبقه ی اجتماعی و شغلشان، نگران کرده است.
ادامه مطلب
مسعود نیلی می نویسد: سؤال اصلی این است که چگونه باید از این تعادل ترس خارج شد؟ آیا اصلاحات به‌لحاظ سیاسی و اجتماعی و ظرفیت کارشناسی و مدیریتی دولت قابل انجام است؟ آیا اصلاً نظام سیاسی اصلاحات اقتصادی را می‌پذیرد؟ تجربۀ دنیا نشان می‌دهد که برخی کشورها از جمله کشورهای اروپای شرقی تجربۀ اصلاحات جامع اقتصادی را دارند، اما آن‌هایی که اصلاحات انجام دادند و شرایط را درست کردند، متفاوت از آن‌هایی بودند که شرایط نامطلوب اقتصادی را ایجاد کرده بودند. تنها تجربه‌ای که طی آن می‌بینیم همان‌هایی که وضع اقتصاد را خراب کردند، توانستند آن را درست کنند در چین است. آنجا هم مائو که مسئول فروپاشی اقتصاد چین بود این کار را نکرد، اما تغییر نگاهی که در داخل حزب کمونیست چین رخ داد باعث تغییر مسیر و اصلاح امور شد.
ادامه مطلب