سازمان اکو، یک سینرژی برای تقویت و توسعه اقتصادی ایران
فائزه رجبی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سازمان اکو با توجه به ظرفیتهای قابل توجه، میتواند همچون یک سینرژی برای تقویت و توسعه اقتصادی ایران عمل کند.
ادامه مطلبفائزه رجبی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سازمان اکو با توجه به ظرفیتهای قابل توجه، میتواند همچون یک سینرژی برای تقویت و توسعه اقتصادی ایران عمل کند.
ادامه مطلبرامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چرا سیاستهای جهانی و عمدتا منطقهای به سمتی سوق پیدا میکند که همیشه سوریه دارای ضریبی از ناامنی است؟ چه کشورهایی بیشترین سود را از قبال ناامنی در سوریه کسب میکنند؟
ادامه مطلببقایی درباره نقش ترکیه در تحولات سوریه گفت: «ترکیه یک کشور تاثیرگذار و هم تاثیرپذیر در تحولات سوریه است. همه ما در منطقه مدتهاست به این جمع بندی رسیده ایم که هر گونه ناامنی فقط به سوریه محدود نمی ماند. در چارچوب فرایند آستانه، هم ایران هم ترکیه و هم روسیه طی سال های اخیر تلاش های زیادی داشتهاند. مقامات ترکیه در اظهارات رسمی خود تاکید کرده اند که تحولات سوریه ارتباطی به ترکیه ندارد و فکر می کنم دوستان ما در ترکیه به اندازه ما نسبت به تحولات سوریه نگران هستند. همه ما به این موضوع واقفیم که تروریسم در یک جا متمرکز نمی ماند و تمایل به انتشار دارد. این نگرانی مشترک سبب می شود تا کشورهای ذی نفع در سوریه از جمله خود سوریه در این زمینه همکاری کنند.»
ادامه مطلبعبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حالا در نبود مسعود، تاریخ تکرار شد و نشان داد که تا چه اندازه روایت مقاومت بعد از مسعود، خلل پذیر و بدون برنامه است. در عین حال، نمی توان قربانی ها و ایثارگری های مقاومت گران مقاومت سوم را نادیده گرفت. به روح شان درود می فرستیم و به ایثار گری شان، شاد باد باش می گوییم.
ادامه مطلبترامپ شانس تعیین سیاست امنیت ملی ایالات متحده را به دست آورده است و از قدرت چشمگیری که در مردان و زنانی که اکنون منتظر کار برای او هستند، استفاده خواهد کرد. تیم ترامپ بیش از حد کافی اعتماد به نفس دارد. جهان به زودی خواهد فهمید که آیا عقل کافی نیز دارد یا خیر.
ادامه مطلبعلیاصغر بصیریجم در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بی گمان میتوان اردوغان را ماکیاول دوران معاصر در سیاست خارجی قلمداد کرد چرا که با بررسی رفتارها و الگوهای سیاست خارجی وی در یک دهه گذشته به خوبی عیان است که در راه تامین منافع کشورش بدون هیچ گونه تعارف و ملاحظه ای در همان لحظه که با کشوری روابط حسنه دارد می تواند وارد خصومت هم شود و یا برعکس، که البته دیدگاه رئالیسی در سیاست خارجی به همین معناست و سیاست خارجی دولت اردوغان را میتوان یک کارگاه آموزشی دانست!
ادامه مطلبحسن صفرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حضور در مراسم تجلیل از اندیشمند مردم مدار حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسین انصاریان، حضور در منزل استاد ارجمند دکتر محمد علی موحد شاعر، نویسنده، مولاناشناس و عرفان پژوه و از اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی و گفتوگویی بی پیرایه با این فرهیخته گرامی، حضور در منزل استاد بزرگ فلسفه استاد رضا داوری اردکانی، استاد برجسته فلسفه و اندیشمند ایرانی و دیدار و گفتوگوی صمیمانه با ایشان، حضور در تالار وحدت و همراهی با طنین موسیقی منظومه سیمرغ به رهبری استاد صاحب نام موسیقی فرهاد فخر الدینی و تجلیل و تکریم این هنرمند برجسته، نمونه هایی از این برنامه های فرهنگی است که نکاتی بشرح ذیل در این موضوع قابل توجه است.
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران سالها و سدههاست که جام جم یا جهاننمای دیپلماسی و بازی قدرت را در اختیار داشته، توان دانش و هنر مذاکره بسیار قوی دارد، اما در چهل سال اخیر همواره این جام جم یا حل چالشها با غرب را از دیگر بازیگران یا همان دلالان بیگانگان تقاضا کرده است.
ادامه مطلبعلی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولتهای غربی، بهویژه در اروپا، تحت فشار فزایندهای از سوی شهروندان خود قرار دارند تا به نگرانیهای رو به رشد در مورد نقض حقوق بشر و خشونتهای جاری در فلسطین و لبنان پاسخ دهند. افکار عمومی، بهویژه در میان نسلهای جوانتر، با صدای بلندتری اقدامات رژیم صهیونیستی را محکوم کرده و موجی رو به رشد از حمایت از حقوق فلسطینیان بهوجود آورده است.
ادامه مطلبعلی گلستانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در شرایطی که نگاه و سیاستورزی امنیتزده، عدم توسعه متوازن، انتصابات به چالش کشنده ی کارآمدی حاکمیت در کارویژه های اصلی خود؛ عدم تخصیص منابع کافی و عدم درک صحیح از شرایط و موضوعات کردی و حتی عدم حساسیت به آنها؛ در حالی که اخبار منفی و ناامیدکننده از بروز فسادهای مالی مختلف فراوان منتشر میشود از یک سو و از سوی دیگر زمینههای تمایلات واگرایانه از بیرون مرزها به طور جدی فراهم بوده؛ کردها را قربانی فعالیتهای اغواگرایانه احزاب و گروههای مسلح میکند. آثار این شرایط به شکلگیری شرایط امنیتی منجر شده که در نتیجه باعث درک و برخورد امنیتی دستگاه حاکمیت با موضوعات کردی میشود و این چرخه تداوماً بازتولید میشود و هر بار فربهتر از قبل گستردگی و ژرفای بیشتری را در بر میگیرد. برای خروج از این وضعیت میتوان اذعان کرد اقداماتی به درستی و از سوی نهادهای بالادستی صورت گرفته است.
ادامه مطلب