شهاب دلیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتخابات پیش‌رو در عراق تحت تأثیر تحولات داخلی و منطقه‌ای قرار دارد. در دولت سودانی عراق به ثبات نسبی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی رسیده و توانسته است در مسیر رشد گام بردارد. اما همچنان میراث‌دار شکاف‌های عمیق سیاسی موجود، مطالبات نسل جوان ناامید، بی‌ثباتی منطقه پیرامونی و تهدیدات تغییرات اقلیمی است.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتخابات ۲۰ آبان آزمون ظرفیت‌های نهادی عراق است. آیا کمیسیون انتخابات می‌تواند اعتماد عمومی را با شفافیت بالا ببرد؟ آیا دادگاه فدرال بی‌طرفی خود را حفظ می‌کند؟ و آیا قدرت‌های خارجی مداخله خود را به اعلام مواضع محدود می‌سازند یا در طراحی نتایج دخالت می‌کنند؟
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نباید فراموش کنیم که مرکز و بخش عمده کشورهای غرب آسیا، علاوه بر ایران به عنوان هژمون منطقه، ترکیه و اسرائیل، کشورهای عربی هستند. این بدان معناست که کشورهای تأثیرگذار عربی باید در این زمینه مسئولیت ویژه‌ای داشته باشند و ابتکار عمل را در ارائه ایده‌هایی در مورد امنیت منطقه‌ای به دست بگیرند و این امر را به آمریکا یا سایر کشورهای منطقه واگذار نکنند.
ادامه مطلب
حمید بیاتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در حالی‌که ناامنی‌های قومی و مذهبی در این کشور سال‌ها ادامه داشته، تمرکز ناگهانی واشینگتن بر موضوع مسیحیان، نشانه‌ای از اهدافی فراتر از دغدغه‌های انسانی دارد؛ اهدافی که از رقابت ژئوپلیتیکی با چین و روسیه تا کنترل منابع انرژی و مسیرهای تجاری آفریقا را در بر می‌گیرد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اقتصاد سیاسی که زیربنای مناسبات قدرت درونی و بیرونی بازیگران نظام جهانی است، برسازنده دو انگاره مهم برابری و نابرابری شده که خود یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های سنجش پایداری یا شکنندگی دولت برشمرده می‌شوند.
ادامه مطلب
نیوشا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در شروع قرن دوم جمهوری، ترکیه در نقطه‌ی عطفی تاریخی ایستاده است. در یک سو، میراث آتاتورک قرار دارد که بر پایه‌ی سکولاریسم و حاکمیت ملی استوار است؛ در سوی دیگر، مدلی اقتدارگرا و نئوعثمانی قرار گرفته که بر قدرت شخصی، مذهب و ملی‌گرایی دینی تکیه دارد.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: سرنوشت انتخابات ارمنستان از این جهت برای ایران اهمیت دارد که این کشور با توجه به تداوم روابط دوستانه با ایران همیشه یکی از سرپل‌های ارتباطی و ترانزیتی ایران با جهان خارج بوده و تلاش ترامپ برای شکل دادن به یک مسیر ترانزیتی در خاک ارمنستان و چسبیده به مرز ایران موسوم به مسیر ترامپ نگرانی‌ها در مورد تشدید خطر خفگی ژئوپلتیکی ایران در قفقاز را افزایش داده است.
ادامه مطلب
یکی از نکات قابل توجه در مذاکرات برای پایان دادن به شورش‌ها و کارزارهای مبارزات مسلحانه گذشته توافقات مربوط به خلع سلاح، ترخیص نیروها و عفو عمومی است که دشوارترین مراحل توافقات برای دستیابی هستند. دستیابی به آنها می‌تواند سال‌ها طول بکشد و به توجه دقیق و مداوم نیاز دارد.
ادامه مطلب
فرزاد محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نظم وستفالیایی که زمانی بر دولت – ملت‌ها، حاکمیت مطلق و ائتلاف‌های رسمی استوار بود، امروزه در برابر پیچیدگی‌های خاورمیانه ناتوان است. ما اکنون در دوره پسامدرنیته امنیتی به سر می‌بریم؛ دورانی که در آن کلان‌روایت‌هایی مانند ناسیونالیسم عربی، سکولاریسم یا دموکراسی‌سازی لیبرال، جذابیت و کارایی پیشین خود را از دست داده‌اند، در چنین شرایطی، اعتماد عمومی به نهاد دولت به‌عنوان تنها ارائه‌دهنده امنیت، به‌شدت تنزل یافته است؛ اما این بی‌نظمی کنونی را نباید معادل هرج‌ومرج یا فروپاشی کامل دانست.
ادامه مطلب
وی در پاسخ به دیپلماسی ایرانی درباره مواضع ایران نسبت به سیاست‌های امارات متحده عربی در کشورهای منطقه از جمله در سودان و عراق و این که در عین حال سیاست‌های نه چندان دوستانه‌ای را نسبت به ایران ازجمله بر سر جزایر دنبال می‌کند، چیست، گفت: «ما این موضوعات را با هم خلط نمی‌کنیم. جزایر سه گانه جزء لاینفک ایران عزیزمان است و به هیچ وجه هیچ ادعایی را درباره آنها نمی‌پذیریم. البته اتفاقاتی که در سودان و برخی کشورهای منطقه در جریان است واقعا مایه نگرانی است. هر گونه مداخله‌ای در این کشورها فقط باعث تشدید نگرانی‌ها می‌شود. همواره دخالت‌ها در کشورهای منطقه تشدید بحران را سبب شده است. الان آنچه در شهر فاشر اتفاق افتاد بسیار تکان دهنده بود. ما از همه طرف‌های درگیر می‌خواهیم به مسئولیت‌های خود عمل کنند. هر گونه دخالت در کشوری مثل سودان نه تنها به ضرر آن کشور بلکه برای کل منطقه خواهد بود.»
ادامه مطلب