اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیش بردن منافع دو کشور ایران و سوریه از طریق گفت‌وگوهای با واسطه و با ارائه تضمین های لازم برای زیست مسالمت آمیز و عدم مداخله در امور یکدیگر، گامی است که لاجرم باید برداشته شود پیش از آنکه بدخواهانِ دو کشور، به بدسگالی رو آورند.
ادامه مطلب
نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس گزارش رقابت‌پذیری جهانی مجمع جهانی اقتصاد، کشورهایی که از نظام اداری کارآمدتری برخوردارند، در رتبه‌بندی رقابت‌پذیری جهانی جایگاه بالاتری دارند. از این رو، امروزه دولت‌ها در سراسر جهان، به دنبال راهکارهایی برای بهینه‌سازی عملکرد خود، کاهش بوروکراسی، و بهبود ارائه خدمات عمومی هستند. در این رابطه اخیراً، دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری جدید ایالات متحده در راستای عمل به شعارهای انتخاباتی خود به تاسیس «وزارت کارآمدی» یا Department of Government Efficiency (DOGE) به ریاست ایلان ماسک، کارآفرین معروف اقدام کرده است.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این دوران احیای یکجانبه گرایی آمریکا، آنچه کار را پیچیده کرده، مساله تقابل آمریکا با ایران است؛ مثل تقابل تاریخی ما با تمدن های یونان و روم باستان، اینک دوباره تقابلی جدید شکل بین شرق و غرب گرفته است. اما بر عکس دوران باستان، توزان قوا بین ایران و آمریکا برقرار نیست و آمریکا از برتری اقتصادی و نظامی محسوسی نسبت به ایران برخوردار است. اما چرا ایران برعکس مصر و اردن و مکزیک و حتی اروپا، در برابر آمریکا شاخ و شانه می‌کشد و زیر بار دستورات ترامپ نمی‌رود؟ پاسخ را باید در هویت ملی و اسطوره شناسی ایرانی جست‌وجو کرد.
ادامه مطلب
سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تحریم‌های اقتصادی اعمال‌شده توسط آمریکا، به‌ویژه در حوزه‌های بانکی و مالی، تأثیرات منفی قابل‌توجهی بر دسترسی ایران به کالاها و خدمات اساسی داشته است. این محدودیت‌ها به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر حقوق کودکان ایرانی تأثیر گذاشته و به نقض حقوق بنیادین آن‌ها منجر شده است.
ادامه مطلب
علیرضا مکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: هنری کیسینجر در جمله ای طلایی متذکر می شود که ارتش های متعارف در نبرد با نیروهای شورشی که از پایگاه حمایت وسیع اجتماعی نیز برخوردارند در صورتی که پیروزی مطلق کسب نکنند شکست خورده اند و گروه های شورشی یا گروه های شبه نظامی تا وقتی که به صورت کامل به شکست دچار نشوند شکست پیروز هستند.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدیهی است که بحران افغانستان که معلول مداخلات قدرت های بزرگ، منطقه و همسایه های آن است. اما روی علت اصلی این بحران که معلول این فرایند امنیتی سازی می تواند محسوب شود، کم‌تر تماس گرفته شده است. مسائلی مانند مهاجرت غیر قانونی، تروریسم، بیماری های همه گیر و تغییرات اقلیمی، همه در قالب فرایند امنیتی سازی در تفکر امنیتی و اقدامات متعاقب آن در رویکرد های کشورهای بیرونی در قبال مساله افغانستان، تبلور یافته اند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سپهر سیاسی ایالات متحده امریکا نیز چرخه تغییر سیاستگذاری خارجی از مداخله‌گرایی به انزواگرایی به خوبی قابل مشاهده است. طی یک دهه اخیر به‌خصوص با ظهور دونالد ترامپ در سپهر سیاسی این کشور، شعارها و رویکردهای تمرکز بر مسایل داخلی و دوری از بحران‌های بین‌اللملی به اصل سیاستگذاری امریکا تبدیل شده است که البته بیشتر از سوی ترامپ و کمپین انتخاباتی ایشان دنبال می‌شود.
ادامه مطلب
محمد مرتضی علی، در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی می گوید: به نظر می‌رسد گروه‌های تروریستی فعال در منطقه از حمایت خارجی برخوردار هستند، اگرچه ایجاد ارتباط مستقیم با منابع خاص به دلیل چندلایه بودن تأمین مالی آن‌ها کاری دشوار است. ردیابی منبع پول بسیار دشوار است زیرا این گروه‌ها اغلب از روش‌های مختلفی برای تأمین مالی عملیات‌های خود استفاده می‌کنند. انتقال وجوه گاهی اوقات از طریق کسب‌وکارها و خیریه‌های تأسیس‌شده که اغلب به جامعه مهاجران مرتبط هستند، و یا از طریق حواله‌های مالی انجام می‌شود.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در قرن بیست‌ویکم، اقتصاد قدرت است و قدرت، اقتصاد است. همه مؤلفه‌های قدرت، از جمله قدرت نظامی و موشکی، زیرمجموعه اقتصاد هستند. هیچ کشوری تحت تحریم‌های شدید و رکود تورمی نمی‌تواند به قدرتی بزرگ تبدیل شود و به مرور از درون پوسیده خواهد شد. نمونه‌های آن، کره شمالی و کوبا هستند.
ادامه مطلب
محمدرضا بابایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، آغاز فصل جدیدی از مناسبات و منازعات میان اسرائیل و اعراب بود. ترامپ با هدف پایان دادن به منازعات اعراب و اسرائیل، ابتکار "معامله قرن" را مطرح کرد. بسیاری از منتقدان طرح معامله قرن را با اعلامیه بالفور مقایسه می‌کنند که هدف نهایی آن کوچ اجباری فلسطینی‌ها از کرانه باختری و نوار غزه است. طرح ترامپ عملا خط بطلانی بر ایده تشکیل دو دولت اسرائیل و فلسطین است که مورد حمایت اغلب کشورهای عربی و حتی برخی از جریان‌های سیاسی فلسطینی است.
ادامه مطلب